به گزارش یولن، سقوط پی‌درپی دولت‌ها و هرج‌ومرج سیاسی در فرانسه جایگاه امانوئل ماکرون را بیش از پیش تضعیف کرده است و در تازه‌ترین بحران این کشور، «سباستین لکورنو» هفتمین نخست‌وزیر منصوب شده توسط ماکرون روز دوشنبه پس از تجربه تنها ۲۷ روز فعالیت در این سمت، تصمیم گرفت به سریال استعفای نخست‌وزیران فرانسه طی یک سال گذشته ادامه دهد و کناره‌گیری کند.
بنا بر گزارش ایسنا، روزنامه «تایمز» در گزارشی با اشاره به پیشینه سیاسی فرانسه می‌نویسد: «در سال ۱۹۵۸، ژنرال شارل دوگل که رهبری در برابر نازی‌ها را در طول جنگ بر عهده داشت، به قدرت بازگشت، به هرج‌ومرج پایان داد و قانون اساسی را بر اساس یک رئیس دولت قوی وضع کرد. چهار سال بعد، او انتخابات ریاست‌جمهوری را برگزار نمود که در آن با رایی که عملا دموکراسی فرانسه را نجات داد، به پیروزی چشمگیری دست یافت.»
طبق این نشریه بریتانیایی، به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور ماکرون اکنون در حال برچیدن میراث دوگل است. ناظران باتجربه می‌گویند تصمیم فاجعه‌بار او برای برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در سال ۲۰۲۴ فرانسه را به آشفتگی دهه ۱۹۵۰ بازگردانده است.
«ژنرال شارل دوگل»
تایمز در توصیف امانوئل ماکرون در چنین شرایطی تاکید می‌کند: «ماکرون یک اردک لنگ است؛ اصطلاحی که در دنیای سیاست برای اشاره به سیاستمداری که در آخرین روزهای دوره قدرتش به سر برده و به همین دلیل شاهد کمرنگ شدن نفوذش است، به کار می‌رود – ماکرون به پایان دوره ریاست‌جمهوری برنامه‌ریزی‌شده‌اش در سال ۲۰۲۷ نزدیک می‌شود و حتی مطمئن نیست که تا آن زمان به نتیجه برسد.»
این نشریه انگلیسی در این گزارش می‌افزاید: «در حال حاضر احساس نارضایتی فزاینده‌ای از دموکراسی در فرانسه وجود دارد. بسیاری از رای‌دهندگانی که سال گذشته از تجمع ملی حمایت کردند، معتقدند که وقتی همه احزاب دیگر علیه آن متحد شدند، از پیروزی فریب خوردند.»
تایمز همچنین استدلال می‌کند: «رای‌دهندگان چپ‌گرا نیز به همین اندازه احساس بی‌عدالتی دارند. اگرچه یک ائتلاف چپ‌گرا با بیشترین تعداد نمایندگان مجلس در سال ۲۰۲۴ ظهور کرد – هرچند که از اکثریت مطلق بسیار کمتر بود – اما ماکرون از معرفی یکی از اعضای خود به عنوان نخست‌وزیر خودداری کرد. او ترجیح داد این سمت را به متحدانش بدهد، اگرچه هیچکدام از آنها نمایندگان کافی برای حکومت نداشته‌اند.»
«امانوئل ماکرون» و «سباستین لکورنو»
رئیس‌جمهور فرانسه که در سال ۲۰۱۷ به قدرت رسید، جوان‌ترین رئیس دولت از زمان ناپلئون بناپارت، با وعده تجدید یک سیستم سیاسی محکم، اکنون به نظر می‌رسد که تنها گزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی پیش روی خود دارد.
تایمز در این خصوص می‌گوید: «اولین مورد، انتصاب یک نخست‌وزیر چپ‌گرا است که بتواند اکثریت کافی برای حکومت را به دست آورد.»
دوم، پایان دادن به بن‌بست با برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی است. امید بسیاری از ناظران سیاسی این است که رای‌دهندگان با تشکیل مجدد مجلس ملی با اکثریت قاطع، گره‌ای را که در سال ۲۰۲۴ بسته بودند، باز کنند و امکان انتصاب یک دولت پایدار را فراهم سازند.
طبق پیش‌بینی تایمز، گزینه سوم روی میز ماکرون، استعفای خودش است. او بارها این را رد کرده اما تعداد فزاینده‌ای از سیاستمداران از هر ۲ جناح از او می‌خواهند که در این تصمیم تجدیدنظر کند.
315
