به گزارش یولن به نقل از روزنامه ایران،او گفت: وقتی من کودک بودم مادرم به علت جرایم مالی روانه زندان شد. پدرم هم او را طلاق داد اما پس از آزادی مادرم به منزل پدربزرگم رفته بود تا اینکه از سال ۱۳۶۷ ناگهان مادرم ناپدید شد و دیگر هیچ اطلاعی از سرنوشتش ندارم. چند وقت قبل که پیگیری کردم دایی هایم گفتند مادرم فوت کرده است و برای مادرم گواهی فوت هم صادر شده است. دو دایی بزرگم به من گفتند بعد از آنکه مادرت طلاق گرفت و به خانه پدرش آمد با مرگ طبیعی فوت کرد و خاکسپاری شد. اما من احساس می‌کنم آنها موضوعی را از من پنهان می‌کنند.
سرهنگ کارآگاه احمد امینی، فرمانده انتظامی نور در این باره گفت: پس از اظهارات شاکی پرونده، دو دایی وی با هماهنگی قضایی به عنوان مطلع احضار شدند. در مراحل تحقیقات مشخص شد که آنها در اظهاراتشان تناقض گویی‌های متعددی دارند که سبب شد هر دو تحت بازجویی فنی قرار گرفتند و در نهایت به قتل خواهرشان با طناب اعتراف کردند.
دو متهم در توضیح ماجرا به مأموران گفتند: پس از اینکه خواهرمان طلاق گرفت و به خانه پدریمان آمد هم مواد مصرف می‌کرد و هم رفتارهای درستی نداشت. چندین بار همسایه‌ها و کسانی که ما را می‌شناختند تذکر دادند و عنوان کردند که رفتارهای خواهرت مناسب نیست . برای ما هم قابل قبول نبود که خواهرمان با آبروی ما بازی کند به همین خاطر او را با طناب خفه کردیم و بعد هم با گرفتن گواهی فوت با مرگ طبیعی او را دفن کردیم و همه چیز تمام شد تا اینکه خواهرزاده مان بعد از ۳۶ سال پیگیر او شد.
پس از اظهارات متهمان، دو فرزند مقتول برای دایی‌های خود درخواست اشد مجازات کردند. به این ترتیب ۲ برادر با حکم قضایی روانه زندان شدند که با تکمیل تحقیقات و ارسال پرونده به دادگاه کیفری منجر به صدور محکومیت برای هردوی آنها شد و یکی از آنها به قصاص و دیگری به اتهام معاونت در قتل به ۱۰ سال حبس محکوم شد.
21302
