به گزارش خبرگزاری یولن؛ آنچه از علی والی در تاریخ وزنه برداری ایران به یادگار مانده است، قهرمانی در آسیا و کسب مدال طلای بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران است، اما افتخاری فراتر از این مدال ها، رشادت های این قهرمان آزاده، طی ۱۰ سال اسارات در بند نیروهای بعثی است.
امیر سرتیپ علی والی ۲۲ مهر ۱۳۵۹ (فقط ۲۲ روز پس از آغاز جنگ تحمیلی) درحالی که ۳۰ سال سن داشت، در خرمشهر با درجه ستوان یکمی اسیر نیروهای عراقی شد، اما بواسطه آمادگی جسمانی بالایش، نه تنها توانست شرایط دشوار و غیر قابل تحمل اسارات را تاب بیاورد که بارها به کمک دیگر اسرای آسایشگاه شتافت تا همه کسانی که او را می شناسند از او به نیکی یاد کنند.
والی سال ۱۳۶۹ به آغوش میهن بازگشت تا همان سال مجله کیهان ورزشی در ویژه نامه نوروز خود بنویسد: «بدون اغراق اگر ورزشکاری می توانست با اراده ۱۰ ساله این آزاده دلاور، در وطن خود به تمرینات بپردازد، امروزه نامش به عنوان ورزشکاری نامور بر سرزبانها بود. علی والی یادآور حماسه های بزرگ عزیزان آزاده ما است که ما همیشه مدیون بزرگواری های آنها هستیم.»
گفتنی است هیات وزنه برداری کرج در سالهایی که علی والی در بند عراقی ها بود، به پاس ارج نهادن به این قهرمان، مسابقاتی را در تحت عنوان «جام آزاده قهرمان – علی والی» در سطح شهرهای تابعه استان تهران برگزار کرد.
تصویر زیر، جلد مجله دنیای ورزش است که خبر اسارت والی را بر روی جلد خود منتشر کرده است
منبع تصویر: فدراسیون تاریخ و آمار
۲۵۷ ۲۵۱
