به گزارش خبرگزاری یولن، دانشمندان مدت‌ها است شک کرده‌اند که برخی از ستاره‌های عظیم‌الجثه به سادگی ناپدید شده‌اند و هیچ اثری در آسمان شب باقی نگذاشته‌اند. ستاره‌هایی که به وضوح در رصدهای قدیمی‌تر دیده می‌شوند، به‌طور غیرقابل توضیحی در رصدهای جدیدتر وجود ندارند. ستاره‌ها یک دسته کلید نیستند که شما آن‌ها را پشت کاناپه گم کنید. پس این ستاره‌ها کجا می‌روند؟
مطالعه‌ای جدید، قانع‌کننده‌ترین توضیح احتمالی را به ما ارائه کرده است. تیمی بین‌المللی به رهبری آلخاندرو ویگنا گومز، اخترفیزیکدان از موسسه نیلز بور در دانمارک و موسسه ماکس پلانک برای اخترفیزیک در آلمان در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که برخی ستارگان عظیم‌الجثه می‌توانند بدون هیچ انفجار و در سکوت کامل بمیرند.
سیستم دوتایی به نام VFTS ۲۴۳ در ابر ماژلانی بزرگ، متشکل از یک سیاهچاله و یک ستاره همراه شاهد کار محققان است. این منظومه هیچ نشانه‌ای از انفجار ابرنواختری نشان نمی‌دهد و این، در حالی است که طبق مدل‌های ما، شکل‌گیری سیاهچاله همراه با انفجار ابرنواختری است.
ویگنا گومز توضیح می‌دهد:«اگر کسی در زمان مناسب به ستاره‌ای که در حال فروپاشی است، خیره شود؛ ممکن است ناگهان متوجه شود که ستاره خاموش شده و از آسمان ناپدید شده است».
فروپاشی آن‌قدر کامل است که هیچ انفجاری رخ نمی‌دهد و هیچ ابرنواختری درخشانی در آسمان شب نمی‌بینیم. ستاره‌شناسان در واقع ناپدید شدن ناگهانی ستارگان درخشان را در زمان‌های اخیر مشاهده کرده‌اند. اما نتایجی که ما از تجزیه و تحلیل VFTS ۲۴۳ به دست آوردیم، ما را به یک توضیح معتبر بسیار نزدیک‌تر کرده است.
متن این گزارش را اینجا بخوانید.
۲۲۷۲۲۷
