به گزارش یولن، در اول ژوئیه ۲۰۲۵، اخترشناسان جرمی میان‌ستاره‌ای را در حال حرکت در منظومه شمسی مشاهده کردند که سرعتش تقریباً دو برابر سرعت بازدیدکنندگان میان‌ستاره‌ای قبلی، یعنی اوموآموا و دنباله‌دار بوریسوف بود. این جرم مانند تمام دنباله‌دارها، کما یا گیسویی غبارآلود دارد و ظاهراً بسیار بزرگ‌تر از همتایان قبلی‌اش است: هسته‌ی سنگی آن (بدون درنظرگرفتن کما) حدود ۵٫۶ کیلومتر تخمین زده می‌شود.
به نقل از زومیت، مطالعات اولیه نشان داد که اطلس فراتر از ماهیتش به‌عنوان سومین بازدیدکننده میان‌ستاره‌ای تأییدشده، برای دانشمندان بسیار جالب توجه است، . به‌عنوان مثال، ممکن است از منطقه‌ای کاملاً متفاوت از کهکشان ما آمده و شاید بسیار قدیمی‌تر از هر یک از اجرام شناخته‌شده در منظومه شمسی باشد.
اما متأسفانه به نظر می‌رسد هروقت جسم آسمانی جدیدی کشف می‌شود، برخی افراد حتی ازمیان متخصصان، علاقه دارند آن را با بیگانگان پیوند بزنند. کمی بعد از کشف اطلس و قبل از آنکه بتوانیم نگاه دقیقی به آن بیندازیم، آوی لوب، فیزیکدان نظری و اخترشناس آمریکایی، پیشنهاد داد که این جرم ممکن است یک کاوشگر میان‌ستاره‌ای باشد که توسط گونه‌ای هوشمند فرستاده شده و احتمالاً برای نابودکردن زمین طراحی شده است.
لوب در اولین مقاله‌ی خود، اطلس را عمدتاً جسمی جالب توجه برای بررسی توصیف کرد. او گفت همان‌طور که در فرضیه «جنگل تاریک» آمده، این جرم ممکن است خصمانه باشد. به‌طور خلاصه، با توجه به منابع محدود در جهان، هر گونه‌ی زنده ممکن است بخواهد پیش‌دستانه هر گونه‌ی دیگر را قبل از اینکه تهدیدی برای تمدن خود شود، مورد حمله قرار دهد. طبق مقاله لوب، این جرم ممکن است به همین دلیل در منظومه شمسی حضور داشته باشد.
لوب در وبلاگ خود می‌نویسد: ۳I/ATLAS در نقطه حضیض مداری‌اش، در سمت مخالف خورشید نسبت به زمین قرار می‌گیرد. این وضعیت ممکن است عمدی باشد تا از رصدهای دقیق تلسکوپ‌های زمینی هنگام درخشان‌ترین حالت جرم یا ارسال ابزارهایش به سیاره ما، جلوگیری شود.
لوب افزود: «بهینه‌ترین نقطه برای اجرای مانور بازگشتی اوبرت خورشیدی و اتصال گرانشی به ستاره‌ی ما، در نقطه حضیض مداری است. این نقطه بهینه برای ۳I/ATLAS توسط خورشید از دید ما پنهان شده است.» در مقاله آمده است که اگر دنباله‌دار واقعاً فضاپیمایی بیگانه باشد، می‌تواند با استفاده از این مانور تا نوامبر یا دسامبر ۲۰۲۵ به زمین برسد.
لوب همچنین نوشت: در صورت درست‌بودن فرضیه، عواقب آن می‌تواند برای بشریت بسیار وخیم باشد و ممکن است نیاز به اقدامات دفاعی داشته باشد (هرچند این اقدامات ممکن است بی‌فایده باشد).
لوب در پست دیگری افزود: «اگر داده‌های آینده نشان دهند که اطلس هیچ گیسویی ندارد، با این احتمال جذاب مواجه خواهیم شد که سرعت بالایش را به‌طور تصادفی در فضای میان‌ستاره‌ای به دست نیاورده، بلکه به‌طور هدفمند به سمت درون منظومه شمسی ارسال شده است و عضو جمعیتی نادر از اجرام میان‌ستاره‌ای عظیم است.»
با وجود آنکه اظهارات توصیف‌شده عجیب به نظر می‌رسند، جای تعجب ندارند؛ زیرا لوب پیش‌تر درباره دو جرم میان‌ستاره‌ای قبلی هم چنین ادعاهایی مطرح کرده بود. برای مثال او پیشنهاد داده بود که اوموآموا ممکن است یک بادبان نوری باشد.
هرچند ادعاهای لوب توجه زیادی در فضای اینترنت جلب کرده است، از نظر علمی علاقه چندانی به آن وجود ندارد؛ زیرا، هرچه اطلس بیشتر به ما نزدیک می‌شود، شواهد بیشتر نشان می‌دهد که این جرم یک دنباله‌دار است.
تام استتلر، دانشمند ارشد ناسا در زمینه اجرام کوچک منظومه شمسی، به گاردین گفت: «اطلس شبیه یک دنباله‌دار است و کارهای دنباله‌دارها را انجام می‌دهد. تقریباً از هر نظر، بسیار شبیه دنباله‌دارهایی است که ما می‌شناسیم.» او افزود: «این جرم ویژگی‌هایی دارد که کمی متفاوت از دنباله‌دارهای منظومه شمسی ما است؛ اما رفتارش مانند دنباله‌دار است. بنابراین شواهد به‌طور قاطع نشان می‌دهد که این جرم، جسمی طبیعی همچون دنباله‌دار است.»
مشاهده‌ی اطلس هنگام نزدیک‌شدن به خورشید جالب خواهد بود؛ هرچند در نزدیک‌ترین فاصله، از دید ما خارج خواهد بود. اما ناسا با اطمینان زیاد می‌تواند اعلام کند که این جرم تهدیدی برای زمین نیست و به‌طور مخفیانه هیچ فناوری بیگانه‌ای برای نابودی ما در خود ندارد.
۵۸۵۸
