به گزارش یولن، این یافته می‌تواند نقش بالقوه قارچ‌ها را در تقویت سلامت قلبی‌متابولیکی برجسته کند، هرچند متخصصان بر نیاز به مطالعات گسترده‌تر و بلندمدت در این زمینه تاکید دارند.
ایسنا نوشت: قارچ‌ها از نظر زیستی در رده جداگانه قرار دارند، با این حال اغلب در گروه سبزیجات طبقه‌بندی می‌شوند. آن‌ها همچنین منبع مهمی از مواد مغذی و ترکیبات زیست‌فعال هستند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مصرف قارچ باعث افزایش چندین ریزمغذی در بدن می‌شود، بدون اینکه کالری، سدیم یا چربی اشباع را بالا ببرد.
به گزارش فاکس‌نیوز، در این مطالعه متخصصان ۲۲ آزمایش قبلی روی انسان‌ها را مرور کردند تا اثر قارچ‌ها را بر شاخص‌های قابل‌اندازه‌گیری سلامت مشخص کنند. هدف متخصصان بررسی نقش احتمالی قارچ‌ها در بهبود نشانگرهای قلبی‌متابولیکی و ایمنی از جمله سطح چربی خون، قند خون، فشار خون، نشانگرهای التهابی و «ایمونوگلوبولین ای» (IgA) بود.
این مطالعه یادآور می‌شود از آنجا که بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و سکته همچنان از دلایل اصلی مرگ‌ومیر در جهان محسوب می شوند، متخصصان می‌خواستند روشن کنند که آیا افزودن قارچ به رژیم غذایی می‌تواند راهکاری ساده و مبتنی بر غذا برای تقویت سلامت متابولیک باشد یا خیر.
در میان یافته‌های نسبتا ثابت، کاهش تری‌گلیسیرید در زمانی مشاهده شد که قارچ بدون تغییر اساسی در سبک زندگی به رژیم غذایی افراد اضافه شد. تری‌گلیسیرید نوعی چربی در خون و شکل اصلی ذخیره انرژی در بدن و وجود آن طبیعی است اما مقدار بالای آن خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.
برخی مطالعات هم نشان دادند که اضافه شدن قارچ به رژیم‌های غذایی سالم‌تر، ممکن است باعث بهبود قند خون شود.
در مورد فشار خون، چند تحقیق بهبودهای خفیفی نشان دادند اما نتایج کلی متفاوت بود.
برای شاخص‌هایی مانند کلسترول، بیشتر مطالعات اثر قابل‌توجهی را نشان ندادند که حاکی از آن است که قارچ‌ها احتمالا به‌تنهایی بر این نشانگرها تاثیر محسوسی ندارند.
چند مطالعه افزایش ایموگلوبین ای (IgA) در بزاق را گزارش کردند؛ شاخصی که می‌تواند نشان‌دهنده تقویت سیستم ایمنی باشد، هرچند این مطالعه تاکید می‌کند برای اثبات این موضوع به مطالعات بیشتری نیاز است.
در متن این مطالعه آمده است که هیچ شواهدی دال بر آثار منفی مصرف قارچ از شاخص‌های بررسی‌شده، وجود نداشت. با این حال شواهد هنوز محدودند زیرا بسیاری از مطالعات بررسی‌شده، کوچک، کوتاه‌مدت و از نظر مقدار و نوع قارچ مصرفی ناهمگون بودند.
از این رو متخصصان خواستار مطالعات بزرگ‌تر و طولانی‌تر با دز استاندارد و گونه‌های مشخص قارچ شدند.
۴۷۲۳۶
