به گزارش خبرگزاری یولن، این پرنده شکاری خاکستری تیره ظاهری بسیار متمایز دارد، با پرهایی در بالای سرش که وقتی پرنده احساس خطر می کند، به تاج پررنگی تبدیل می شود. برخی از پرهای خاکستری کوچکتر دیسک صورت ایجاد می کنند که ممکن است امواج صوتی را برای بهبود شنوایی پرنده متمرکز کند، مانند جغدها.
مانند اکثر عقاب ها، هارپی ماده تقریبا دو برابر بزرگتر از عقاب نر است. پاهای عقاب هارپی می تواند به ضخامت مچ یک کودک کوچک باشد و چنگال های خمیده و پشتی آن بزرگتر از پنجه های خرس گریزلی به طول 5 اینچ یعنی چیزی حدود 13 سانتی متر است! هارپی ممکن است بزرگترین پرنده شکاری نباشد اما این موجود خارق‌العاده قطعاً سنگین‌ترین و قدرتمندترین پرنده است.
زیستگاه عقاب هارپی از مکزیک تا شمال آرژانتین را در بر می گیرد. آنها در مناطق جنگلی زندگی می‌کنند. هارپی‌ها با وجود طول بال‌هایشان که می‌تواند به 2 متر برسد، با چابکی زیادی در خانه جنگلی خود پرواز می کنند. برای لانه سازی، هارپی‌ها از درختان ابریشم پنبه‌ای درختان کاپوک استقبال می‌کنند و معمولاً لانه هایی در 90 تا 43 متر بالاتر از سطح زمین می‌سازند. آنها دوست دارند از درختان با شاخه‌های پر فاصله برای یک مسیر پروازی راحت از لانه استفاده کنند. هارپی‌ها از چوب‌های بزرگ برای ایجاد قاب بزرگ لانه استفاده می‌کنند و آن را با سبزی‌های نرم‌تر، غلاف‌های بذر و خز حیوانات می چینند تا آن را گرم و راحت کنند. یک لانه هارپی حدود 1.2 متر ضخامت و 1.5 متر عرض داردو به اندازه ای بزرگ است که یک فرد بتواند در آن دراز بکشد! هنگامی که عقاب جفتگیری کند نیز ممکن است همان لانه را برای سال‌های متمادی استفاده مجدد و بازسازی کند.
هارپی‌ها در صرفه جویی در انرژی عالی هستند. شما هرگز یک عقاب هارپی را نخواهید دید که بر فراز یک جنگل بارانی اوج می گیرد. در عوض، هارپی قدرتمند زیر سایه بان جنگل پرواز می‌کند و از چنگال های بزرگ خود برای ربودن میمون‌ها و تنبل‌هایی استفاده می کند که می توانند تا 8 کیلوگرم وزن داشته باشند! هارپی قادر است در یک تعقیب و گریز جدی به سرعت 50 مایل در ساعت یعنی چیزی حدود 80 کیلومتر در ساعت برسد. روی طعمه خود فرو می رود و با پاهای دراز آن را می‌رباید.
چنگال‌های کشنده عقاب هارپی می‌توانند چندین بیش از 50 کیلوگرم فشار وارد کنند، استخوان‌های طعمه خود را خرد کرده و بلافاصله قربانی خود را بکشند. هارپی همچنین از اپوسوم، جوجه تیغی، گوزن جوان، مار و ایگوانا تغذیه می‌کند. طعمه‌های سنگین‌تر را به کنده یا شاخه‌های کم ارتفاع می‌برند و تا حدی می‌خورند، زیرا سنگین‌تر از آن است که به‌طور کامل به لانه منتقل شود. بیشتر غذای هارپی در سایه بان جنگل‌های بارانی و زیر زمین به جای کف جنگل یافت می‌شود. ماده های بزرگتر تمایل به گرفتن تنبل و میمون دارند. نرهای کوچکتر، چابک‌تر و سریع‌تر تمایل دارند مقادیر بیشتری از مواد غذایی کوچکتر مصرف کنند. این شانس این جفت را برای غذا خوردن به طور منظم افزایش می دهد.
منبع: animals.sandiegozoo
227323
