به گزارش خبرگزاری یولن، به نقل از گجت نیوز، ترمز هواپیما سیستمی بسیار تخصصی است که برای متوقف کردن وزن و سرعت بسیار بالای هواپیما طراحی شده. بر خلاف ترمز خودروها، ترمز هواپیما باید در هنگام فرود، نیروهای شدیدی را تحمل کند. این نیروها از برخورد چندین تُن وزن با باند فرودگاه در سرعت بالا ناشی می‌شود. به همین دلیل، سیستم ترمز هواپیما باید در برابر حرارت و فشار زیاد مقاوم باشد. درک نحوه عملکرد ترمز در یک جت تجاری کار ساده‌ای نیست.
ترمز دیسکی در مقابل ترمز کاسه‌ای در هواپیما
هواپیماها می‌توانند از ترمز دیسکی یا ترمز کاسه‌ای استفاده کنند، اما هواپیماهای مدرن تقریبا به‌طور جهانی از ترمز دیسکی بهره می‌برند. بنابراین، دانستن تفاوت بین ترمز دیسکی و کاسه‌ای مهم است. ترمزهای دیسکی از یک روتور (دیسک) در معرض هوا استفاده می‌کنند که توسط لنت‌های ترمز درون کالیپر گرفته می‌شود. روتورها و استاتورهای ترمز دیسکی پیشرفته‌تر از ترمز کاسه‌ای هستند و سبک‌تر و سرویس آن‌ها آسان‌تر است. آن‌ها همچنین ترمزگیری قوی‌تر و پایدارتری را ارائه می‌دهند.
ترمزهای کاسه‌ای، از یادگارهای دهه ۱۹۵۰ میلادی هستند و قدرت کمتری دارند. این ترمزها از کاسه‌هایی استفاده می‌کنند که روی توپی چرخ نصب شده‌اند. بر خلاف ترمز دیسکی، کاسه‌ای از کفشک ترمز، سیلندر چرخ و فنر برای ایجاد اصطکاک و توقف چرخ استفاده می‌کند. این نوع ترمز به‌دلیل عملکرد ضعیف در دفع حرارت و همچنین سنگین بودن، منسوخ شده است.
پیکربندی ترمز هواپیما
ترمزهای دیسکی پیشرفت قابل توجهی نسبت به ترمزهای کاسه‌ای دارند. این ترمزها از دیسک‌های فلزی به نام روتور و استاتور متصل به توپی چرخ تشکیل شده‌اند. روتورها با چرخ حرکت می‌کنند در حالی که استاتورها به محفظه ترمز ثابت هستند. آن‌ها به‌همراه کالیپر، اصطکاک ایجاد می‌کنند. ترمزهای دیسکی همچنین از طراحی باز استفاده می‌کنند، به این معنی که در معرض هوا قرار دارند. این باعث می‌شود که آن‌ها در خنک شدن بسیار بهتر عمل کنند. ترمزهای کاسه‌ای از طراحی بسته استفاده می‌کنند که به معنی مشکل در خنک شدن، به خصوص در سرعت‌های بالا یا بارهای سنگین، است. همین ضعف در دفع حرارت، دلیل اصلی منسوخ شدن ترمزهای کاسه‌ای بوده است.
در حال حاضر، ترمز دیسکی گزینه ارجح در هواپیماها است. پیکربندی ترمز دیسکی به اندازه و نیازهای ترمز هواپیما بستگی دارد. ترمزهای تک‌دیسکی معمولاً در هواپیماهای کوچک و سبک استفاده می‌شوند. هر چرخ یک روتور متصل به توپی چرخ با پیستون و لنت ترمز در کالیپر دارد تا از دو طرف فشار وارد کند. ترمزهای دو دیسکی در هواپیماهای متوسط استفاده می‌شوند. آن‌ها از دو روتور با لنت بین آن‌ها در یک حامل استفاده می‌کنند. وقتی پیستون‌ها فشار می‌آورند، هر دو دیسک به‌طور همزمان برای اصطکاک و گشتاور بیشتر گرفته می‌شوند. در نهایت، ترمزهای چند دیسکی برای جت‌های سنگین وجود دارد. آن‌ها از مجموعه‌ای از روتورها و استاتورهای متناوب استفاده می‌کنند. پیستون‌های هیدرولیکی کل مجموعه را فشرده می‌کنند و اصطکاک عظیمی ایجاد می‌کنند. این نوع ترمز برای متوقف کردن جرم‌های بسیار بزرگ ایده‌آل است.
۲۲۷۳۲۲
