به گزارش یولن، اریک کلوآ، پژوهشگر دانشگاه پیاسال پاریس و نویسندهی اصلی این مطالعه، میگوید: «گاز گرفتن کوسهها از انسان، در بسیاری از موارد واکنشی به رفتارهای تهاجمی خود ماست. در چنین شرایطی نباید کوسه را مقصر یا مهاجم دانست. این واکنش، صرفا نشانهای از غریزه بقاست؛ بنابراین لازم است نگاه خود را به اینگونه حوادث تغییر دهیم و مسئولیت آن را بهدرستی بازتعریف کنیم.»
به نقل از یورونیوز، آمارها نشان میدهد گاز گرفتن کوسهها بسیار نادر است و سالانه حدود صد مورد در سراسر جهان ثبت میشود. از این تعداد، تنها نزدیک به ده درصد به مرگ انسان منجر میشود. به گفته پژوهشگران، احتمال مرگ در حادثهای مانند کار با ماشین چمنزنی از حمله کوسه بیشتر است.
برای بررسی دلایل گاز گرفتن کوسهها که میتواند از رقابت بر سر قلمرو تا شکار طعمه متغیر باشد، پژوهشگران به آبهای پلینزی فرانسه رفتند؛ منطقهای به وسعت ۵/۵ میلیون کیلومتر مربع که زیستگاه بیش از ۳۰ گونه مختلف کوسه است. این منطقه از سال ۲۰۰۶ بهعنوان پناهگاه رسمی کوسهها معرفی شده و مکانی ایدهآل برای مطالعه رفتار آنها بهشمار میرود.
پژوهشگران با بررسی دادههای مربوط به حمله کوسهها در طول ۶۰ سال گذشته، مواردی را شناسایی کردند که در آن کوسه در واکنش به اقدامات تهاجمی انسان مانند ماهیگیری با نیزه یا تلاش برای گرفتن این حیوان، انسانها را گاز گرفتهاند. برخلاف حمله و گاز گرفتنهایی که با هدف شکار و تغذیه انجام میشود، گاز گرفتنهای دفاعی معمولا سطحی، غیرکشنده و تکرارشونده است.
به گفتهی پژوهشگران این نوع واکنش دفاعی شبیه رفتار گونههای روی خشکی مانند خرسها یا پرندگان بزرگی چون شترمرغ شاخدار است که در مواجهه با تهدید، حملات سطحی انجام میدهند.
گاز گرفتن دفاعی چقدر شایع است؟
بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳ در آبهای پلینزی فرانسه ۷۴ مورد حمله کوسه ثبت شده که در چهار مورد از آنها به احتمال زیاد برای دفاع از خود بوده است. این رقم حدود ۳ تا ۵ درصد از کل موارد را تشکیل میدهد.
جمعآوری چنین دادههایی در سطح جهانی کار آسانی نیست اما پژوهشگران روش خود را روی بانک جهانی حملات کوسهها نیز آزمودند؛ پایگاهی که از سال ۱۸۶۳ تاکنون نزدیک به ۷ هزار مورد گاز گرفتن کوسه را ثبت کرده است.
این بانک اطلاعاتی حمله کوشهها را به دو دسته «تحریکشده» و «تحریکنشده» تقسیم میکند. پژوهشگران بر موارد تحریکشده تمرکز کردند؛ یعنی گاز گرفتنهایی که پس از نوعی تماس یا رفتار تهدیدآمیز انسان با کوسه رخ داده است.
بررسیها نشان داد که ۳۲۲ مورد از این گاز گرفتنها میتواند ناشی از دفاع کوسه از خود باشد؛ عددی که با یافتههای پلینزی فرانسه همخوانی دارد.
دکتر اریک کلوآ میگوید: «باید این واقعیت نهچندان بدیهی را بپذیریم که کوسهها در برابر انسان بسیار محتاط هستند و در بیشتر موارد از ما میترسند.»
او میافزاید: «وقتی کوسهها برای دفاع از خود واکنش نشان میدهند، ممکن است نیرویی بیش از حد لازم به کار ببرند؛ همانطور که انسانها نیز گاهی در دفاع از خود واکنشهای شدیدی نشان میدهند.»
کلوآ تاکید میکند: «به احتمال زیاد، این واکنش شدید ناشی از فعال شدن آنی غریزه بقاست. بسیار بعید است که کوسهها احساساتی مانند انتقام داشته باشند؛ رفتار آنها کاملا معطوف به زنده ماندن است.»
بازنگری در نگاهمان به گاز گرفتن کوسهها
پژوهشگران میگویند نباید تمام حملات کوسهها را همیشه «حمله» نامید، بهویژه زمانی که این جانور در حال دفاع از خود است. به باور آنها برچسب «حمله» در چنین مواردی نادرست است و نگاه ما را به رفتار این جانور مخدوش میکند.
نقش رسانهها در شکل دادن به این تصویر بسیار مهم است. در بیشتر گزارشها کوسه بهعنوان مهاجم معرفی میشود، حتی اگر نخستین رفتار تهاجمی از سوی انسان بوده باشد. بهعنوان نمونه، در آوریل ۲۰۱۶ وقتی دو ماهیگیر به یک کوسه خاکستری نزدیک شدند و رفتاری تهاجمی داشتند و این جانور برای دفاع از خود آنها را گاز گرفت، تقریبا همه رسانهها از واژهی «حمله» در تیترهای خود استفاده کردند.
پژوهشگران هشدار میدهند که این نوع روایتهای سادهانگارانه نهتنها به وجهه کوسهها لطمه میزند، بلکه روند حفاظت از آنها را نیز دشوارتر میکند؛ روندی که برای موفقیت به حمایت عمومی نیاز دارد.
با افزایش حضور انسان در دریا و بالا رفتن احتمال برخورد با کوسهها پژوهشگران امیدوارند این یافتهها به درک بهتر رفتار این جانوران منجر شود و راه را برای مدیریت پایدارتر و انسانیتر حیاتوحش باز کند.
شناخت دقیقتر انگیزههای رفتاری حیوانات میتواند به طراحی راهکارهایی منجر شود که بدون آسیب رساندن، از بروز درگیری جلوگیری کنند.
۵۸۵۸
