به گزارش یولن، به نقل از دیجیاتو، تیمی از دانشمندان قرار است با ترکیب نوآوری خلاقانه، مهندسی ژنومی و فناوری پیشرفته رشد بافت، مواد لوکس پایدار از گونه‌های ماقبل تاریخ تولید کنند. این پروژه بر پایه تحقیقاتی استوار است که در آن تکه‌ای کلاژن از فسیل تیرانوسور که سال ۱۹۸۸ در مونتانا کشف شده، استخراج شد. این فسیل در زمان کشف یکی از کامل‌ترین نمونه‌ها بود و حتی پروتئین‌های خونی در آن وجود داشت.
اکنون کارشناسان قصد دارند با استفاده از این تکه کلاژن، توالی کامل کلاژن تی‌رکس را مصنوعی بازسازی کنند. پس از اطمینان از شباهت ژنتیکی این توالی به اجداد تیرانوسور، آن را وارد سلول‌های چرمی پرورش‌یافته خود کرده و رشد خواهند داد. نتیجه این فرایند شبکه‌ای متراکم از کلاژن خواهد بود که مشابه لایه میانی پوست این دایناسور است و درنهایت به چرم تی‌رکس تبدیل می‌شود.
این پروژه نتیجه همکاری شرکت «The Organoid Company»، شرکت «Lab-Grown Leather Ltd» و آژانس خلاقیت «VML» است و چرم موردنظر در آزمایشگاهی در نیوکاسل توسعه خواهد یافت.
الهامی از زیست‌شناسی ماقبل تاریخ
«توماس میچل»، مدیرعامل The Organoid Company، گفته این پروژه نمونه‌ای چشمگیر از بهره‌گیری از مهندسی ژنوم و پروتئین برای تولید مواد کاملاً جدید است. با بازسازی و بهینه‌سازی توالی‌های پروتئینی باستانی، می‌توانیم چرم تی‌رکس را طراحی و آن را در خط سلولی مهندسی‌شده شبیه‌سازی کنیم.
«باس کورستن»، مدیر ارشد خلاقیت جهانی در VML، نیز اعلام کرده این شرکت با چرم تی‌رکس از زیست‌شناسی گذشته بهره می‌گیرد تا مواد لوکس آینده را خلق کند.
چرمی پایدار و بدون آسیب به حیوانات
تیم این پروژه تأکید کرده دغدغه‌های زیست‌محیطی و اخلاقی این طرح قابل‌توجه است. تولید سنتی چرم با تخریب گسترده جنگل‌ها و استفاده از مواد شیمیایی مضر مانند کروم همراه است اما فناوری چرم تی‌رکس می‌تواند این اثرات را به‌شدت کاهش دهد و نگرانی‌ها درباره خشونت علیه حیوانات را برطرف کند. این چرم کاملاً زیست‌تخریب‌پذیر خواهد بود و درعین‌حال دوام و قابلیت تعمیر مشابه چرم‌های سنتی را حفظ خواهد کرد.
کاربردهای اولیه این چرم بر لوازم جانبی تمرکز دارد و هدفش این است که تا پایان ۲۰۲۵، محصولی لوکس در حوزه مد به بازار عرضه شود. پس از اثبات موفقیت این فناوری، تولید انبوه می‌تواند راه را برای ورود به صنایعی مانند خودروسازی هموار کند.
سال ۲۰۲۳ نیز دانشمندان موفق شده بودند گوشت ماموت را در آزمایشگاه پرورش دهند، اگرچه به‌دلیل نگرانی از خطرات احتمالی، جرأت خوردن آن را نداشتند.
۵۸۵۸
