به گزارش یولن، پژوهشگران فسیل تقریبا کامل یکی از شکارچیان رأس هرم غذایی را در سال ۲۰۲۰، در پاتاگونیای آرژانتین کشف کردند که حدود ۷۰ میلیون سال پیش در کنار دایناسورها زندگی و حتی از آن‌ها تغذیه می‌کرد. این موجود که از خویشاوندان باستانی تمساح‌های امروزی است، کوستن‌سوکوس آتروکس (Kostensuchus atrox) نام گرفته و به لطف اسکلت بسیار سالمش، اطلاعات بی‌نظیری از آناتومی و سبک زندگی شکارچیان مخوف عصر کرتاسه ارائه می‌دهد.
به نقل از زومیت، براساس نتایج پژوهشی تازه که به جزئیات کشف تمساح پاتاگونیا می‌پردازد، موجود کشف‌شده یک «ابرگوشت‌خوار» بود؛ بدین معنی که بیش از ۷۰ درصد از رژیم غذایی‌اش از گوشت تشکیل می‌شد. این کشف نشان می‌دهد که دایناسورها تنها شکارچیان بزرگ آن دوران نبوده‌اند.
کوستن‌سوکوس حدود ۳٫۵ متر طول و ۲۵۰ کیلوگرم وزن داشت و ویژگی‌های فیزیکی‌اش تفاوت‌های چشمگیری با تمساح‌های امروزی را نشان می‌دهد. برخلاف تمساح‌های مدرن که با پوزه‌های کشیده در آب کمین می‌کنند، این جانور جمجمه‌ای کوتاه، پهن و بسیار قدرتمند داشته که برای اعمال نیروی شدید و درهم‌شکستن استخوان‌ها ساخته شده بود. افزون‌براین، جانور بیش از ۵۰ دندان تیز و دندانه‌دار داشته که برخی بیش از پنج سانتی‌متر طول داشته‌اند.
مهم‌تر از آن، سوراخ‌های بینی حیوان در جلوی پوزه قرار داشتند، نه بالای آن؛ این ویژگی نشان می‌دهد که کوستن‌سوکوس یک شکارچی فعال زمینی بود و مانند خویشاوندان امروزی خود، بیشتر وقتش را در آب نمی‌گذراند، بلکه با زندگی روی خشکی سازگاری داشت.
دیگو پل، از شورای ملی تحقیقات علمی و فنی در بوئنوس‌آیرس و یکی از پژوهشگران پروژه، دندان‌های کوستن‌سوکوس را شگفت‌انگیز توصیف می‌کند: دندان‌های بزرگ موجود لبه‌های دندانه‌داری مانند چاقوی استیک داشتند که نشانه‌ای قوی از توانایی این حیوان برای پاره‌کردن گوشت و استخوان است. این ویژگی‌ها به ما کمک کرد تا آن را به عنوان یک شکارچی رأس هرم غذایی، در کنار دایناسورهای گوشت‌خوار بزرگ، طبقه‌بندی کنیم.
نام کوستن‌سوکوس آتروکس نیز با دقت فراوانی انتخاب شده است. کوستن، بخش اول نام، از نام باد قدرتمند پاتاگونیا گرفته شده و سوکوس نیز به «سوبک»، خدای تمساح‌سر مصریان باستان اشاره دارد. کلمه‌ی آرتوکس نیز در زبان یونانی به معنای بی‌رحم یا خشن است.
هیولای پاتاگونیا به خانواده‌ی منقرض‌شده‌ای به نام پیروسوریدها (peirosaurids) تعلق دارد که همزمان با دایناسورهای غیرپرنده، در زمانی حدود ۶۶ میلیون سال پیش از صحنه‌ی روزگار محو شدند. این فسیل جدید، کامل‌ترین نمونه‌ی کشف‌شده از یک پیروسورید با پوزه‌ی پهن است و به دانشمندان کمک می‌کند تا درک بهتری از تنوع زیستی و رقابت در آخرین فصل از عصر دایناسورها به دست آورند.
۵۸۵۸
