آقای پزشکیان، پیشنهادتان غیرکارشناسی است
آقای پزشکیان، پیشنهادتان غیرکارشناسی است
تا جایی که من می دانم هیچ بررسی و کار کارشناسی در مورد دور کاری انجام نشده است و بنظر نمی رسد که دور کاری تاثیر قابل توجهی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد.
دور کاری نیازمند الزاماتی است که ما آنها را نداریم ،اول اینکه با زیرساختی که با این وضع اینترنت و … داریم هرگز نمی توانیم به سهولت دور کاری را انجام دهیم.چرا که اینترنت روزی صدبار قطع می شود و حتی وصل هم باشد قابلیت و سرعت اینترنت ما جوابگوی دور کاری نیست.
دوم اینکه اصلا شرایط دولت الکترونیک ما انقدر پیشرفته نیست که بتوانیم بگوییم مردم به ادارات دولتی مراجعه نکنند و همه چیز به صورت الکترونیکی انجام می شود.
سوم اینکه در زمان دور کاری باید ملت در خانه هایشان بنشینند و کار کنند ولی تا جایی که من می دانم در فرهنگ جامعه ما از مدرسه و دانشگاه گرفته تا ادارات وقتی می گویند دور کاری یعنی بیکاری .در نتیجه ملت بجای اینکه در خانه بنشینند وبرای سر کار رفتن بنزین مصرف نکنند چه بسا بیشتر از آن مسافت طی می کنند و پی کار وکاسبی خود و دیدین فامیل می روند و الی آخر.
در دور کاری اولا راندمان کار به شدت پایین خواهد آمد و ثانیا تاثیر قابل توجهی در کاهش میزان مصرف انرژی نخواهد داشت.
ما تجربه دور کاری در زمان کرونا را نیز داریم و در آن زمان هم کار مردم راه نمی افتاد ،بعنوان مثال در آنزمان کیفیت آموزش چه در آموزش و پرورش و چه در دانشگاه را بررسی کنیم می بینیم که به شدت اُفت کرده است و هنوز داریم هزینه های آن را پرداخت می کنیم.
باید دید آیا در دوران کرونا نیز بررسی آماری انجام گرفته که به لحاظ کیفی مثلا در ادارات دولتی آیا راندمان کاری پایین نیامده است که من معتقدم آمده است.لذا من قبول ندارم که در دوره کرونا کار مردم انجام می شده است.
البته در دوره کرونا انتخاب دیگری نداشتیم ولی امروز دیگر انتخاب است.ضمن اینکه اینها اصلا اساسا ایراد دارد و این قرص مُسکن است و اصلا ناترازی برق ما را حل نمی کند .
ناترازی انرژی را سیاست های درست حل می کند که مردم ضمن اینکه کار خود را انجام می دهند درست مصرف کنند .ما داریم می گوییم مردم در خانه بنشینید و کار نکنید تا انرژی مصرف نشود و این خیلی بد است و در این صورت نمی دانیم تکلیف تولید ناخالص داخلی چه می شود.
بحث بر سر این است که اساسا ما مدل اقتصادی نداریم و حتی اگر بخش خصوصی پولی داشته باشد حاضر به مشارکت در ساخت نیروگاه حرارتی نیست چرا که همه آنهایی که اینکار را کرده اند بیچاره شده اند و دولت زیر بار بدهی آنها مانده است.
تولید کننده های برق ۱۵۰ هزار میلیارد تومان از توانیر طلبکار هستند ولی زورشان نمی رسد که پولشان را بگیرند،وقتی سرمایه گذار این صف را می بیند چگونه می تواند به سرمایه گزاری در این حوزه اعتماد کند .
مسئله این است که دولت نتوانسته شرایطی را فراهم کند که سرمایه گزار رغبتی به سرمایه گزاری داشته باشد . سرمایه گزار خارجی هم ایران را قمارخانه اقتصادی و ریسک سرمایه گزاری در ایران را بسیار بالا می داند . در دنیا ایران منطقه سرمایه گزاری ممنوع است و بنظر من سرمایه گزاری خارجی کلا منتفی است. در نتیجه صحبت رئیس جمهور در مورد دور کاری کارشناسی نشده است و قطعا در کاهش مصرف انرژی نیز تاثیر بسزایی نخواهد گذارد.
هر سیاستی دو جنبه مثبت و منفی دارد ،باید کارشناسی شود و چنانچه مثبت بود انجام دهیم و اگر منفی بود انجام ندهیم.آقای دکتر پزشکیان که انقدر معتقد به کار کارشناسی است باید از کارشناسان بخواهند که در این مورد بررسی جامعی انجام دهند ولی بنده معتقدم که ضرر اینکار بیشتر از منفعت آن است.
استاد دانشگاه و رئیس اتحادیه انجمن های علمی انرژی ایران
21212
مجله خبری یولن