به گزارش خبرنگار اقتصاد بین‌الملل یولن، به نقل از اویل‌پرایس، پیش از سفر ماه آگوست سال گذشته مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق به آمریکا وی به دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت آمریکا قول حضور شرکت‌های آمریکایی به همراه نیروهای نظامی این کشور برای مراقبت از منافع آمریکایی‌ها در توسعه یکی از میادین نفتی بزرگ این کشور را داده بود.
آمریکا می‌خواست با حضور در این میدان در واقع با نفوذ رو به گسترش چین و روسیه در منطقه مرکزی خاورمیانه مقابله کند. برای عراق البته دادن این قول به طرف آمریکایی تلاشی بود تا بتواند خود را از تحریم‌های آمریکا مستثنی کرده و به واردات برق و گاز از ایران ادامه دهد و از سوی دیگر طوری واشنگتن را راضی نگه دارد که هم بغداد را تحریم نکند و هم کمک‌های مالی خود را قطع نکند.
توافق 480 میلیون دلاری شرکت نفتی شلوم برژه برای حفر 96 چاه در میدان نفتی قرنا غربی عراق هم البته در همین مسیر بود.
گفته می‌شود این میدان 43 میلیارد نفت قابل استحصال داشته و در 65 کیلومتری بصره قرار دارد. پیش‌تر تصور می‌شد که میدان قرنا یک 9 میلیارد بشکه نفت دارد اما اخیرا وزارت نفت عراق گفته می‌خواهد طی 5 سال آینده و با توجه به آنکه ذخایر این میدان بالای 20 میلیارد بشکه است ظرفیت برداشت از آن را به 700 هزار بشکه در روز برساند.
ظرفیت کنونی برداشت از این میدان 300 هزار بشکه در روز است و وزارت نفت عراق گفته می‌خواهد 500 هزار بشکه دیگر به آن اضافه کند.
بخشی از این میدان البته سهم شرکت اگزون موبیل است که اوضاع نشان می‌دهد آنها تمایلی به توسعه این میدان ندارند و در واقع شلوم‌برژه تلاش می‌کند با بستن قرارداد با آمریکایی‌ها جای خالی اگزون‌موبیل را پر کند.
چینی‌ها از وقتی که آمریکا گفته که می‌خواهد حضورش را در خاورمیانه کم کند در همین میدان نفتی قرنا یک فعالیت‌شان را بیشتر کرده‌اند و توانسته‌اند تا کنون قراردادهای بزرگی را در زمینه توسعه و اکتشاف با طرف‌های عراقی ببندند در حالی که تا پیش از این کنترل میدان نفتی بزرگ دست شرکت‌های آمریکایی بود اما حالا با حضور 32 درصدی شرکت نفتی پتروچاینا متعلق به شرکت ملی نفت چین دیگر این میدان بزرگ نفتی عراقی در کنترل آمریکا نیست.
عقب‌نشینی اگزون‌موبیل باعث شده تا چینی‌ها حالا بازیگران بلا منازع حاضر در این میدان نفتی باشند.
انتهای پیام/ب
