به گزاترش یولن روزنامه جوان نوشت:
روزنامه هم‌میهن در روزهای گذشته اقدام به انتشار یادداشتی کرد و با بیان شباهت میان شخصیت اصلی کتابی از لئو تولستوی با سید ابراهیم رئیسی به مرگ نابهنگام هر دو اشاره می‌کند و ضمن ایراد تهمت به رئیس‌جمهور شهید می‌نویسد: «ابراهیم رئیسی نیز درست زمانی که غرق در آرزوهای حتی بزرگ‌تر از ریاست جمهوری بوده ناگهان در اثر سانحه سقوط هلیکوپتر تسلیم مرگ شده و با آرزوهایی که در سر داشت، زیر خروارها خاک دفن می‌شود».
چه اصراری است که رئیس‌جمهور شهید شده در مسیر خدمت به مردم را، با ادبیاتی مشمئزکننده، قدرت‌طلب و دنیادوست نیز بی‌توجه به مرگ نشان دهیم؟! چه سودی برای هم‌میهن دارد که پنجه بر چهره شهید بکشد؟ و چه کینه‌ای است که حتی با رفتن او از این دنیا هم به پایان نرسیده است؟
در ادامه یادداشت روشن می‌شود نویسنده، همه را با نگاه دنیاطلبانه می‌سنجد و گویی این دنیاطلبی سخیف در کوزه وجود اوست که این‌گونه برون تراویده است: «پس از مرگ رئیسی نیز به‌نظر نمی‌رسد که کسی از این واقعه پند و عبرتی گرفته باشد. یک روز پس از مرگ آقای رئیسی همه حرف‌ها این است که جانشین او کیست؟»
او البته دروغ می‌گوید و تعمداً مراسم‌های مفصل تشییع برای رئیس‌جمهور فقید با حضور مردم و مسئولان را نادیده انگاشته است .
21302
