به گزارش یولن،کودکانی که شیرین‌کننده‌های مصنوعی و طبیعی مانند آسپارتام، سوکرالوز و گلیسیریزین مصرف می‌کنند، ممکن است با افزایش خطر بلوغ زودرس مواجه شوند، به ویژه اگر نشانگرهای ژنتیکی خاصی داشته باشند. نتایج یک مطالعه، شیرین‌کننده‌ها را به تغییرات هورمونی و عدم تعادل باکتری‌های روده مرتبط می‌کند که می‌تواند بلوغ را تسریع کند و اثرات آن بین پسران و دختران متفاوت است. بلوغ زودرس با عواقب جدی سلامتی در مراحل بعدی زندگی مانند استرس عاطفی و اختلالات متابولیکی، مرتبط دانسته شده است. یافته‌ها می‌تواند توصیه‌های غذایی را تغییر داده و غربالگری ژنتیکی را برای کاهش خطرات طولانی مدت تشویق کند.
ایسنا در خبری نوشت:محققان دریافته‌اند که مصرف آسپارتام، سوکرالوز، گلیسیریزین و قندهای افزوده به طور قابل توجهی با خطر بالاتر بلوغ زودرس، به ویژه در کودکانی با ویژگی‌های ژنتیکی خاص، مرتبط است. هرچه نوجوانان بیشتر از این شیرین‌کننده‌ها مصرف کنند، خطر بلوغ زودرس مرکزی در آنها بیشتر می‌شود.
به گفته نویسنده مسئول این مطالعه، این بررسی یکی از اولین مطالعاتی است که عادات غذایی مدرن به ویژه مصرف شیرین‌کننده‌ها را با عوامل ژنتیکی و رشد بلوغ زودرس در یک گروه بزرگ و واقعی مرتبط می‌کند. همچنین تفاوت‌های جنسیتی در نحوه تأثیر شیرین‌کننده‌ها بر پسران و دختران را برجسته می‌کند و لایه مهمی به درک ما از خطرات سلامتی فردی اضافه می‌کند.
نوعی از بلوغ زودرس که به عنوان بلوغ زودرس مرکزی شناخته می‌شود، به طور فزاینده‌ای رایج است. این نوع بلوغ می‌تواند منجر به پریشانی عاطفی، کوتاه‌تر شدن قد در بزرگسالی و افزایش خطر اختلالات متابولیک و تولید مثلی در آینده شود.
این مطالعه شامل داده‌های ۱۴۰۷ نوجوان بود و بلوغ زودرس مرکزی در ۴۸۱ نوجوان تشخیص داده شد. محققان میزان مصرف شیرین‌کننده نوجوانان را از طریق پرسشنامه‌های معتبر و آزمایش نمونه‌های ادرار ارزیابی کردند. استعداد ژنتیکی با استفاده از نمرات خطر پلی‌ژنیک مشتق شده از ۱۹ ژن مرتبط با بلوغ زودرس مرکزی، تعیین شد. بلوغ زودرس بر اساس معاینات پزشکی، سطح هورمون‌ها و اسکن‌ها تشخیص داده شد.
مصرف سوکرالوز با افزایش خطر بلوغ زودرس مرکزی در پسران و مصرف گلیسیریزین، سوکرالوز و قندهای افزوده با افزایش خطر بلوغ زودرس مرکزی در دختران مرتبط بود. این یافته‌ها مستقیما به خانواده‌ها، متخصصان اطفال و مقامات بهداشت عمومی مربوط می‌شود. آنها نشان می‌دهند که غربالگری خطر ژنتیکی و تعدیل مصرف شیرین‌کننده‌ها می‌تواند به جلوگیری از بلوغ زودرس و پیامدهای بلندمدت آن بر سلامت کمک کند. این می‌تواند به دستورالعمل‌های غذایی جدید یا ابزارهای ارزیابی خطر برای کودکان منجر شود که از رشد سالم‌تر حمایت می‌کنند.
همچنین نتایج تحقیقات قبلی نیز نشان می‌دهد که برخی شیرین‌کننده‌ها می‌توانند به طور مستقیم بر هورمون‌ها و باکتری‌های روده مرتبط با بلوغ زودرس تأثیر بگذارند. به طور مثال، «آسه‌سولفام پتاسیم» که یک شیرین‌کننده مصنوعی است که با فعال‌کردن مسیرهای «طعم شیرین» در سلول‌های مغز و افزایش مولکول‌های مرتبط با استرس، سبب آزاد شدن هورمون‌های مرتبط با بلوغ می‌شود. شیرین‌کننده دیگری به نام «گلیسیریزین» که در شیرین بیان یافت می‌شود، تعادل باکتری‌های روده را تغییر داده و فعالیت ژن‌های دخیل در شروع بلوغ را کاهش می‌دهد. این موضوع نشان می‌دهد که آنچه کودکان می‌خورند و می‌نوشند، به ویژه محصولاتی که دارای شیرین‌کننده هستند، ممکن است تأثیر شگفت‌انگیز و قدرتمندی بر رشد آنها داشته باشد.
۲۲۳۲۱۷
