به گزارش یولن، به نقل از زومیت، در ظاهر، پژوهش درباره‌ی سخنگویی سگ‌ها شاید شوخی به نظر برسد، اما پژوهشگران می‌گویند این بررسی ارزش علمی چشمگیری دارد. آن‌ها معتقدند مطالعه سگ‌ها می‌تواند به درک بهتر ما از چگونگی تکامل ارتباط صوتی و پیدایش گفتار در انسان کمک کند.
دانشمندان آزمایشگاه بارکس در دانشگاه اتووش لوراند مجارستان، در حال بررسی این پرسش‌اند که آیا سگ‌های اهلی می‌توانند روزی توانایی صحبت کردن پیدا کنند یا خیر. و اگر پاسخ منفی است، چه عواملی مانع صحبت کردن سگ‌ها می‌شوند؟
دکتر تاماش فاراگو، سرپرست گروه پژوهشی بارکس، توضیح می‌دهد: «از آن‌جایی که نمی‌توانیم شرایط اولیه پیدایش گفتار انسانی را بازسازی کنیم، استفاده از مدل‌های تطبیقی ضروری است. مطالعه‌ی تأثیر اهلی‌سازی بر مهارت‌های ارتباطی سگ‌ها، می‌تواند نخستین گام‌های شناختی و عصبی لازم برای آمادگی گفتار را در گونه‌ی ما روشن کند. پرسش کلیدی این است که آیا سگ‌ها واقعاً در مسیر تبدیل شدن به گونه‌ای سخنگو هستند؟ چه مهارت‌هایی دارند، و چه مهارت‌هایی را ندارند؟ ما تلاش کردیم مرز میان دانسته‌ها، اغراق‌ها و ناشناخته‌ها را در این حوزه مشخص کنیم.»
گفتار، همان‌طور که مطالعه اشاره می‌کند، فرآیندی پیچیده و نیازمند هماهنگی میان سازوکارهای پیشرفته‌ی عصبی و فیزیکی است؛ یعنی برای سخن گفتن باید همزمان از مغز قدرتمند و اندام‌های مناسب برای تولید واژه‌ها برخوردار بود.
سگ‌ها باهوش‌اند، به‌ویژه وقتی منفعتی در کار باشد و توانایی بالایی در درک نشانه‌های شنیداری دارند. تقریباً تمام سگ‌های خانگی نام خود را تشخیص می‌دهند و با شنیدن واژه‌هایی مانند «گردش» یا «غذا» واکنش نشان می‌دهند. این یعنی آن‌ها می‌توانند میان صداها و معناها پیوند ذهنی بسازند و تا حدی مفاهیم زبانی را درک کنند.
علاوه‌بر این، سگ‌ها قادرند زبان‌های مختلف را از هم تشخیص دهند، لحن صدا را درک کنند و تنها از روی صدا، صاحب خود یا افراد آشنا را بشناسند؛ نشانه‌ای از آن‌که درک شنیداری‌شان بسیار پیچیده‌تر از تصور ماست.
پژوهشگران هشدار می‌دهند حتی اگر سگ‌ها از نظر ذهنی و فیزیکی تا حدی توانایی گفتار را داشته باشند، نباید تلاش کنیم آن‌ها را به حرف زدن وادار کنیم. این کار نه‌تنها از نظر اخلاقی نادرست است، بلکه می‌تواند رابطه دیرینه انسان و سگ را دچار تنش کند. به گفته نویسندگان، چنین پدیده‌ای ما را وارد «دره‌ای وهم‌آور» می‌کند که تماشای موجودی شبیه انسان، اما نه انسانی، باعث احساس ناخوشایند در بیننده می‌شود.
در پایان مطالعه آمده است: «همان‌طور که ربات‌های غیرانسان‌نما نباید با گفتار ارتباط برقرار کنند زیرا دافعه‌آمیز تلقی می‌شوند، سگ‌ها نیز نباید این کار را انجام دهند.»
۵۸۵۸
