به گزارش خبرگزاری یولن، برنامه گفت وگوی ویژه خبری امشب میزبان سعید جلیلی یکی از 6 کاندیدای این دوره انتخابات ریاست جمهوری بود.
او در این گفتگو درباره برنامه توسعه کشور، گفت: در تدوین برنامه های پنجم و ششم و برنامه هفتم توسعه حضور داشتم. اشراف خوبی بر برنامه هفتم توسعه دارم. شروع دولت بعدی با برنامه هفتم توسعه فرصت خوبی است چون دولت کار خود را با برنامه ای شروع می کند که تصویب شده است و این بسیار ارزشمند است.
این چهره اصولگرا با تاکید بر اینکه برنامه داشتن و باور داشتن به آن لازمه جهش کشور است، خاطرنشان کرد: دولت وقت در سال ۹۲ اعتقادی به برنامه ششم نداشت و رئیس جمهور وقت می‌گفت این برنامه را قبول ندارد و فقط سی درصد آن برنامه اجرا شد و رشد منفی و صفر داشتیم. حدود ۱۵ مورد در برنامه است که دولت باید در یک سال برنامه بنویسد و این یعنی دولت باید بر برنامه هفتم توسعه اشراف داشته باشد، دولت باید این برنامه‌ها را سریع تهیه کند.
اهم اظهارات جلیلی را به نقل از ایسنا، مهر و …بخوانید؛
*مطالعه عمیق داشتم که چرا برنامه‌های توسعه به درستی اجرا نشده است. در سال ۱۳۳۷ سازمان برنامه از یک گروه دانشگاه هاروارد دعوت می کند و آنها کتابی منتشر می کنند. آنها سال ۱۳۴۱ بحث هایی درباره برنامه نویسی در ایران مطرح می کنند و الان کماکان برخی از آن مشکلات هنوز وجود دارد. مهم است که چرا برنامه به فرجام نمی رسد. رئیس جمهور باید به برنامه ها اشراف داشته باشد و موانع تحقق برنامه را بداند و آن ها را رفع کند. برنامه ششم توسعه فقط سی درصد اجرا شده است، یعنی اگر برنامه هم نبود، آن سی درصد اجرا می شد.
*وقتی پیش نویس برنامه هفتم نوشته شد، رشد هشت درصد، تورم زیر ده درصد نوشته شد. اختلاف بود که آیا این اهداف محقق می شود یا نه. ساعت‌ها مطالعه در دولت سایه و گفت وگو با دولت و مجلس داشتیم و جمع بندی من این شد که این اهداف محقق می شود، ولی باید پای کار آمد. در اولین فرصت باید ۱۵ برنامه ای که باید دولت تهیه کند، نوشته شود.
*در اوایل دولت رئیسی منعکس کردیم که در تولید، توزیع و مصرف فراورده های نفتی ۲ تا ۴ درصد ضایعات در فراورده های نفتی وجود دارد و راهکار آن سامانه برخطی بود که این در برنامه هفتم نیامد، به آقای رئیسی گفتم و ایشان پیگیری کردند و در برنامه آمد. این کار جلوی چند میلیارد دلار ضایعات را می گیرد ولی باید پای کار بود.
*حاکمیت ریال باید جدی گرفته شود در کشوری که بخواهد قدرت اقتصادش قوی شود باید بتواند حکمرانی لازم را داشته باشد. دولت مقتدر یعنی همین یعنی اینکه بداند این پول چیست و کجا است و در چه چرخه‌ای است.
*یک نوع نگاه به مالیات این است که القا می‌کند موضوعی برای کسب درآمد است. اما مهم‌تر اینکه مالیات یک ابزار برای سیاست گذاری است. برای اینکه اولویت‌ها را جهت‌دهی و عدالت را شکل دهی کند. این مالیات است که در یک نگاه جامع برای حمایت از تولید کننده و برای مقابله با واردات غیر ضرور مالیات را ارزشمند می‌کند و لزوماً ممکن است منبع درآمد برای شما نباشد اما بازار شما را نظم می‌دهد و به اهداف برای اقتصاد جهت می‌دهد.
*مالیات اگر خوب سیاست گذاری شود فشار را از مردم کم می‌کند و عدالت را برقرار می‌کند. شما باید یک ساز و کار جدی داشته باشید برای اینکه کسی فرار مالیاتی نداشته باشد.
*مسکن از موضوعات اصلی کشور ما است. ما در کشورمان مشکل کمبود زمین نداریم یک سرزمین پهناور هستیم که کمبود زمین نداریم اما مشکل انحصار زمین است.
*نباید تک بعدی به مسکن نگاه کرد، وقتی مسکن تهیه می‌شود موضوع بعدی اشتغال است و بعد تاثیر آن بر اقتصاد کشور است لذا باید در این موضوع فقط این نباشد که تقاضا الان کجا است و باید فراتر نگاه کرد و مسکن را با موضوع آمایش سرزمینی و اقتصاد کلان کشور ببینیم. نگاه به مسکن وقتی نتیجه می‌گیرد که در کنار آمایش سرزمینی باشد.
*برخی از کشورها ۴۶ درصد از «جی دی پی» آنها از دریا است و ۳۶ درصد از اشتغال از دریا است. ماشین اداری دولت باید به حرکت درآید و ساختار اداری چابک و سریع شود.
*سواحل چابهار فرصت بسیار خوبی دارد. در سواحل مکران یک جهان فرصت از شیلات و صنایع کشتی سازی وجود دارد. شرکت ایزی ایکو که دولتی هم هست، سه میلیارد دلار دارایی داشته و زیرساخت‌های خیلی خوبی دارد. با هر برنامه و طرح هزار شغل ایجاد می کند. گله دارند که واردات انجام می‌شود ولی به ما طرح نمی دهند. باید در دولت انسجام باشد تا از این امکان استفاده شود.
*۴۰ هزار شناور در سال از تنگه هرمز استفاده می کنند که تا ده میلیارد دلار می تواند درآمد داشته باشد ولی سهم ما فقط دو درصد است. نفت و گاز از دیگر امکانات ما است. باید از این ظرفیتهای مغفول استفاده کنیم. ما فرصت خوبی در سواحل مکران داریم. صنایع تبدیلی می تواد آنجا به کار گرفته شود. دو بار از سواحل مکران بازدید کرده ام. انجا سواحل گردشگری هم دارد. امکانات آنجا بکر است و مردم مکران آمادگی همکاری دارند. باید به مردم نقش دهیم. دولت هم باید خودش نقش ایفا کند و هم برای مردم بستر نقش‌آفرینی ایجاد کند.
*دولت نباید بنگاهداری کند بلکه بنگاهداری را باید به مردم واگذار کند و دولت نقش نظارتی داشته باشد نه اجرایی. در این خصوص حرکت‌هایی شده ولی ناموفق بوده، مثل هپکو و هفت تپه. این برنامه به شکل درست اجرا نشده است. در هپکو، کارگران می گفتند در سال ۸۶ که دولتی بود در سال ۱۸۰۰ ماشین سنگین تولید می کردیم و وقتی خصوصی شد این رقم به هشت عدد رسید. کسی با یکسری روابط این کارخانه را بر عهده گرفته بود. با ثمن بخس برخی این کارخانه‌ها را در اختیار گرفته بودند، در حالیکه این افراد باید اهلیت داشته باشند.
*ارتقای بهره وری هدف بود. کارگران هپکو می گفتند اگر این کارخانه به خود ما واگذار می شد این مشکلات ایجاد نمی‌شد. شهید رئیسی در ابتدای دولت این تغییر ریل را انجام دادند و تولید قرار است امسال به ۱۶۰۰ دستگاه برسد.
این خبر درحال تکمیل است….
