به گزارش خبرگزاری یولن، مجله تخصصی نظامی آمریکایی (Military Watch Magazine) در گزارشی، الجزایر را تنها کشور عربی در غرب آسیا و شمال آفریقا دانست که به دلیل خریداری سیستم‌های پدافند هوایی مدرن از کشورهای روسیه و چین، حریم هوایی‌اش قادر به دفع حملات اسرائیل یا کشورهای غربی است.
به گزارش ایرنا، این مجله تخصصی آمریکایی، در این گزارش که با عنوان «تنها کشور عربی که اسرائیل و غرب نمی‌توانند آن را بمباران کنند؛ چه چیزی الجزایر را به طور ویژه امن کرده است؟» منتشر شده است، دلایل قابلیت‌های دفاعی برجسته ارتش الجزایر را بررسی و نوشت که با وجود پیشرفته بودن سیستم‌های پدافند هوایی، جنگنده‌های رژیم صهیونیستی قادر به نفوذ در حریم هوایی این کشور نیستند.
همچنین در این گزارش با اشاره به تجاوز هوایی اشغالگران به قطر آمده است، حملات هوایی اسرائیل از زمان سقوط «بشار اسد»، رئیس‌جمهور سابق سوریه در دسامبر ۲۰۲۴ (آذر ۱۴۰۳) گسترش یافته و علاوه بر جنگ غزه، مواضعی را در کشورهای منطقه از جمله لبنان، ایران و یمن هدف قرار داده است.
با این حال، گزارش مجله دیده‌بان نظامی، حملات گسترده رژیم صهیونیستی به برخی کشورها را نه به دلیل دارا بودن جنگنده‌های پیشرفته، بلکه ناشی از ضعف سیستم‌های پدافندی کشورهای هدف دانست و مدعی شد، نیروی هوایی این رژیم تعداد محدودی جنگنده‌های مدرن اف ۳۵ دارد و به جنگنده‌های قدیمی اف ۱۵ و اف ۱۶ متکی است که فاقد فناوری رادارهای پیشرفته و قابلیت‌های نسل چهارم جنگنده‌ها هستند.
در این گزارش تأکید شده است که الجزایر تنها کشور عربی در خاورمیانه و شمال آفریقا است که در اوایل سال ۲۰۱۰، پس از سقوط لیبی، روند پیشرفت تسلیحاتی خود را سرعت بخشید و سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در تأمین سیستم‌های پدافند هوایی مدرن و شبکه‌ای از رادارها و سیستم‌های موشکی زمین به هوا از کشورهای چین و روسیه انجام داد.
گزارش مجله دیده بان نظامی حاکی است که سامانه‌های موشکی روسی «اس ۳۰۰» و «اس ۴۰۰» و سامانه‌های دوربرد چینی «اچ کیو ۹» در کنار ناوگان بزرگی متشکل از بیش از ۷۰ جنگنده سنگین «سوخو ۳۰» و جنگنده‌های برتر هوایی «سوخو ۳۵» و نیز سامانه‌های موشکی زمین به هوای میان برد «ام ۲ بوک» و جنگنده‌های چند منظوره «میگ ۲۹» ستون پدافند هوایی قدرتمند الجزایر را تشکیل داده و این کشور را در منطقه در موقعیتی بی نظیر قرار داده است؛ به طوری که ناوگان الجزایر به طور متوسط به جنگنده‌هایی متکی است که دهه‌ها جدیدتر و مدرن‌تر از سیستم‌های پدافندی اسرائیل یا ترکیه هستند.
در این گزارش همچنین تأکید شده است که هرچند برخی از کشورهای عربی در خرید هواپیماهای جنگی مدرن و سیستم‌های پدافند هوایی سرمایه‌گذاری عظیمی انجام داده‌اند، اما سطح آموزش آنها همچنان پایین‌تر از الجزایر است. علاوه بر این، فشار غرب این کشورها را مجبور به تکیه بر سیستم‌های غربی کرده است.
افزون بر این، این گزارش معتقد است که نه تنها سیستم‌های پدافندی صادراتی به کشورهای عربی از جمله عربستان و اردن، اغلب مانند «اف ۱۶ در مصر» نسخه‌های «ضعیف و کم‌توان» هستند، بلکه این کشورها در نحوه استفاده از آنها نیز به شدت محدود هستند. زیرا کنترل غرب بر کدهای منبع سبب می‌شود که آنها نتوانند از این سیستم های پدافندی علیه منافع اسرائیل و کشورهای غرب استفاده کنند.
در نتیجه، این واقعیت به اسرائیل و دیگر کشورهای غربی آزادی عمل قابل توجهی برای انجام حملات هوایی در سراسر منطقه می‌دهد، در حالی که الجزایر به لطف تنوع منابع تسلیحاتی، قدرت سیستم دفاعی و آموزش نیروهایش، تنها کشوری است که حریم هوایی آن برابر چنین حملاتی محافظت می‌شود.
به گزارش ایرنا، گزارش مجله نظامی آمریکایی در خصوص توانمندی الجزایر در دفع حملات رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی در حالی منتشر شده که روزنامه «رای‌الیوم» در گزارشی تحلیلی با اشاره به فشار حداکثری برای مجبور کردن قطر برای اخراج رهبران جنبش حماس نوشت، اعضای جنبش حماس ممکن است به دنبال کشورهای عربی دیگری برای نقل مکان باشند.
به نوشته این روزنامه، اسرائیل برای دستیابی به اهداف تهاجمی خود علیه رهبران مقاومت، از هدف قرار دادن هیچ کشوری ابایی نخواهد داشت. بنابراین، الجزایر ممکن است پناهگاه امنی (برای حماس) باشد که اسرائیل نتواند به آن دست اندازی کند.
با توجه به مواضع شناخته‌شده الجزایر در حمایت از مساله فلسطین و رد عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، الجزایر روابط بسیار خوبی با جنبش حماس دارد. «عبدالمجید تبون» رئیس‌جمهور الجزایر به دنبال تثبیت این مواضع است و امید دارد که بتواند مرکز ثقلی برابر کشورهایی که با رژیم اسرائیل دست به عادی سازی روابط زده اند، ایجاد کند.
در همین حال، الجزایر از طبقه‌بندی این جنبش به عنوان به اصطلاح «یک سازمان تروریستی» خودداری و چنین چیزی را رد کرده است.
مقر سیاسی جنبش حماس در طول دهه ها به نوبت در چندین پایتخت عربی، از اردن گرفته تا سوریه و در نهایت قطر، مستقر بوده است.
۳۱۰۳۱۰
