کشف فساد در باشگاه مس رفسنجان و بازداشت ها و دستگیری عناصر موثر در فدراسیون فوتبال از جمله روسای کمیته های مسابقات و داوری ابهامات و سرگیجه های بسیاری را در محافل فوتبالی و حتی غیرفوتبالی به وجود آورده است. ابهامات آنجایی دوچندان شد که چندی پیش مدیرعامل یک تیم لیگ برتری نیز پس از بازجویی بازداشت شد تا کلاف چند لایه فساد در فوتبال ایران پیچیده تر شود. اینک سوال جدی و حیاتی این است؛ آیا موضوعی مهم تر از پرونده فساد در فوتبال وجود دارد؟
نقد ما به کمیته اخلاق و کمیته انضباطی است. در گذشته می‌گفتند هر کسی، هر شکایتی دارد از طریق این دو رکن قضایی فدراسیون فرآیند شکایت خود را پیگیری کند. آیا کمیته اخلاق و کمیته انضباطی با تمام قدرت و توان مشغول بررسی اتفاقات هستند؟ همین حالا پرونده‌های فراوانی وجود دارد که در کمیته اخلاق از زمان آقای علیپور با دستور مقامات بالادستی بایگانی شده است. شخصا حدود سه سال به عنوان کارشناس خبره در کمیته اخلاق حضور داشتم و با این اتفاقات آشنایی کامل دارم. در آن زمان، ما فیلم بازی‌ها را رصد می کردیم و به کمک چند نهاد تاثیرگذار، فعالیت ها را پیش می‌بردیم. پرونده‌های زیادی در آن دوران به وجود آمد و حتی محرومیت‌هایی هم رقم خورد اما کافی نبود. طبیعتا مربیانی که باعث مفسده بودند، طبق قوانین فیفاباید به خاطر تبانی مادام‌العمر محروم می شدند و تیم های تحت هدایت‌شان به یک یا دو دسته پایین تر سقوط می کرد اما متاسفانه به جای برخورد جدی و پیروی از قوانین فیفا که به شدت با تبانی و سایر موارد برخورد می کند، برخوردهای محکمی شکل نگرفت. حتی داوران، مربیان و مدیران فاسد را به دسته‌های پایین‌تر می فرستادند تا با آزادی بیشتری، فساد کنند.
جای تاسف است که فدراسیون فوتبال تا همین جا هم که دستگیری های متعددی صورت گرفته حتی یک عذرخواهی خشک و خالی نکرده و اعتماد عمومی به فوتبال در حال از دست رفتن است. مردم تلاش عملی و جدی فدراسیون برای برخورد با فساد را مطالبه می کنند تا اعتمادشان اندک اندک بازگردد. سوال مهم این است؛ اگر در همین نقطه که عده ای دستگیر شده و بازجویی و بازداشت شده اند، پرونده به حال خود رها شود و بی توجه به زوایای پیدا وپنهان این فساد، لیگ بیست و چهارم آغاز شود، دیگر اعتباری برای فوتبال خواهد ماند؟ بر این اساس، بسیار شایسته خواهد بود که ارکان قضایی فدراسیون فوتبال با احکام سنگینی چون تبعید تیم مس رفسنجان و تیم های احتمالی درگیر در فساد به لیگ پایین تر و اخراج و محرومیت های بلندمدت برای خاطیان، آبرو و اعتباری دوباره برای فوتبال بخرد چه اینکه با این برخوردهای قانونی که کاملا مطابق با قوانین فیفا و مقررات انضباطی فدراسیون فوتبال است، نه تنها از اعتبار فوتبال ایران کاسته نخواهد شد که قطعا فیفا نیز از این احکام ضدفساد حمایت تام و کامل خواهد کرد. با این چنین برخوردهایی می توان امیدوار بود که چهره فوتبال ایران از زشتی ها زدوده خواهد شد و داوران، رسانه ها و خبرنگاران شریفی که از این فساد چند لایه سنگین دل آزرده و مغموم گشته اند، امیدی دوباره بیابند. بر این اساس، افکار عمومی منتظر نتیجه برخورد با فساد است. اگر با این فساد، رشوه و تبانی برخورد اصولی و پشیمان کننده نشود و همه زوایای آن به درستی مورد رسیدگی قرار نگیرد، لیگ آینده لیگ سخت، پرتنش و پرآشوب و با اعتماد از دست رفته افکار عمومی، درگیری های بی ضابطه، جنجال و فحاشی نیز بسیار محتمل خواهد بود.
از سوی دیگر، آقای خضریان به عنوان نماینده کمیسیون اصل 90 در یک برنامه تلویزیونی به صورت جدی برای عاملان فساد در فوتبال خط و نشان کشید اما بعد از آن برنامه، چه اتفاقی افتاد؟ متسافنه ما سابقه خوبی از فعالیت‌های کمیسیون اصل 90 در فوتبال، در ذهن نداریم. یک زمانی این کمیسیون پیگیر فساد در فوتبال شد و بسیاری از تخلفات به دست آمد اما هیچ اتفاقی رخ نداد. کسی دستگیر و زندانی نشد و در نهایت گفتند خبری نبوده و نباید چهره فوتبال را مخدوش کرد. حالا زمانی است که بپرسیم پرونده‌های فساد در آن زمان کجا رفت؟ کجا بایگانی شد؟ چه کسانی گفتند این پرونده‌ها را ببندید تا آبروی فوتبال و ورزش ایران نرود؟ امروز نیز به آقای خضریان این نقد وارد است که بعد از 15 روز که از حضورشان در آن برنامه می گذرد، چه اقدامی انجام داده‌اند؟ ما باید از دادستان محترم کرمان تقدیر و تشکر کنیم که متهمان را دستگیر کردند و به صورت جدی پیگیر این پرونده هستند.
*ناصر فریادشیران (عضو هئیت مدیره کانون مربیان فوتبال ایران و کارشناس سابق کمیته اخلاق)
258 251
