نگار علی- یکی از اعضای اخراج‌شده از گروه موسوم به وزارت بهره‌وری دولت (DOGE)، در گفت‌وگویی با وایرد از تجربه ۵۵ روزه‌اش در این نهاد جنجالی پرده برداشت؛ تجربه‌ای که از سردرگمی، عدم شفافیت و رهبری سایه‌وار چهره‌هایی نزدیک به ایلان ماسک حکایت دارد.
این گفت‌وگو در حالی منتشر می‌شود که به نظر می‌رسد ایلان ماسک و حلقه نزدیکانش، از جمله استیو دیویس و نیکول هالندر، به تدریج از نقش‌های اجرایی خود در DOGE کنار می‌روند؛ حرکتی که ممکن است آینده این گروه را به‌کلی دگرگون کند.
مدیریت غیررسمی با پیام‌رسان رمزنگاری‌شده
لاوینگیا که مدیرعامل پلتفرم Gumroad است و پیش‌تر در وزارت امور کهنه‌سربازان ایالات متحده با DOGE همکاری داشت، عملیات این گروه را «بی‌نظم» توصیف کرده و می‌گوید ارتباطات درون تیمی از طریق اپلیکیشن Signal انجام می‌شد، اقدامی که به گفته کارشناسان می‌تواند مغایر با قوانین نگهداری سوابق دولتی باشد.
او می‌گوید: «استیو دیویس تنها کسی بود که در جریان همه چیز قرار داشت.» به گفته لاوینگیا، دیویس مستقیماً با اعضای DOGE در سازمان‌های مختلف در ارتباط بود و وظایف و اولویت‌ها را از طریق پیامک به اطلاع آن‌ها می‌رساند، بدون آنکه لزوماً پاسخی به گزارش عملکردشان بدهد.
حلقه قدرت پشت پرده
در یکی از نشست‌های کلیدی موسوم به «جلسه E»، علاوه بر دیویس و ماسک، دو چهره دیگر نیز حضور داشتند: آنتونی آرمسترانگ و باریش آکیش. به گفته لاوینگیا، این سه نفر در عمل اداره DOGE را در دست داشتند.
آکیش، که تابعیت آمریکا ندارد و در ترکیه متولد شده، با وجود محدودیت‌های قانونی برای به‌کارگیری افراد غیرآمریکایی در دولت، از عوامل پشت‌پرده DOGE بوده و نقش مهمی در جذب نیرو، از جمله شخص لاوینگیا، ایفا کرده است. هرچند وایرد نتوانسته ارتباطات مستقیم میان این دو را تأیید کند، اما گزارش پیشین آتلانتیک نیز بر حضور مؤثر آکیش در DOGE صحه می‌گذارد.
آرمسترانگ، که به ایلان ماسک در خرید توییتر مشاوره داده بود، ظاهراً تمرکز خود را بر اداره امور در دفتر مدیریت منابع انسانی دولت (OPM) معطوف کرده بود؛ یکی از نخستین نهادهایی که زیر سلطه DOGE درآمد.
DOGE؛ بازوی پشت‌پرده تصمیم‌گیری‌های ناپسند؟
بر اساس یادداشت منتشرشده لاوینگیا، DOGE عملاً اختیاری برای تصمیم‌گیری نداشت و نقش آن بیشتر به عنوان «سپر بلا» برای تصمیمات غیرمحبوب منصوبان دونالد ترامپ بود. او نوشته است: «تصمیم‌های واقعی از سوی رؤسای سازمان‌هایی اتخاذ می‌شد که از سوی رئیس‌جمهور منصوب شده بودند، اما اجازه می‌دادند DOGE به‌عنوان چهره تصمیمات ناپسند ظاهر شود.»
ماسک و دیویس که با عنوان «کارمندان خاص دولتی» تنها اجازه حضور محدود (تا ۱۳۰ روز) در ساختار دولت را داشتند، عملاً نقش مهمی در هدایت این جریان ایفا کردند. در مقطعی، دیویس و هالندر حتی با نوزادشان در ساختمان توییتر می‌خوابیدند تا به اجرای دستورات ماسک برای اخراج‌های گسترده کمک کنند. هالندر بعدها به DOGE پیوست و در اداره خدمات عمومی فعالیت داشت.
اکنون با کناره‌گیری تدریجی چهره‌های کلیدی مانند ماسک، دیویس و هالندر، لاوینگیا می‌گوید هیچ تصوری از آینده DOGE ندارد. او می‌افزاید: «احتمالاً باقی اعضا، به‌ویژه مهندسان جوانی که به‌دنبال ماسک و دیویس به دولت آمدند، هم به‌زودی کنار می‌کشند.»
با توجه به سایه‌روشن‌های فراوانی که بر عملکرد و ساختار DOGE سایه انداخته، مشخص نیست این گروه چه نقشی در ساختار سیاسی و اجرایی آمریکا در ماه‌های آینده خواهد داشت. تنها چیزی که فعلاً روشن است، سردرگمی کارکنان سابق و آینده‌ای نامعلوم برای یکی از مرموزترین ابتکارات سیاسی در دولت ترامپ است.
منبع: wired
۲۲۷۲۲۷
