به گزارش یولن، به نقل از زومیت، در تاریخ هر خودروساز، کانسپت‌هایی وجود دارند که فراتر از طرح مطالعاتی، به حسرتی بزرگ برای طرفداران تبدیل می‌شوند.
پژو ۹۰۷ که در نمایشگاه خودرو پاریس ۲۰۰۴ رونمایی شد، دقیقاً یکی از همین اسطوره‌های ناکام است؛ یک کوپه‌ی GT اصیل که نشان داد مهندسان پژو در صورت لزوم، توانایی ساخت رقیبی تمام‌عیار برای فراری یا استون مارتین را دارند.
۹۰۷ پروژه‌ای جاه‌طلبانه بود که به مناسبت افتتاح مرکز طراحی جدید پژو (ADN) خلق شد. برخلاف بسیاری از کانسپت‌ها که تنها ماکت‌هایی زیبا هستند، ۹۰۷ خودرویی واقعی و کاربردی بود. بدنه‌اش روی شاسی مونوکوک از جنس فیبر کربن سوار شد؛ متریالی که در آن زمان مختص ابرخودروهای میلیون دلاری بود.
طراحی خودرو در عین شباهت با هاچ‌بک پژو ۲۰۷، ادای احترامی باشکوه به خودروهای گرند تورینگ کلاسیک بود: کاپوت بسیار کشیده و بدنه‌ای عضلانی.
جزئیات منحصربه‌فردی مانند خروجی‌های اگزوز که درست پشت چرخ‌های جلو از دل گلگیر بیرون زده بودند و پنل شیشه‌ای روی کاپوت که پیشرانه‌ی عظیم آن را به‌نمایش می‌گذاشت، جذابیت بصری را دوچندان می‌کردند.
شاهکار واقعی ۹۰۷ زیر همان کاپوت کشیده پنهان شده بود. به‌جای استفاده از موتور آماده، مهندسان پژو تصمیم به خلق پیشرانه‌ای کاملاً سفارشی گرفتند. آن‌ها دو پیشرانه‌ی ۳٫۰ لیتری V6 را به یک‌دیگر متصل کردند تا موتور غول‌پیکر ۶٫۰ لیتری V12 خلق کنند.
هیولای تنفس طبیعی پژو که درست پشت محور جلو قرار گرفته بود، قدرتی حدود ۵۰۰ اسب بخار تولید می‌کرد. برای دست‌یابی به توزیع وزن ایدئال (نزدیک‌به ۵۰/۵۰)، نیروی موتور از طریق گیربکس ۶ سرعته‌ی سکوئنشال (ترتیبی) به محور عقب منتقل می‌شد که به صورت ترنس‌اکسل (Transaxle) در عقب خودرو نصب شده بود. ترنس‌اکسل سیستمی است که در آن گیربکس و دیفرانسیل در یک واحد یکپارچه ادغام شده‌اند.
کابین، ترکیبی از چرم قهوه‌ای، جیر و تریم چوب بود که حس لوکس و اسپرت را همزمان القا می‌کرد. پژو ۹۰۷ هرگز فراتر از یک نمونه‌ی مفهومی خیره‌کننده در نمایشگاه‌ها نرفت و برنامه‌ای برای تولیدش وجود نداشت.
۹۰۷ به‌عنوان ویترین توان مهندسی و طراحی پژو در تاریخ ماندگار شد؛ یک سوپراسپرت V12 فرانسوی که می‌توانست معادلات را بر هم بزند، اما ترجیح داد یک رؤیای دست‌نیافتنی باقی بماند.
۵۸۵۸
