بازگشت شعرخوانی سیاسی به اجتماعات مردمی/ مطیعی ٢٢ بهمن در آزادی و مصلی می‌خواند

به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت یولن، همزمان با راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال در شهر تهران که به دلیل شرایط کرونایی به صورت خودرویی خواهد بود، مسئولین برنامه‌ریزی اجرای یک شعرخوانی سیاسی، اجتماعی و حماسی را هم اندیشیده‌اند. 

بر این اساس بناست روز جمعه ۲۲ بهمن‌ماه ابتدا در محل اجتماع مردم در میدان آزادی و سپس پیش از سخنرانی رییس جمهور در مصلی تهران، میثم مطیعی به شعرخوانی بپردازد.

 براساس شنیده‌ها او قریب دو هفته است که بر روی مضامین و محتوای این شعرخوانی که بعد از سه سال و نماز عید فطر سال ۹۷ مجدداً این تریبون در اختیارش قرار گرفته است در حال کار کارشناسی و تبادل نظر است تا بتواند در عرصه جهاد تبیین توصیه شده توسط مقام معظم رهبری گامی بردارد.

ابیاتی از آخرین شعرخوانی‌اش در آن سال که بسیار هم مورد توجه قرار گرفت به شرح زیر است:

ای نشسته صف اول! صف ایثار آنجاست
آن سوی «نرده» … ببین… لذت دیدار آنجاست

نکند «نرده» میان تو و مردم باشد
دردِ دل‌ها پسِ این فاصله‌ها گُم باشد

دوستان! صدق و صفای دهه شصت چه شد؟
راستی حال و هوای دهه شصت چه شد؟

آن مدیران جوانی که جهادی بودند
بی‌تکلّف، ز همین مردم عادی بودند

شور آن شعله مگویید که خاموش شده
«اختلاس» آمده، «اخلاص» فراموش شده‌

ای نشسته صف اول! به عدالت برخیز
مانده بر شانه تو بار امانت برخیز

عَلم داد برافراز، که ملت هستند
دل به شاهینِ ترازوی عدالت بستند

همتت قطع ید دانه دُرشتان باشد
وای اگر دزدی از این قافله آسان باشد

وای اگر توصیه و نامه پذیرد قاضی
داد و بیداد اگر رشوه بگیرد قاضی

شکر کن، این‌همه نعمت نرود از دستت
قدر دان، فرصت خدمت نرود از دستت

صف اول، صف خدمت، صف مردم‌داری
یک نفر نیست مخاطب، همه هستند آری

گر به یک نقد رود صبر و قرارت از دست
صف اول منشین، بین جماعت جا هست

سعی کن در سعه صدر شوی پیش‌قدم
رهبری گفت که من نیز صف اولی‌ام

گوش کن قصه پرغصه بیکاران را
شِکوه کارگران و کامیون‌داران را

چه شده ارز؟ که مات‌اند همه تاجر‌ها
نرخ مسکن چه شد؟ آه از دل مستأجر‌ها

کاش آرام کنیم این نگرانی‌ها را
سعی ما سد کند این موج گرانی‌ها را

معدن رنج، دل کارگران است هنوز
چشم مردم به عدالت، نگران است هنوز

میز را طعمه مکن‌ای که امیدی ست به تو
آن سوی میزِ تو چشمان شهیدی ست به تو

گره ار وا نکنی خود گره کار مباش
برنمی‌داری اگر بار کسی، بار مباش

همنشین با فقرا باش، همین است بهشت
خانه کن در دل ایتام چنین است بهشت

انتهای پیام/