وزارت خارجه طالبان روز چهارشنبه ۵ دی اعلام کرد که در واکنش به حملات هوایی پاکستان به ولسوالی برمل در ولایت پکتیکا، کاردار سفارت این کشور در کابل را به وزارت خارجه احضار و مراتب اعتراض خود را به اسلام‌آباد ابلاغ کرده است.
به گزارش یولن به نقل از رادیو بین‌المللی فرانسه، حافظ ضیاء احمد، سخنگوی وزارت امور خارجه طالبان در پیامی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شد، از تسلیم یادداشت اعتراضی افغانستان به کاردار پاکستان در کابل خبر داد.
در این بیانیه ضمن محکومیت شدید حمله ارتش پاکستان که به کشته شدن ۴۶ نفر منجر شد، آمده است: به کاردار سفارت پاکستان اطلاع داده شد که در حالی که نمایندگان دولت پاکستان در حال گفت‌وگو با مقامات طالبان در کابل بودند، نقض حریم هوایی افغانستان توسط ارتش پاکستان و کشتن غیرنظامیان، تلاشی برای ایجاد بی‌اعتمادی در روابط دو کشور از سوی بازیگران خاص پاکستانی است.
این بیانیه همچنین تأکید کرده که طالبان «با سابقه دیرینه دفاع از کشور در برابر قدرت‌های بزرگ، هرگونه نقض تمامیت ارضی را قویاً رد می‌کند و قاطعانه به دفاع از حاکمیت و تمامیت ارضی افغانستان متعهد می‌ماند.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک مقام امنیتی پاکستان با رد ادعای طالبان مبنی بر کشته شدن غیرنظامیان گفت که این حملات که توسط «هواپیما و پهپاد» انجام شد، «مخفیگاه‌های تروریست‌ها» را هدف قرار داده‌اند. به گفته این منبع، حداقل ۲۰ طالب پاکستانی در این حملات کشته شدند.
پاکستان مدعی است که گروه‌های مسلح مانند جنبش طالبان پاکستان (TTP)، حملات برنامه‌ریزی‌شده‌ای را از خاک افغانستان، در سراسر مرز دو کشور انجام می‌دهند اما حکومت طالبان همواره پناه دادن به گروه‌های مسلح خارجی که از خاک افغانستان برای انجام حملات علیه همسایگانش استفاده می‌کنند را رد کرده است.
شبکه خبری طلوع‌نیوز نیز از واکنش حامد کرزای به حمله‌های هوایی پاکستان خبر داد که در آن رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، این حمله را تجاوز آشکار و نقض حاکمیت افغانستان و تنش در روابط دو کشور را نتیجه سیاست‌های نادرست پاکستان خوانده و افزوده است که پاکستان باید سیاست‌هایش را در برابر افغانستان بازنگری کند.
جنت فهیم چکری تحلیلگر مسائل سیاسی نیز به طلوع‌نیوز گفت: «از سال ۱۹۴۵ که پاکستان تاسیس شد، فقط سه ماه بعد، تورخم و سپین بولدک از طرف پاکستان بمباران شد که تا امروز لجاجت پاکستان ادامه دارد. این بمباران اولی نبود، آخری هم نخواهد بود.»
از سوی دیگر زلمای خلیل‌زاد نماینده ویژه پیشین ایالات متحده آمریکا در افغانستان گفته است که این اقدام پاکستان از سوی طالبان بی‌پاسخ نخواهد ماند.
خلیل‌زاد افزود: «به‌جای جنگ، دو کشور به توافقی نیاز دارند که مشخص کند هیچکدام اجازه نخواهند داد از تروریسم توسط افراد یا گروه‌ها برای تهدید امنیت دیگری استفاده شود و به آن پایبند باشند.»
نماینده پاکستان: برای دستیابی افغانستان به امنیت متعهد هستیم
همزمان با این تحولات، ساعتی پیش روزنامه ۸ صبح از کابل گزارش داد محمد صادق، نماینده ویژه پاکستان برای افغانستان، در گفت‌وگو با مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی رئیس‌الوزرای طالبان، گفته که اسلام‌آباد برای دستیابی این کشور به امنیت متعهد است.
محمد صادق در توئیتی در شبکه ایکس نوشته که در این گفت‌وگو دیدگاه‌های طالبان را در مورد ایجاد همکاری با کشورهای منطقه، از جمله پاکستان جهت دستیابی به اهداف مشترک صلح، ثبات و پیشرفت شنیده است.
او بر تعهد پاکستان برای همکاری با افغانستان در دستیابی به امنیت، تقویت روابط تجارتی و ارتقای اتصال منطقه‌ای تأکید کرده است.
دعوای تاریخی بر سر سلطان محمود غزنوی!
دو کشور در روزهای گذشته درگیر یک دعوای تاریخی هم شده‌اند. آژانس اطلاعاتی باختر خبر داده که امارت اسلامی افغانستان «اظهارات گستاخانه‌ی وزیر دفاع پاکستان در رابطه با سلطان محمد غزنوی» را به شدت رد کرده و آن را «ناشی از بی‌اطلاعی وی از حقایق تاریخی» می‌داند.
این واکنشی بود به مصاحبه خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان با یک شبکه تلویزیونی پاکستانی که گفته است سلطان محمود غزنوی برای غارت به هند رفت‌وآمد می‌کرد و او سلطان محمود غزنوی را یک قهرمان نمی‌داند.
ملا حمدالله فطرت، معاون سخنگوی طالبان در بیانیه‌ای گفت که «تاریخ گواه است که سلطان محمود غزنوی رحمة‌الله علیه هر بار برای نجات و آزادی ملت‌های مظلوم، به‌ویژه مسلمانان، به هند و مناطق دیگر سفر می‌کرد و او افتخاری برای امت مسلمان است. اینکه شخصی به سطح وزیر دفاع پاکستان تا این حد از حقایق بی‌خبر باشد، جای تأسف است.»
به گفته او، یک مقام پاکستانی در حالی درباره سلطان محمود غزنوی اظهارات توهین‌آمیز می‌کند که موشک‌های دفاعی این کشور به نام محمود غزنوی نامگذاری شده است.
معاون سخنگوی طالبان همچنین گفت: «اگرچه سلطان محمود غزنوی در اصل یک مسلمان افغان بود، اما به دلیل مسئولیت ایمانی خود، با تمام ملت‌های مظلوم و تحت تهدید منطقه همدردی و همکاری داشت و دفاع از جان و مال آنان را وظیفه خود می‌دانست، چیزی که امروز حتی به تصور خواجه آصف و امثال او هم نمی‌گنجد.»
