به گزارش گروه بین‌الملل یولن، یک پایگاه خبری که تیراندازی‌های کور در آمریکا را رصد می‌کند گزارش داده در سال جاری میلادی تا به حال ۲۴۰ تیراندازی کور در آمریکا به وقوع پیوسته است.
طبق آمارهای پایگاه «آرشیو خشونت‌های مسلحانه» ۳۳ مورد از این تیراندازی‌ها بعد از حمله به مدرسه ابتدایی اووالدا در ایالت تگزاس در تاریخ ۲۴ مه که به کشته شدن ۱۹ کودک و ۲ بزرگسال منجر شد به وقوع پیوسته‌اند.
تنها در دو هفته گذشته، تیراندازی‌های کور در شهرهای مختلف آمریکا به کشته شدن ۱۱ نفر و زخمی شدن ۶۰ نفر دیگر منجر شده است.
«تیراندازی‌های کور»، طبق تعریف پایگاه «آرشیو خشونت‌های مسلحانه»، تیراندازی‌هایی هستند که در جریان آن غیر از فرد ضارب دست‌کم ۴ نفر مورد اصابت گلوله قرار گرفته و زخمی یا کشته می‌شوند.
طبق نوشته این پایگاه، این آمار به معنی آن است که تا این مقطع از سال جاری میلادی به طور متوسط بیش از یک مورد تیراندازی کور در آمریکا به وقوع پیوسته است. در سال میلادی ۲۰۲۲، هیچ هفته‌ای وجود نداشته که در آن دست‌کم ۴ تیراندازی کور اتفاق نیفتاده باشد.
شمار تیراندازی‌های کور در آمریکا طی سال‌های گذشته رو به افزایش بوده است. در سال ۲۰۲۱، نزدیک به ۷۰۰ مورد تیراندازی به وقوع پیوست. این در حالی بود که در سال ۲۰۲۰ این رقم ۶۱۱ و یک سال قبل‌تر، ۴۱۷ بود.
مقایسه آمارهای خشونت با سلاح میان آمریکا و کشورهای دیگر جهان ایالات متحده را کشوری کاملاً استثنایی نشان می‌دهد: در این کشور نرخ وقوع تیراندازی‌های خشونت‌بار از هر کشور دیگر در دنیا بیشتر است؛ با آنکه آمریکا حدود ۵ درصد از جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند نزدیک به ۳۱ درصد از کسانی که مرتکب کشتارهای جمعی با سلاح می‌شوند را در خود جای داده است.
درباره دلایل این موضوع تا کنون تحلیل‌های مختلفی ارائه شده اما آزادی حمل سلاح توسط شهروندان اغلب مهم‌ترین و اصلی‌ترین عامل ایجادکننده این مشکل دانسته می‌شود.
بر اساس گزارش مرکز تحقیقات کنگره آمریکا آمریکایی‌ها صاحب حدود نیمی از (۴۸%) از کل ۶۵۰ میلیون قبضه سلاح غیرنظامی موجود در سراسر دنیا هستند.
بررسیهای بی‌شمار دیگری که با روش‌های تحقیق دیگر به این موضوع نزدیک شده‌اند نیز همواره آزادی مالکیت سلاح و سهولت دسترسی به آن را مهم‌ترین متغیر پیش‌بینی‌کننده تیراندازی‌های مرگبار در آمریکا معرفی کرده‌اند.
اما، این موضوع نباید باعث انحراف ذهن از بحث بر سر ریشه‌های مهم‌تر این پدیده اجتماعی-فرهنگی شود. آن‌طور که در خود آمریکا هم میان بعضی از منتقدان مسائل اجتماعی معروف است سلاح‌ها تنها «ابزار» کشتن هستند، و تحقیق درباره این پدیده که چرا شمار روزافزونی از آدم‌ها در آمریکا برای کشتن همنوعانشان به این ابزار متوسل می‌شوند را نباید تنها به عاملی چون سهولت دسترسی به آنها فرو کاست.
بررسیهای ریشه‌ای‌تر و علمی‌تر رویدادهایی که در آنها یک نفر برای کشتار جمعی دست به سلاح می‌برد نشان می‌دهد این مسئله در لایه‌های عمقی‌تر از سبک زندگی آمریکایی و المان‌های فرهنگی-اجتماعی در این کشور سرچشمه می‌گیرند.
«آگوستو دی ونانزی»، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه پرودو در ایالت «ایندیانا» در مصاحبه‌ای به برخی از خصایص جزئی‌تر «رویای آمریکایی» اشاره کرده؛ به گفته او، در جامعه آمریکا ملاک قضاوت درباره ارزش افراد موفقیت‌های فردی در زمینه‌های شغلی، تحصیلی، رقابت‌های ورزشی، مُد یا جایگاه اجتماعی-اقتصادی است. به تبع آن اعضای جامعه نیز احساس ارزشمندی و عزت نفس خود را در گرو پیشرفت در همین شاخص‌ها می‌دانند.
انسان در چنین جامعه‌ای- چنانکه انتظار می‌رود- با فشار اجتماعی دائمی برای اکتساب بیشترین دستاوردهای مادی رو به رو خواهد بود و فضای ذهنش را جمع و تفریق میزان دستاوردها و ناکامی‌هایش و مقایسه آنها با اطرافیانش اشغال خواهد کرد.
از سوی دیگر، منطقی است بپذیریم که در یک جامعه – هر جامعه‌ای- باور عده زیادی از انسان‌ها این نیست که توانسته‌اند به موفقیتی که شایستگی آن را دارند دست پیدا کنند، به ویژه با توجه به اینکه احساس خوشبختی بیشتر ذهنی است تا عینی و نسبی است تا مطلق.
از گزاره‌های بالا می‌توان نتیجه گرفت در جامعه آمریکا مشاهده نرخ بالای افرادی که از یک سو تمام معنای زندگی‌شان را به موفقیت‌ها و اکتسابات مادی گره زده‌اند و از سوی دیگر خودشان را در دستیابی به آنها ناکام احساس می‌کنند نباید شگفت‌انگیز باشد.
انتهای پیام/
