به گزارش یولن بررسی روند تشکیل سرمایه ثابت ناخاص و رشد آن طی سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که سطح سرمایه‌گذاری از سال ۱۳۹۷ و پس از آن روند نزولی داشته و رشد آن نیز در کل دهه ۹۰ بسیار پرنوسان بوده است. از آنجا که اقتصاد کشور وابسته به درآمد نفتی بوده و شوکهای خاصی که در دهه ۹۰ رخ داده است، که نشان می‌دهد اقتصاد ایران وضعیت مناسبی را در این دهه نداشته است.
بیشتر بخوانید:
مساله ناترازی‌ها بسیار جدی است/ راغفر: دولت نباید اجازه شکسته شدن انحصار فروش نفت را بدهد
بودجه انقباضی است؟/ قنبری: محدودیت‌ها دولت را دست به عصا می‌کند
تحریم و شوک ناشی از بیماری کرونا نااطمینانی را در اقتصاد افزایش داده که این موضوع باعث رشد منفی سرمایه‌گذاری شده است. در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ اگر چه رشد سرمایه‌گذاری مثبت بوده، اما سطح سرمایه‌گذاری هنوز با سطح آن در سال ۹۰ به قیمتهای ثابت فاصله قابل توجهی دارد.
از متغیرهایی که نشان می‌دهد در دهه ۹۰ میزان سرمایه‌گذاری در مقایسه با اندازه اقتصاد ایران نامناسب بوده، نسبت سرمایه‌گذاری به تولید ناخالص داخلی است. به‌طور مشخص این نسبت از ۲۴.۷ درصد در ابتدایی دهه ۹۰ به ۱۸.۵ درصد در ۱۴۰۱ کاهش یافته است.
به طور کلی روند تشکیل سرمایه ثابت ناخاص و رشد آن در سطح کلان اقتصاد ایران نشان می‌دهد که سطح سرمایه‌گذاری از سال ۹۷ و پس از آن روند نزولی داشته و رشد آن نیز در تمام دهه ۹۰ دچار انواع نوسانها شده است.
بررسی توزیع سرمایه‌گذاری در میان رشته فعالیتهای صنعتی نشان می‌هد که سرمایه‌گذاری در بخش صنعتی ایران توزیعی نامتقارن هم داشته است. به نحوی که بیش از نیمی از سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته صنعت ایران به ترتیب در صنایع «تولید مواد شیمیایی و فرآورده‌های شیمیایی» ، «تولید فلزات پایه» و «تولید کک و فرآورده‌های حاصل از پالایش نفت» انجام شده که بیشتر صنایع بزرگ و مبتنی بر سرمایه و انرژی و ذخایر معدنی به حساب می‌آیند.
با توجه به زمان‌بر بودن سرمایه‌گذاری‌های صنعی از یک طرف و سودآوری فعالیتهای سرمایه‌گذاری موازی (بازار ارز، مسکن، خروج سرمایه و …) سیاست مناسب برای احیای سرمایه‌گذاری صنعتی در ایران مستلزم ارتقای امنیت سرمایه‌گذاری و کاهش ریسک‌های مختلف است.
سیاستهایی که تنها به مشوق‌های سرمایه‌گذاری توجه کنند و به امنیت آن توجه نداشته باشند، به تنهایی امکان موفقیت نخواهد داشت. باید توجه داشت که سرمایه‌گذاران برای انجام سرمایه‌گذاری همواره سود و بازده سرمایه‌گذاری، دوره بازگشت سرمایه و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در گزینه‌های مختلف را با یکدیگر مقایسه می‌کنند.
در بخش صنعت به دلایل فنلی و پیچیدگی زیاد آن، اغلب دوره بازگشت طولانی‌تر و ریسک‌های مختلف مرتبط با فعالیت صنعتی از بسیاری دیگر از فعالیتهای اقتصادی بیشتر است. در این شرایط ارتقای امنیت اقتصادی و کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری صنعتی و پرهیز از سیاستگذاری‌های متغیر و بی‌ثبات کننده با هدف کاهش ریسک این بخش برای تشویق سرمایه‌گذاری ضروری است.
۲۲۳۲۲۹
