رسول سلیمی: برای بسیاری از مردم امریکا، به ویژه آنهایی که به چپ گرایش دارند، پیروزی دونالد ترامپ در ریاست جمهوری، این سوال را مطرح می کنند که چگونه کسی هنوز می تواند به ترامپ رای می دهد؟ برخی از شواهد که منتقدان ترامپ به آن استناد می کنند شامل دو استیضاح او، کیفرخواست جنایی متعدد در سطوح ایالتی و فدرال و محکومیت جنایی است. مخالفان همچنین می گویند که ترامپ از نظر آنها تهدیدی برای دموکراسی و فردی زن ستیز، نژادپرست، دروغگو و متجاوز بوده، بنابراین چگونه چنین فردی در امریکا محبوب است؟
این در حالی بود که بسیاری از دموکرات ها و رای دهندگان مستقل متمایل به دموکرات ها می گفتند که ترامپ زمانی که گفته می شود سعی در لغو نتایج انتخابات ۲۰۲۰ داشت، قانون را زیر پا گذاشت. اما جمهوری خواهان کمتر فکر می کردند که او کار اشتباهی انجام داده است. به عبارت دیگر، بسیاری از چپ ها نمی دانستند که رای دهندگان به ترامپ چه کسانی هستند و چه تفاوتی با آنها دارند.
از این رو پایگاه ترامپ را نمی توان به سادگی با عناوین نژادپرستانه، همانطور که هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۶ گفت، رد کرد. رای دهندگان ترامپ گستره ای از افراد مسن، سفیدپوست، روستایی، مذهبی و کم سواد را تشکیل می دهند. اما آنها شامل افراد دیگری خارج از آن گروه های جمعیتی نیز هستند.
چه آنکه بسیاری از مردم دلایل عمیقی برای رای دادن به ترامپ داشتند، حتی اگر استدلال آنها – همانطور که در مورد چپ ها نیز صادق است – اغلب توسط پوپولیست ها و پلتفرم های رسانه ای ملتهب می شود. این در حالی است که دونالد ترامپ در جریان رقابت های انتخاباتی امسال با درک انتقادات به او حول برچسب «زن ستیز» گفته بود که او «محافظ» زنان خواهد بود، چه بخواهند و چه نخواهند! او با مردانی که از زبان جنسیتی و خشن استفاده می کنند و از این ایده که زنان ممکن است متفاوت از شوهران خود رای دهند، ابراز نگرانی کرده بود.
ترامپ گفته بود که کامالا هریس دموکرات، در تلاش است اولین زنی باشد که در کاخ سفید پیروز می شود اما در مواجهه با رهبران اقتدارگرای مرد که از نظر او سرسخت هستند، او “غرق” و “ذوب می شود. چه آنکه ترامپ در روزهای پایانی مبارزات انتخاباتی خود، یک جهان بینی جنسیتی ارائه کرده بود که منتقدانش آن را قدیمی و پدرانه می دانستند، اما حالا که او پیروز شده بنظر می رسد استراتژی او در برابر زنان کارآمد بوده است.
ترامپ از زمان ورود هریس به رقابت در ماه ژوئیه با شکاف جنسیتی مداوم مواجه شد. زنان در جریان رقابت های انتخاباتی، به مراتب بیشتر می گفتد که از هریس حمایت می کنند. موضوعی که در نظرسنجی ها هم برجسته بود.
چه آنکه در سال ۱۹۳۷، زمانی که موسسه گالوپ برای اولین بار از آمریکایی ها پرسید که آیا مایل به حمایت از یک زن برای ریاست جمهوری هستند یا خیر، تنها ۳۳ درصد گفتند که این کار را خواهند کرد. هنگامی که گالوپ برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ در مورد یک نامزد سیاهپوست پرسید، تنها ۳۷ درصد گفتند که به یک سیاهپوست برای ریاست جمهوری رای خواهند داد. اما در در سال های گذشته اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها گفتند که از یک زن یا یک نامزد سیاهپوست حمایت خواهند کرد و از آن زمان تاکنون این تعداد ثابت مانده است. امسال ، ۹۳ درصد گفتند که مایل به حمایت از یک نامزد زن و ۹۲ درصد تاکید کردند از یک نامزد سیاه پوست حمایت می کنند.
این در حالی بود که در جدیدترین نظرسنجی نیویورک تایمز، کامالا هریس در میان رای دهندگان احتمالی زن ۱۲ امتیاز نسبت به ترامپ برتری داشت و ۵۴ درصد گفتند که قصد دارند به او رای دهند. اما در چند دوره انتخاباتی گذشته، صرف نظر از جنسیت نامزدها، شکاف جنسیتی بین رای دهندگان مرد و زن در حال گسترش بوده است، به طوری که زنان طرفدار دموکرات ها و مردان جمهوری خواه هستند. در سال ۲۰۲۰، بایدن با ۱۵ امتیاز در میان زنان پیروز شد و در سال ۲۰۱۶ هیلاری کلینتون با ۱۳ امتیاز در میان زنان پیروز شد.
موج حمایت زنان از هریس آنچنان بود که به کشورهای اروپایی نیز رسید. نتایج یک تحقیق در انگلستان که بررسی تاثیر پیروزی هریس بر زنان انگلیسی تمرکز داشت، نشان داد که اگر هریس رئیس جمهور بعدی ایالات متحده شود، تقریبا دو سوم تصمیم گیرندگان ارشد کسب و کار در بریتانیا احساس می کنند که پیروزی هریس، درک از زنان در محل کارشان را به روشی مثبت تغییر می دهد. این نظرسنجی همچنین نشان می دهد که اکثریت قابل توجهی (۶۸ درصد) از مصاحبه شوندگان (۷۴ درصد از زنان و ۶۵ درصد مردان) معتقدند که اگر هریس در انتخابات پیروز شود، زنان بیشتری برای درخواست نقش های ارشد انگیزه خواهند داشت چرا که او رئیس جمهور یکی از بزرگترین کشورهای ابرقدرت جهان شده است.
بنابراین داده های فوق نشان می دهد رای زنان در این انتخابات از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند. اما چرا هریس پیروز نشد؟
یکی از دلایل شکست هریس می تواند این باشد که ترامپ به شدت از مردان حمایت کرده است. تیم ترامپ ماه ها تلاش کرده بودند تا به مردان جوان تر دسترسی پیدا کند، به ویژه با مجموعه ای از مصاحبه ها در پادکست های محبوب مرد محور و حضور در بازی های فوتبال و مبارزات هنرهای رزمی ترکیبی. در کمپین ترامپ همواره آهنگ “این دنیای مرد یک مرد است” پخش می شد و حس مردانگی آنها را در دنیای امریکایی تقویت می کرد.
بنابراین در این انتخابات، زن ستیزی چیزی فراتر از شوونیسم و عمیق تر از تبعیض جنسیتی بود. از سوی دیگر این نفرت، تحقیر و تعصب علیه زنان بود که توسط مردان نشان داده می شد. این زن ستیزی، نَفس آسیب دیده مردانی از جنس ترامپ را تغذیه می کرد و زنان را در نقش های مطیع هم در روابط شخصی و هم در جامعه نگه معنا می کرد. بدتر از همه، زنان و دختران را از انسانیت خارج می کرد زیرا می خواست آنها را متقاعد کند که شایسته کرامت، استقلال یا برابری نیستند.
در چنین شرایطی، زن ستیزی که ترامپ باور داشت در شعار او معنا پیدا کرد تا حق یک زن برای خودمختاری بدن قابل مصرف او را صرفا معنا کند. در چنین شرایطی او با وعده های کلی برای “حفاظت” از زنان، چنین وعده ای را کافی و بدون چالش معنا می کرد.
در تحلیل نهایی به نظر می رسد مردان جوان امریکایی که احساس سرخوردگی از نهادهای سیاسی می کردند و توسط فرهنگی که توانمندسازی زنان را پذیرفته بود و قرار بود برتری سیاسی زنان را با پیروزی هریس به آنها اثبات کند تا آنها دیده نشوند، انگیزه مشابه و قوی برای حمایت از ترامپ پیدا کردند و در حمایت از ترامپ متحد شدند. این افراد همانهایی بودند که از دید موسسات نظرسنجی هم پنهان ماندند.
311213
