پونه شیرازی: اما آیا هر نشانه‌ای از رشد جسمی به معنای بلوغ زودرس است؟چه زمانی واقعاً جای نگرانی وجود دارد و چه زمانی فقط یک تغییر طبیعی‌در بدن کودک رخ داده؟ البته که برخی نشانه‌ها مانند رشد زودهنگام در اندام‌های جنسی، تغییرات خلقی، یا افزایش ناگهانی قد می‌تواند زنگ هشدار باشد، اما همه موارد نیازمند مداخله نیستند.اما والدین چگونه این مرز باریک را تشخیص دهند؟
دکتر علی ربانی ،فوق تخصص غدد کودکان و رئیس انجمن غدد کودکان ایران در این باره می‌گوید: بلوغ در سن ۷سالگی در دختران و در پسران معمولا از ۹سالگی به بعد می‌تواند بطور طبیعی شروع شود.طول دوران بلوغ در پسرها حدود دو تا سه سال است و در دختران بطور متوسط دو سال است.
وی تاکید می‌کند: اگر بلوغ زودتر از این سن در دختر یا پسری اتفاق بیفتد دو نگرانی را باید مرتفع کنیم؛یکی اینکه چرا بلوغ زودتر اتفاق افتاده و اینکه آیا بیماری خاصی منجر به آن شده است و دیگر اینکه بلوغ زودرس کودک را از نظر فرهنگی و اجتماعی دچار معضلاتی خواهد کرد.
وی می‌افزاید: مشکل مهم دیگر بدنبال بلوغ زودرس کودک به مخاطره افتادن رشد قدی ژنتیکی کودک است.در واقع ما فقط این سه موضوع اصلی را برای مداخله درمانی باید مدنظر داشته باشیم و از دخالت بی‌جا در بلوغ‌های طببعی و زودهنگام که در رنج سنین نرمال است،بپرهیزیم.پس حتی وقتی بلوغ بطور زودرس شروع شود و روندش آرام باشد و ضمن بررسی‌ها متوجه شویم که به قدهایی لطمه‌ای نخواهد زد از مداخله درمانی پرهیز خواهیم کرد.
