به گزارش خبرگزاری یولن استان چهارمحال وبختیاری ، دکتر علی ضامن صالحی فرد در کمیته دانشگاهی بیماری‌های منتقله از پشه مهاجم آئدس گفت: تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه هایی به نام آئدس منتقل می‌شود. افزایش ابتلا به تب دنگی معمولاً در مناطق گرمسیری اتفاق می‌افتد، زیرا پشه های ناقل آن در این مناطق به راحتی می‌توانند رشد و تکثیر کنند. همچنین، باران‌های زیاد و تجمع آب در ظروف و اشیاء مختلف می‌تواند محیط مناسبی برای تکثیر این گونه از پشه ها فراهم کند.
وی افزود: بیماری تب دانگ یک بیماری ویروسی است که مشخصه آن بروز تب چند روزه‌ای است که با دو یا بیشتر از نشانه‌های دیگری مانند تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، سردرد، درد پشت چشم، بدن درد و درد عضلانی، درد شدید استخوان و مفاصل و خونریزی زیرپوستی همراه می‌شود.
دکتر صالحی فرد در ادامه توصیه کرد: باتوجه به مشاهده این بیماری در کشورهای حوزه خلیج فارس، پاکستان و عراق، مسافران این کشورها در صورت مشاهده علائم سریعا به مراکز بهداشت مراجعه نمایند.
وی افزود: همچنین با صید پشه ناقل این بیماری (پشه آئدس) در کشور، استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، فارس، گیلان، مازندران و گلستان بیشتر در معرض خطر گزش پشه آئدس هستند.
به گفته رئیس مرکز بهداشت استان؛ به منظور جلوگیری از استقرار آن باید اصول بهداشتی را در دفع زباله‌ها و فاضلاب رعایت نموده و آب‌های راکد و مکان‌هایی که احتمال تخم گذاری پشه در آن وجود دارد را از بین برد.
وی آموزش مردمی را بسیار مهم دانست و گفت: تب دنگی از طریق انسان به انسان منتقل نمی‌شود و حتما باید پشه ناقل بیماری وجود داشته باشد تا این بیماری به انسان‌ها منتقل شود.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و رئیس مرکز بهداشت استان چهارمحال وبختیاری گفت: برای پیشگیری از تب دنگی، مهم است که از در معرض نیش پشه‌ها بودن در مناطق خطرناک پرهیز کرده و از روش‌های حفاظت شخصی نظیر استفاده از اسپری ضد پشه، پوشیدن لباس‌های مناسب، و استفاده از پنجره‌ها و درها با توری ،استفاده کرد. همچنین برنامه‌های کنترل پشه‌ها و حذف محل‌های آب راکد نقش مؤثری در کاهش ابتلا به تب دنگی دارند.
عوامل ابتلا به تب دنگی را بشناسیم
۱. پشه‌های حامل ویروس: پشه‌های انواع مختلف از جمله پشه‌های آئدس به عنوان پشه‌های حامل و منتقل ویروس دنگی شناخته شده‌اند. وقتی یک پشه حامل ویروس دنگی، یک فرد را نیش می‌زند، ویروس به بدن فرد منتقل می‌شود.
۲. محل زندگی و شرایط محلی: شانس ابتلا به تب دنگی در مناطق با شرایط زندگی مساعد برای پشه‌ها از جمله رطوبت بالا، آب های راکد، نامناسب بودن سیستم آب و فاضلاب و نبود پوشش ضد پشه افزایش میابد.
۳. فاکتورهای فردی: عوامل فردی نظیر سابقه ابتلا به تب دنگی، سابقه سفر به مناطق با ریسک بالای تب دنگی، وضعیت سلامت عمومی فرد، سن، جنس، وضعیت ایمنی و …
۴. محافظت شخصی: استفاده از روش‌های محافظتی نظیر استفاده از اسپری ضد پشه، پوشیدن لباس‌های مناسب، استفاده از توری برای پنجره و درها
۴۶
