به گزارش سرویس بین‌الملل یولن، روزنامه «رأی الیوم» با انتشار یادداشتی به قلم «زهیر اندراوس» نوشت که تا به امروز ارتش اشغالگر هنوز در نزد صهیونیست‌ها به منزله گاو مقدس تلقی می‌شود، زیرا از زمان اقامت اسرائیل بر ویرانه‌های مردم عرب فلسطین در سال ۱۹۴۸، از رژیم اشغالگر دفاع می‌کند، اما این‌جا و آن‌جا برخی صداهایی از صهیونیست‌ها به گوش می‌رسد که این «ارتش دفاعی اسرائیل» را به باد انتقاد می‌گیرند.
به عنوان مثال «رینا عناتی» تحلیلگر و حقوقدان صهیونیست طی یادداشتی که در وبگاه «زمان اسرائیل» منتشر شد، به انتقاد از رفتار ارتش مستقر در اراضی اشغالی فلسطین می‌پردازد که به بهانه حمایت از شهرکنشینان، مرتکب تخلفات زیادی علیه فلسطینی‌ها می‌شود و جرقه تفرقه در اسرائیل و ظهور گروهی که از دولت و ارتش متنفر است، را می‌زند. زیرا این ارتش در خدمت یک برنامه سیاسی کاملاً حزبی، غیرامنیتی، غیرنظامی و غیرحرفه‌ای است و خود را بین حامیان اشغالگری و مخالفان آن در صحنه اسرائیل گرفتار کرده است.
این نویسنده و تحلیلگر اسرائیلی توضیح می‌دهد که تحول خطرناکی که در سال های اخیر در ارتش اسرائیل رخ داده، این است که به تدریج به خدمتگزار یک گروه کوچک و خطرناک یهودیان قوم‌گرا تبدیل شده است که از نژادپرستی دفاع می‌کنند.
به گفته این تحلیلگر، هدف ارتش اشغالگر دفاع از شهرکنشینان و حفاظت از اشغالگری شده است. امری که وضعیت را برای سربازانی که طبق استانداردهای دادگاه کیفری بین المللی لاهه به دلیل حمایت از شهرکنشینان متهم به جنایات جنگی هستند، غیرقابل تحمل کرده است.
عناتی می‌افزاید: «به سختی می‌توان بین آن‌چه ارتش اشغالگر و شهرکنشینان علیه فلسطینی‌ها انجام می‌دهند، با توجه به اختلافات بین آن‌ها، تفاوت‌های اساسی پیدا کرد و قربانیان در نهایت فلسطینی‌ها هستند. اما این امر، این واقعیت را پنهان نمی‌کند که ارتش اشغالگر به تدریج در حال تبدیل شدن به یک دریچه برای برنامه‌های راست‌گرایی مذهبی و شهرک‌سازی ویژه یهودیان افراطی است.
وی تصریح کرد: «این امر اسرائیلی‌ها را به این نتیجه خطرناک باز می‌گرداند که در نهایت آن‌ها را به سوی اولین ترور سیاسی یعنی کشتن “اسحاق رابین” با هدف جلوگیری از اجرای راهکار سیاسی با فلسطینی‌ها که به اشغال سرزمین‌های آن‌ها از سوی اسرائیل پایان می‌داد، کشاند».
اسرائیلی‌هایی که مخالف دخالت ارتش در خدمت به اهداف شهرکنشینان هستند، از پرداخت هزینه این سیاست که نمایانگر خسارات جانی و مالی است، خودداری می کنند، زیرا می‌دانند که موضوع دیگر محدود به ارتش نیست و دیگر دولت به طور کلی قوانین و قانون‌گذاری‌های خود را در خدمت این اقلیت شهرک‌نشین به کار می‌گیرد.
این حقوقدان اسرائیلی در ادامه تحلیل خود می‌نویسد: «می‌توان گفت که [تل‌آویو] اسیر نیاز این گروه کوچک و افراطی شده است و این وضعیت به معنای آن است که اسرائیل با دستان خود در حال کندن گورش است».
عناتی معتقد است که توصیف واقعی تصویری که ارتش اشغالگر به آن رسیده، این است که به «ارتش شهرک نشینان» تبدیل شده است و در حال خدمت به اهداف آن‌ها و اجرای برنامه آن‌ها است اما در عین حال، یک چهره دروغین و فریبنده از خود به نمایش می‌گذارد و خاری در چشم سایر اسرائیلی‌ها است که اکنون به خوبی در حال لمس کردن این واقعیت هستند که کل اسرائیل کاملا به برده شهرکنشینان تبدیل شده است.
در پایان این یادداشت آمده است: «ارتش اشغالگر اسرائیل به منزله گاو مقدس برای این رژیم است، اما بر اساس اطلاعات رسمی صهیونیست‌ها، درصد اعتماد و اتکای آن‌ها به این ارتش در صورت رویارویی همه جانبه با ایران و متحدانش به شدت کاهش یافته است. دلیل این کاهش نیز در این واقعیت نهفته است که ارتش بودجه‌های هنگفتی از دولت اسرائیل دریافت می‌کند و این نهاد نظامی به بازنشستگانی که خدمت خود را به پایان رسانده‌اند، کمک هزینه‌ها و تخصیصاتی می‌دهد که در مقایسه با کارمندان بخش‌های دیگر در اسرائیل، متناسب با سنوات خدمت آن‌ها نیست».
بر این اساس، این موضوع و اصرار ارتش بر بالابردن هرساله این مبالغ، کمپینی انتقادی را در رسانه‌های عبری و بخش بزرگی از صهیونیست‌ها ایجاد کرده که این تخصیص‌ها را هدر دادن پول به نفع ارتش و بازنشستگان آن می‌دانند. وقتی که ارتش به یک طعمه تبدیل شود آن هم در نظر کسانی که آن را گاو مقدس می‌دانستند، یکی از مهمترین ارکان این رژیم دچار تزلزل می‌شود.
انتهای پیام/م
