به گزارش خبرگزاری یولن، این بیانیه پس از دومین آزمایش پروازی مورد انتظار این جنگنده در اوایل ماه جاری در یک پایگاه نظامی در آنکارا صادر شد.
بنابر گفته کوتیل این جنگنده بهتر از F-۳۵ است چراکه F-۳۵ قابلیت حمل ۶ تن تسلیحات را دارا است که «KAAN» در مقابل آن توان حمل ۱۰ تن مهمات را دارد.
تمل کوتیل به خبرگزاری ترکیه گفت:« جنگنده ترکیه دو موتور دارد و در مقابل آن F-۳۵ آمریکا تک موتوره است. داشتن دو موتور به معنای انرژی بیشتر است.»
قرار گرفتن «KAAN» در مقابل F-۳۵ ممکن است ناشی از تصمیم ایالات متحده برای اخراج آنکارا از برنامه F-۳۵ پس از خرید یک سیستم دفاع هوایی روسی باشد. برنامه «KAAN» به عنوان بخشی از تلاش ترکیه برای توسعه هواپیمای جنگی خود آغاز شد، زیرا نتوانست مجوز خرید جت جنگنده ساخت لاکهید مارتین را دریافت کند.
کوتیل انتظار دارد که تقاضای بالایی در بازار برای جنگنده «KAAN» وجود داشته باشد. بنابر گفته او، صنایع هوافضای ترکیه انتظار دارد که تا سال ۲۰۲۸ نزدیک به ۲۰ فروند جنگنده جدید را تحویل دهد و بین سال‌های ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۳ تعداد بسیار بیشتری از این جنگنده در فهرست تحویل باشد. قرار است «KAAN» بخش عظیمی از ناوگان جنگنده نیروی هوایی ترکیه را شامل شود.
طبق گزارش ها، «KAAN» مجهز به تسلیحات پیشرفته، قادر به درگیر شدن در نبرد هوا به هوا و انجام حملات مافوق صوت دقیق است.
در ۶ می، یک خلبان آزمایشی صنایع هوافضای ترکیه یک نمونه اولیه «KAAN» را تا ارتفاع ۳۰۴۸ متری به مدت بیش از ۱۴ دقیقه پرواز داد؛ این اتفاق تقریباً سه ماه پس از انجام اولین پرواز این جنگنده در ۲۱ فوریه رخ داد. در طول این پرواز آزمایشی یک جت F-۱۶ به عنوان تعقیب کننده عمل کرد.
مقایسه F-35 با جنگنده KAAN
برای درک بهتر ادعای مدیر کل صنایع هوافضای ترکیه در ادامه به بررسی جنگنده F-35 پرداختیم. F-35 لایتنینگ یک جنگنده چندمنظوره پنهانکار است که برای ماموریت‌های برتری هوایی و حمله ساخته شده است. تمرکز اصلی در ساخت این جنگنده بر روی کاهش قابلیت شناسایی آن با استفاده از رادار است. رادار با بازتاب امواج از هواپیما و بازگشت به منبع عمل می‌کند، بنابراین یک هواپیمای پنهانکار برای به حداقل رساندن این بازتاب طراحی شده است.
جنگنده‌های پنهانکار معمولاً دارای سطوح صاف و لبه‌های تیز هستند. این طراحی به منحرف کردن امواج رادار از گیرنده کمک می‌کند و در نتیجه باعث می‌شود جنگنده کمتر روی صفحه رادار دیده شود. F-35 دارای سطوح صاف و ترکیبی، لبه‌های اره‌ای و زوایای داخلی تیز است که همگی برای به حداقل رساندن بازتاب راداری طراحی شده‌اند. تسلیحات آن نیز به جای اینکه به صورت خارجی آویزان شوند، به صورت داخلی ذخیره می‌شوند تا ردیابی بیشتر را به حداقل برساند. در مقابل جنگنده «KAAN» یک جنگنده رادار گریز است؛ در توضیحات آمده است که این جنگنده با سطح مقطع راداری کم ساخته شده است.
یکی دیگر از نقاط قوت جنگنده F-35 دوربین‌های مادون قرمزی است که در اطراف جنگنده قرار گرفته‌اند؛ این دوربین‌ها در جهت‌های مختلف مستقر شده‌اند و در نهایت یک ویدیو ۳۶۰ درجه را در اختیار خلبان قرار می‌دهند تا از طریق کلاه منحصربه‌فرد خود مشاهده کند. وجود این ویژگی سبب افزایش آگاهی محیطی خلبان می‌شود. همچنین تماشای ویدئو مشکلی برای خلبان ایجاد نمی‌کند؛ زیرا می‌تواند تمامی داده‌های مربوط به جنگنده را همراه با تماشای بخش‌های مختلف داشته باشد.
داده‌های مورد نیاز پرواز نیز روی یک صفحه لمسی نمایش داده می‌شوند که قابلیت شخصی‌سازی بالایی دارد. در واقع هر خلبان می‌تواند بر اساس تمایل خود تغییراتی را در سیستم نمایش داده‌های مربوط به ارزیابی میدان نبرد ایجاد کند. سیستم‌عامل استفاده شده در این جنگنده پیچیدگی بسیار بالایی دارد و می‌تواند بهترین گزینه‌ها را در موقعیت‌های مختلف ارائه کند. تا به امروز اما هیچ آماری مبنی بر دارا بودن قابلیت‌های مشابه در جنگنده «KAAN» ترکیه‌ای منتشر نشده است.
منبع: thedefensepost
۲۲۷۲۲۷
