به گزارش خبرگزاری یولن، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نشست پایبندی به حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد برای تضمین صلح و امنیت بین المللی که صبح امروز (سه‌شنبه ۷ مردادماه) در حاشیه ششمین کنفرانس رؤسای مجالس جهان برگزار شد، با بیان اینکه جنایت در غزه، تنها یک بحران منطقه‌ای نیست؛ زنگ خطریست برای تمام دنیا، گفت: رژیم صهیونیستی، رژیمی است که با خونسردی و برنامه‌ریزی، جنایتی را پیش می‌برد که گویی از کابوس‌های مخوف‌ترین جنایاتِ تاریخ بیرون جهیده است، متأسفانه ما شاهد ظهور نازی‌های قرن بیست و یکم هستیم و نازی‌های قرن بیست و یکم باید متوقف شوند، پیش از آنکه بشریت در این گردابِ ظلم برای همیشه غرق شود.
بنابر روایت مهر، رئیس مجلس شورای اسلامی افزود: اگر نازی‌های قرن بیست‌ویکم در غزه پیروز شوند، این آتش به دیگر نقاط جهان نیز سرایت خواهد کرد لذا ریشه‌ها، پیامدها و عوامل مؤثر بر این فاجعه باید مورد توجه قرار گیرد و قبل از اینکه تاریخ ما را محکوم کند، تصمیم به اقدام بگیریم.
متن سخنرانی رئیس مجلس شورای اسلامی به شهر ذیل است؛
بسم الله الرحمن الرحیم
نمایندگان گرامی،
خانم‌ها و آقایان،
مایلم در آغاز، به نمایندگی از مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران، صمیمانه از حضور ارزشمند هیأت‌های شرکت‌کننده در این نشست مهم تقدیر کنم؛
امروز ما در این سالن گرد هم آمده‌ایم، نه فقط برای تبادل کلمات، بلکه برای برافراشتن پرچم عدالت در برابر طوفانی از ظلم که بشریت را به سوی پرتگاه می‌کشاند. در غزه، در این گوشه‌ی زخم‌خورده‌ی جهان، فاجعه‌ای درجریان‌است که نمی‌توان آن را جز با تیره‌ترین‌صفحاتِ تاریخ بشری مقایسه کرد. ما شاهد ظهور نازی‌های قرن بیست و یکم هستیم. رژیمی که با خونسردی و برنامه‌ریزی، جنایتی را پیش می‌برد که گویی از کابوس‌های مخوف‌ترین جنایات تاریخ بیرون جهیده است. رژیم آپارتاید اسرائیل، درحال رقم زدن نسل‌کشی‌ایست که نه تنها فلسطینیان را هدف گرفته، بلکه تمدن انسانی را به سُخره گرفته است.
این سخنرانی فریادیست علیه‌این نسل‌کشی و فراخوانیست بسوی بیداری جهانی. من امروز به نمایندگی از ملت ایران، و به نام هر وجدان زنده‌ای در این کره‌ی خاکی، سخن می‌گویم تا بگویم: نازی‌های قرن بیست و یکم باید متوقف شوند، پیش از آنکه بشریت در این گرداب ظلم برای همیشه غرق شود. امروز، من نه تنها از طرف ایران، بلکه از طرف هر انسانی که نمی‌گذارد سکوت، همدست نسل‌کشی باشد، صحبت می‌کنم. بیایید ریشه‌ها، پیامدها و عوامل مؤثر بر این فاجعه را مورد توجه قرار دهیم و قبل از اینکه تاریخ ما را محکوم کند، تصمیم به اقدام بگیریم.
خانم‌ها و آقایان
غزه امروز نه یک سرزمین، بلکه یک کشتارگاه و یک صحنه‌ی جرم است. کشتارگاهی که با طراحی مخوف و آگاهانه ساخته شده است و انسانیت را درخود می بلعد. آنچه در غزه می‌گذرد، جنگ نیست؛ یک قتل‌عام سیستماتیک است.
گزارش تکان‌دهنده‌ی فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل، با عنوان «آناتومی یک نسل‌کشی»، این حقیقت را مانند خنجری در قلب وجدان جهانی فرومی‌کند. اسرائیل، سیاستی هدفمند برای محو کاملِ فلسطینیان در پیش گرفته است. بیش از هفتاد درصد خانه‌ها در غزه ویران شده‌اند، بیمارستان‌ها و مدارس به تلی از خاکستر بدل شده و ده‌ها هزار نفر زیر بمباران‌های بی‌امان مدفون شده‌اند. این آمارها فقط اعداد نیستند؛ این‌ها نام‌های انسان‌ها، زندگی‌ها و رویاهایی هستند که با گلوله و آتش از صفحه‌ی روزگار محو گشته‌اند.
گرسنگی در غزه، سلاحی عمدیست. مادران با دستان خالی به دنبال لقمه‌ای برای فرزندانشان می‌گردند، و کودکان با شکم‌های گرسنه در انتظار پایان این کابوس به خواب می‌روند و اغلب به بیداری نمی‌رسند.
تک‌تیراندازان اسرائیلی، با دقتی شیطانی، کودکان را شکار می‌کنند؛ گلوله‌هایشان نه به سوی دشمن، بلکه به سوی قلب‌ها و مغزهای کوچک نشانه می‌رود. محله‌ها در یک چشم به هم زدن محو می‌شوند، بمب‌هایی که از آسمان می‌بارند یادآور حملات نازی‌ها هستند. اما این بار، نه بر خاک اروپا، بلکه بر سرزمینی که به زور به تسلط نازی‌های قرن بیست و یکم درآمده است.
گزارش سازمان ملل با عنوان “بیش از آنچه انسان بتواند تحمل کند”، پرده از جنایات هولناکی برمی‌دارد که حتی تصورشان قلب را به درد می‌آورد: خشونتِ جنسی سیستماتیک و تجاوز به عنوان ابزاری برای درهم شکستن روح یک ملت استفاده می‌شود همچنین در گزارش دیگری نسل‌کشی به عنوان بخشی از یک فرآیند حذف استعماری افشا شده است و هدف نهایی این جنایتکاران را روشن می‌کند؛ پاکسازی قومی فلسطین، رویایی صهیونیستی که در خون و اشک غرق شده است.
دادگاه بین‌المللی دادگستری (ICJ) به رژیم جنایتکار و کودک‌کش اسرائیل دستور توقف این جنایات را داده است و دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، این بزرگترین قاتل و جنایتکار زمانه را صادر کرده است. اما این احکام، در برابر مصونیت نازی‌وار اسرائیل، هنوز کاغذهایی بی‌جان محسوب می‌شوند. عفو بین‌الملل از گورهای جمعی و اتاق‌های‌شکنجه سخن می‌گوید. صحنه‌هایی‌که انگار از دل مخوف‌ترین صحنه‌های تاریخ به بیمارستان‌های غزه و اردوگاه‌های آوارگان منتقل شده‌اند.
چگونه این جنایت بی‌وقفه ادامه می‌یابد؟ پاسخ در سکوتی نهفته است که از واشنگتن تا لندن و از پاریس تا برلین، مانند طاعونی مرگبار گسترش یافته است. وقتی گالانت، وزیر دفاع سابق اسرائیل، فلسطینیان را «حیوانات انسان‌نما» می‌نامد و جهان لب از لب باز نمی‌کند، ما در عمل شاهد مشروعیت بخشیدن به این جنایت‌های غیرانسانی هستیم.
بمب‌ها بر سر مدارس و بیمارستان‌ها فرو می‌ریزند و قدرت‌های جهانی همچنان به حمایت سیاسی، اقتصادی، نظامی و رسانه‌ای خود از این رژیم ادامه می‌دهند.
عالیجنابان،
در این دریای ظلم و بی‌عدالتی، جمهوری اسلامی ایران چون صخره‌ای استوار ایستاده است.
همه‌ی شما مستحضرید که در تاریخ سیزدهم ژوئن ۲۰۲۵، در میانه‌ی مذاکراتِ دیپلماتیک، رژیم صهیونیستی، با همراهی و هماهنگی ایالات متحده در اقدامی مغایر با حقوق بین الملل، حملاتی مستقیم به زیرساخت‌های حیاتی جمهوری اسلامی ایران، از جمله تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ثبت شده و تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، انجام داد. در این حملات، حدود هزار و صد شهروند بی‌گناه، از جمله چهارده دانشمند برجسته، و ده‌ها زن و کودک به شهادت رسیدند و هزاران نفر نیز مجروح شدند. تنها در یک مورد، پانزده عضو یک خانواده در حمله‌ی هوایی جان باختند. حتی بیمارستان‌ها و زندان‌ها نیز از تجاوزات در امان نماندند؛ در حمله به زندان اوین در تهران، هفتاد نفر جان خود را از دست دادند.
این اقدامات، نقض صریح ماده‌ی ۲ منشور ملل متحد، پیمانِ عدم اشاعه (NPT)، مقررات حقوق بین‌الملل بشردوستانه و در تناقض کامل با کنوانسیون‌های ژنو، میثاق حقوق بشر و قطعنامه‌های شورای امنیت درباره‌ی منع استفاده از زور و حمایت از غیرنظامیان بود.
این حملات، نه‌تنها تهدیدی علیه حاکمیت و تمامیتِ ارضی ایران، بلکه هشداری نگران کننده برای بی‌ثبات‌سازی امنیت جمعی در منطقه و جهان بود. انفعال نهادهای بین‌المللی در قبال این اقدامات، پرسش‌های جدی درباره اعتبار و کارایی ساختارهای حافظ صلح بین‌الملل از جمله شورای امنیت سازمان ملل متحد ایجاد کرد.
اما ما نه به نهادهای متزلزل بین‌المللی دل بسته‌ایم و نه به وعده‌های توخالی قدرت‌های بزرگ. وقتی رژیم صهیونیستی، این نازی‌های زمانه، به خاک ما تعدی کرد، پاسخ ما نه با کلمات، بلکه با عمل متقابل در چارچوب حق دفاع از خود بود. ضربه‌ای که آنان را به زانو درآورد و متقاضی آتش‌بس شدند. این نه فقط یک پیروزی نظامی، بلکه گواهی بر عزم آهنین ماست و پیامیست به جهان که در برابر نازی‌های قرن بیست و یک، تنها قدرت و مقاومت است که می‌تواند زنجیرهای ظلم را بشکند. ما از غزه دفاع می‌کنیم، نه بخاطر جغرافیا، بلکه به خاطر انسانیت؛ نه به خاطر سیاست، بلکه به خاطر وجدان. ما به تمام کشورهایی که در برابر این جنایات سکوت نکردند درود می‌فرستیم و جهان وظیفه‌شناسی آنها را تا همیشه به خاطر خواهد داشت.
جنایت در غزه، تنها یک بحران منطقه‌ای نیست؛ زنگ خطریست برای تمام دنیا. اگر نازی‌های قرن بیست و یک در غزه پیروز شوند، این آتش به دیگر نقاطِ جهان نیز سرایت خواهد کرد. اگر امروز در برابر رژیم جنایتکار و آپارتاید اسرائیل نایستیم، فردا نوبت دیگر ملت‌ها خواهد بود. تاریخ پر است از نمونه‌هایی که ظلم، وقتی مهار نشود، مانند آتشی افسارگسیخته همه چیز را می‌سوزاند. غزه امروز، خطِ مقدمِ این نبرد است؛ نبردی میان انسانیت و بربریت میان وجدان و جنایت.
هر لحظه تأخیر، یعنی مرگ بیشتر و یعنی شریک شدن در جنایات این نازی‌های قرن بیست و یکم. از توجه شما سپاسگزارم.
۲۹۲۱۹
