آقای رئیس جمهور، بیش از ۳۰ سال است که مدام برای کوچک سازی تهران از دیدگاه مدیریت بحرانهای آن بخصوص زلزله هشدار می دهم و همه مکتوب و قابل جستجو می باشند. سال ۹۶ توسط جمعی از دانشگاهیان برای شهرداری تهران کاندید شدم که بعد از دو روز بدلایل گوناگون عذر خواهی کردم ولی باز نتوانستم آرام بگیریم و همان سال یعنی سال ۹۶، سی و پنج موضوع اساسی را در رابطه با تهران جهت اطلاع شهردار محترم آتی نوشتم:
۳۵ فرمان برای شهردار آینده تهران
سپس باز سال ۱۴۰۰ توصیه هایی برای شهردار منتخب آتی آندوره داشتم بشرح زیر:
٤٠ توصیه به شهردار آینده تهران
در هر دو مقاله در بالا و در طول سالیان متمادی (نزدیک به ۴۰ سال)، در سمینارها و تمامی برنامه های خبری و تلویزیونی و بخصوص در آخرین جلسه عمومی مجمع ملی خطر حوادث و سوانح و مدیریت بحران جمهوری اسلامی ایران همانند مقالات عرض و تاکید بر کوچک سازی تهران کردم، خوشحالم موضوع را بلاخره جنابعالی محکم مطرح فرمودید، ان شا الله مسئولان کشوری هم این دستور حضرتعالی را خیلی جدی پیگیری بفرمایند، راه دومی برای تهران وجود ندارد.
ملاحظه بفرمایید اگر سال ۹۶ همان زمان که مقاله مننشر شد، چنانچه دستور دیروز شما را در تهران پیاده کرده بودبم ( البته خیلی زودتر ها باید اقدام می شد)، ببینید حالا تهران چه شرایطی داشت ؟ هنوز معتقدم آب و برق پایتخت را می توان با هر سختی هم که شده مدیریت کرد ولی زلزله تهران را با این شهرداری و این شورای شهر و نبود برنامه درست مقابله که بیشتر نمایشی و عملا اجرایی نیست آنهم در گستره تهران بزرگ (در مجمع بصراحت عرض کردم)، امکان مدیریت وجود نخواهد داشت، تلاش می کنند ولی روش و هدف گم است! در آینده نه چندان دور شاید همین فردا جنگ اصلی کشور همان زلزله تهران خواهد بود.
*استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران و عضو مجمع
۴۷۴۷
