به گزارش خبرگزاری یولن، این هواپیما با اضافه کردن یک خدمه دوم، گرچه ممکن است کمی سنگین‌تر و کم‌چابک‌تر شود، اما امکان مدیریت بهتر عملیات، کنترل هواپیماهای بدون سرنشین همراه و تصمیم‌گیری سریع در شرایط جنگی پیچیده را فراهم می‌کند.
کارشناسان می‌گویند، پشت این طراحی، نگاه چین به ترکیب هوش مصنوعی و تصمیم انسانی در نبردهای هوایی دیده می‌شود. خدمه دوم در واقع نقش یک فرمانده هوایی مخفی را دارد که می‌تواند پهپادها را هدایت کند، اهداف را شناسایی کرده و فشار کاری خلبان جلویی را کاهش دهد. این رویکرد شبیه برنامه‌های آزمایشی آمریکا برای خلبانان و دستیار هوش مصنوعی است که با هدف افزایش کارایی و امنیت عملیات طراحی شده‌اند.
با ورود J-۲۰S به خدمت، چین احتمالا قصد دارد توانایی خود در نبردهای شبکه‌ای هوایی و کنترل همزمان چندین هواپیما و پهپاد را افزایش دهد. کارشناسان معتقدند این جنگنده می‌تواند به عنوان یک مرکز فرماندهی پرسرعت و مخفی عمل کند و نبردهای هوایی آینده را به شکل قابل توجهی تغییر دهد.
منبع: nationalsecurityjournal
۲۲۷۲۲۷
