به گزارش خبرگزاری یولن، جنگنده میگ-۳۵ با هدف رفع نقاط ضعف میگ-۲۹ طراحی شد؛ از جمله افزایش ظرفیت سوخت، کابین دیجیتال، رادار جدید و توانایی حمل سلاح‌های مدرن؛ با وجود این، بخش مهمی از تجهیزات الکترونیکی پیشرفته از جمله رادار آرایه فازی (AESA) هنوز در تولید انبوه به ثبات نرسیده است.
کارشناسان نظامی می‌گویند اگرچه میگ-۳۵ از نظر طراحی بدنه و چابکی پروازی توانسته ضعف‌های گذشته را جبران کند، اما نبود سامانه‌های پایدار و تأخیر در تحویل تجهیزات کلیدی، آن را در مقایسه با خانواده پرقدرت سوخو (Su-۳۰، Su-۳۵ و Su-۵۷) به گزینه‌ای کم‌جذابیت برای نیروهای هوایی روسیه و بازار صادراتی تبدیل کرده است.
با توجه به محدودیت‌های ناشی از جنگ اوکراین و تمرکز بودجه دفاعی روسیه بر تسلیحات دیگر، آینده میگ-۳۵ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به باور تحلیلگران، تنها در صورتی که مسکو بتواند تولید انبوه رادار و سامانه‌های جنگ الکترونیک را تضمین کند، این جنگنده شانس باقی ماندن در خطوط هوایی روسیه و بازار جهانی را خواهد داشت.
منبع: nationalsecurityjournal
۲۲۷۲۲۷
