به گزارش سرویس بین‌الملل یولن، هر از چندگاهی، وب‌سایت‌های دولتی، امنیتی، خصوصی و حساس رژیم صهیونیستی در معرض حملات سایبری قرار می‌گیرند، که اغلب منبع این حملات، محرمانه می‌ماند. اما به هرحال موجب می‌شود بسرعت حرکت در سراسر فلسطین اشغالی فلج شود و رژیم صهیونیستی را وارد چرخه‌ای از بررسی و جستجو برای یافتن راهی برای حل مشکل حادث شده پیش از تبدیل شدن به یک فاجعه نماید.
رسانه‌های عبری شامگاه دوشنبه پیش گزارش دادند که تمامی سایت‌های وزارتخانه‌های دولتی رژیم صهیونیستی دچار اختلال شده‌اند و وزاری این رژیم نمی‌توانند سایت‌های دولتی را باز کنند. روزنامه هاآرتص در این خصوص گزارش داده بود که چند سایت دولتی در این رژیم هک شده است و سایت‌های وزارت «امور داخلی، بهداشت، دادگستری و رفاه و دفتر نخست‌وزیر» باز نمی‌شود.
روزنامه «رأی الیوم» با انتشار یادداشتی در این خصوص نوشت که حملات سایبری، خطرناک‌ترین دشمن پنهانی است که رژیم صهیونیستی را به وحشت می‌اندازد و با فشار دادن یک دکمه، حرکت آن را فلج می‌کند..جنگ اطلاعاتی نبردی است که اشغالگر را تخلیه اطلاعاتی و مالی می‌کند و قواعد و معادلات درگیری را توسعه می‌دهد.
در آغاز این یادداشت آمده است: «با وجود اینکه دولت اشغالگر مجهز به مدرن‌ترین و گران‌ترین برنامه‌ها و دستگاه‌ها برای محافظت از نفوذ الکترونیک برای مقابله با حملات سایبری است، اما به نظر می‌رسد این فنآوری مدرن کمک چندانی به اسرائیل نکرده است، زیرا آخرین حمله باعث نابود شدن قدرت این رژیم اشغالگر و مختل شدن حساس‌ترین و مهم‌ترین سایت‌های آن شده است.
به همین دلیل بود که «حمله‌ای انتحاری» آخرین اصطلاحی بود که مقامات اسرائیلی در مورد حملات سایبری و نفوذ الکترونیک اخیر استفاده کردند. روزنامه «اسرائیل هیوم» به نقل از منابع سیاسی رسمی اسرائیل اعلام کرد که شکست وب سایت‌های دولتی در شامگاه دوشنبه گذشته، نتیجه حمله سایبری صورت گرفته از سوی یک کشور یا چندین هکر به طور همزمان از بیش از یک مکان، بود.
به نوشته این روزنامه، طرفی که این حمله را انجام داده و گمان می‌رود کشوری با سیستم فناوری پیشرفته باشد، احتمالا ایران یا کشور دیگری باشد، و یک منبع دولتی آنچه اتفاق افتاده را «تلاش برای انجام یک اقدام انتحاری» توصیف کرد که عامل آن پیش از انجام حمله و رسیدن به مرکز فلسطین اشغالی دستگیر شده و در انجام عملیاتش ناکام مانده است.
ضربه دردناک
به گفته این منبع، این حمله بزرگترین حمله به شمار می آید، اما خسارات آن زیاد و شدید نبود، اگرچه علیه تعداد زیادی از وب سایت‌های دولتی انجام شد. وی با اشاره به اینکه قبلاً از اقدامات و تلاش‌هایی که در این مسیر صورت گرفته بود، درس گرفته شده، گفت که از حمله سایبری صورت گرفته اخیر و نیز حملاتی که در جنگ سایبری اخیر بین روسیه و اوکراین رخ داد، آموخته خواهد شد.
رژیم صهیونیستی، دوشنبه پیش اعلام کرد که مورد حملات سایبری بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است، در حالی که این حملات به دلیل شدت استحکامات، به وب‌سایت‌های دولتی غیرنظامی آسیب وارد کرده است، بدون اینکه بر سایت‌های امنیتی تأثیر بگذارد.
به موازات آن، رسانه‌ها گزارش کردند که وب‌سایت‌های مذکور «برای دقایقی از هم پاشیدند، سپس پس از ورود تشکیلات سایبری قومی که رسیدگی به چنین حملاتی به آنها سپرده می‌شود، به کار بازگشتند».
نیروهای دفاع سایبری اسرائیل بر این باورند که ارتش اشغالگر هدف بسیار جذابی برای حملات خصمانه است و توان ضرر و زیان را ندارد، فاقد بیمه است و به عنوان بخشی از برنامه چند ساله «گیدئون» ارتش تصمیم گرفت تا یک سیستم سایبری، برای راه اندازی یک واحد الکترونیکی به منظور محافظت از زیرساخت‌های نظامی و غیرنظامی در برابر حملات خارجی و نظامی ایجاد کند.
«رافائل فرانکو» معاون سابق سرویس سایبری قومی اسرائیل، در توضیح این رویداد گفت: «می‌توانیم تخمین بزنیم که این امر با تبادل حملات جنبشی و سایبری منتسب به ایران، در پس‌زمینه رویدادهای اخیر، مرتبط است.. ما در حال پیشروی به دوره تشدید تنش گسترده در حوزه سایبری هستیم».
«ارز کرینر» رئیس سابق سرویس سایبری «شین بت» نیز به نوبه خود، به کانال ۱۳ اسرائیل گفت: «من هرگز ایرانی‌ها را دست کم نمی‌گیرم، آنها مردمی باهوش هستند، توانایی‌های محاسباتی بسیار خوبی دارند و همیشه در مسابقات ریاضی برنده می شوند. بنابراین، من توانایی‌های سایبری ایرانی‌ها را دست کم نمی‌گیرم».
وی افزود: «اسرائیل سال هاست که خود را برای یک رویداد بزرگ از این دست آماده می‌کند و می‌دانیم که می توان از طریق فضای مجازی ضربات بسیار سختی را در این زمینه وارد کرد».
«عمر جهاره» تحلیلگر امور اسرائیل نیز گفت که حملات الکترونیکی (سایبری) یکی از ابزارهای دوران معاصر است که در درگیری میان کشورها از آن استفاده می‌شود. لذا می‌توان گفت که حملات علیه وب سایت‌های اسرائیل ممکن است بخشی از پاسخ به جنایات اشغالگران در منطقه باشد.
وی افزود: «جنگ مدرن در جهان، جنگب سایبری و نبردی است که مرز، جغرافیا یا زمان خاصی ندارد و به ویژه با توجه به توسعه نرم افزارها در حال توسعه و تشدید است. ابزارهای هک کردن، حملات الکترونیکی کنونی ممکن است تاثیری قوی نداشته باشد و در حال حاضر به پیروزی در برابر اشغالگر اسرائیلی منجر نشود، اما در آینده در صورت کنترل یافتن بر اطلاعات مهم و حساس ممکن است برای این این رژیم خطرناک باشد.
جهاره ادامه داد: رژیم اشغالگر اسرائیل اعتراف کرده است که در طول سال‌های گذشته دریافت‌کننده بیش از سه هزار حمله الکترونیکی از نوار غزه و عربستان سعودی بوده و این یک تحول قابل توجه در تعداد حملاتی است که علیه اشغالگران صورت می‌گیرد.
جنگی کیفی و متمایز
«اشرف مشتهی» کارشناس فناوری و امنیت اطلاعات با تاکید بر اینکه حملات سایبری یک میدان نبرد جدید است که سال‌هاست مورد استفاده چندین کشور قرار گرفته و بر همه اقشار جامعه تاثیر گذاشته، توضیح داد: جنگ الکترونیک در کنار نظامی، اقتصادی، اجتماعی و جنگ‌های دیگر، تأثیر شدیدی بر روحیه طرف مقابل دارد و جنگ الکترونیک عمدتاً به سرقت اطلاعات و استفاده از آن به عنوان یک ضد حمله متکی است.
وی با اشاره به اینکه از بین رفتن و نابود کردن اطلاعات هر تأسیساتی اعم از بانک، شرکت، فرودگاه، بندر و غیره، به منزله خرابکاری و سوزاندن بانک اطلاعاتی آن است که سال‌هاست وجود داشته، تاکید کرد: «نتایج جنگ الکترونیک ممکن است اعلام نشده و آشکار باشد مانند جنگ نظامی و اقتصادی، اما تأثیر و پیامدهای آن ممکن است ویرانگرتر باشد».
مشتهی با اشاره به اینکه، نبرد سایبری با هدف گرفتن صفحات شبکه‌های اجتماعی آغاز شد و سپس با حساب‌های بانکی و سپس فرودگاه‌ها، بنادر و برخی موسسات نظامی ادامه یافت، تصریح کرد: «اخیرا رژیم صهیونیستی به تاثیر بزرگ یکی از حملات الکترونیکی اعتراف کرده است. که ماه ها پیش صورت گرفته بود».
این تحلیلگر و کارشناس افزود که جنگ الکترونیک از نظر فرآیند هدف‌گیری، سایت‌های مورد هدف و اطلاعات کنترل شده شاهد پیشرفتی کیفی است، زیرا زمانی که در زمان جنگ از آن استفاده می شود، جنبه روانی و اخلاقی دارد، مانند پیام‌ها و اطلاعاتی که پس از هک شدن توسط گروه‌های مقاومت از طریق تلفن‌ها و کانال‌های رژیم اشغالگر اسرائیل منتشر می‌شود.
بنا بر این یادداشت، جنگ سری بین ایران و اسرائیل در سال ۲۰۱۰ با استفاده از ویروس «استاکس نت» وارد چرخشی خطرناک طی دو دهه اخیر شد و در آن زمان در کنار عملیات ترور تعدادی از دانشمندان هسته‌ای ایران، باعث نقص در دستگاه‌های غنی‌سازی ایران گردید.
نویسنده در ادامه می‌‌گوید: این درگیری بین طرف‌های ایرانی و اسرائیلی تا به امروز ادامه داشته و هر از چند گاهی شاهد کاهش بوده است، اما ترور دانشمند هسته‌ای ایرانی که سال‌ها در لیست اهداف موساد قرار داشت، یعنی محسن فخری زاده در سال ۲۰۲۰، تنش مداوم بین آنها را برای بیش از چهار دهه تشدید کرد. این درگیری بین تهران و تل آویو شکل‌های مختلفی داشت. از جمله حملات سایبری که منجر به اختلال در عملکرد داخلی اسرائیل و ایران شد، بدون اینکه هیچ یک از طرفین، مسئولیت این حملات را بر عهده بگیرند. در کنار این حملات نیز، عملیات جاسوسی آنها علیه یکدیگر ادامه دارد.
انتهای پیام/ص
