به گزارش سرویس بین‌الملل یولن، به‌رغم سکوت نهادهای امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی در مواقع حساس، خبرنگاران نظامی این رژیم که هر یک وابسته به نهادی امنیتی یا نظامی تل‌آویو هستند، وظیفه انتقال پیام‌‌ها را برعهده می‌گیرند.
روزنامه «الاخبار» در چاپ امروز (شنبه) خود در گزارشی به این مسئله می‌پردازد و می‌نویسد: «هر رسانه اسرائیلی -چه مکتوب، تصویری یا شنیداری- تحلیلگر نظامی خود را دارد که به دستگاه‌های امنیتی و نظامی اسرائیل متصل هستند. تاکتیک آن‌ها -همانطور که روایت‌هایشان تغییر می‌کند- بر اساس منافع رژیم دشمن تغییر پیدا می‌کند و زمانی که از آن‌ها خواسته شود، سکوت اختیار می‌کنند».
این روزنامه لبنانی اضافه می‌کند: «در هر رسانه اسرائیلی، یک تحلیلگر یا خبرنگار نظامی فعالیت دارد و آنچه را که سازمان‌های نظامی و امنیتی از او می‌خواهند، نقل می‌کند. آن‌ها صندوق‌های پستی هستند که آنچه منبعشان از آن‌ها می‌خواهد -چه در راستای خدمت به یک طرح یا روایت سازمان- تکرار می‌کنند. در جریان جنگ‌ها، این افراد در “اطلاع‌رسانی‌های جنگی” اسرائیل به سرباز مبدل می‌شوند و به آنچه [نهاد] نظارت نظامی از آن‌ها می‌خواهد، عمل می‌کنند. پس از پایان نبرد، ممکن است از عملکرد ارتش انتقاداتی نیز بکنند؛ اما تمام این‌ها زیر یک سقف که برای آن‌ها مشخص شده، انجام می‌شود».
در ادامه این گزارش آمده است: «هر خبرنگاری روایت طرفی را نقل می‌کند که متصل به آن است. گاهی اوقات نیز برآورد سازمان‌ها ضدونقیض می‌شود که در آن زمان شما تحلیل این خبرنگاران را نیز ضد و نقض می‌بینید. به عنوان مثال در جریان خیزش ماه مِی، رسانه‌های عبری از تحلیل‌ها و برآوردها لبریز شدند؛ پر از تحلیل‌هایی که این [خبرنگاران] آن‌ها را پیرامون سیاست “قطره‌چکانی” (شلیک) موشک‌هایی که شهرک‌های شمال فلسطین اشغالی از مبدأ لبنان با آن مواجه بودند، نقل می‌کردند که [درواقع] منبع این تحلیل‌ها سازمان‌های نظامی و امنیتی بودند. این تحلیلگران نظامی، دست‌و‌پازدن‌های سرویس‌های [امنیتی] اسرائیل برای پی‌بردن به علت [انجام] عملیات موشک‌پراکنی را نقل می‌کردند».
الاخبار ادامه داد: «به عنوان مثال، پس حملات هوایی ماه آگوست اسرائیل به یک زمین خالی در لبنان، جالب بود که “طال لو رام” تحلیلگر نظامی روزنامه “معاریو” بسرعت وارد عمل شد و پیامی را برای مقاومت لبنان مخابره کرد مبنی بر اینکه این تنها یک پیام بود و ارتش دشمن -به‌رغم آنچه اتفاق افتاد- همچنان حزب‌الله را مسئول [این عملیات] نمی‌داند. او در حساب کاربری خود در شبکه “توئیتر” نیز نوشت که حمله علیه فعالان یا مقرهای حزب [الله] نبود».
منابع بیگانه
این روزنامه لبنانی در بخش دیگری از گزارش خود نوشت: «اسرائیل در زمان جنگ سیاست سانسور رسانه‌ای اعمال می‌کند و در این خصوص قوانین نظارت نظامی را که در زمان قیمومیت بریتانیا علیه فلسطین اعمال شد و اسرائیل نیز آن را ادامه داد، در پیش می‌گیرد. برخی از اصحاب‌رسانه اسرائیل این نظارت نظامی را دور می‌زنند و از استثنای قانون اسرائیل درباره نقل اطلاعات از منابع بیگانه تحت بند آزادی رسانه استفاده می‌کنند و به انتشار اطلاعات خود در برخی از رسانه‌های خارجی روی می‌آورند».
الاخبار افزود: «به عنوان مثال، “رونن برگمن” [از] خبرنگاران [اسرائیلی] که به ارتباط نزدیکش با سرویس موساد شناخته می‌شود و در روزنامه [آمریکایی] “نیویورک‌تایمز” کار می‌کند، اخیرا اطلاعاتی درباره عملیات این سرویس در ایران منتشر کرد سپس رسانه‌های اسرائیل آن را گرفتند و به نقل از منابع خارجی نقل کردند. این سرویس از افرادی مانند برگمن به منظور تبلیغات اطلاعات خود استفاده می‌کند بی‌آنکه به‌صورت رسمی مسئولیت آن را برعهده بگیرد درست مثل چیزی که چند ماه پیش در نطنز رخ داد».
«ابو علی اکسپرس»
این رسانه لبنانی در بخش دیگری آورد: «سال گذشته، روزنامه “هاآرتص” فاش کرد که ارتش اسرائیل با مالک یک کانال خبری در برنامه “تلگرام” برای ورود به یک جنگ جدید و تسویه حساب با رقبا قرارداد منعقد کرده است. این روزنامه گزارش داد: از حدود دو سال پیش، ارتش، خدمات “ج” (اشاره به حرف اول مالک کانال) را که به عنوان مشاور برنامه‌های جنگ روانی مجازی کانال “ابو علی اکسپرس” را مدیریت می‌کند، اجاره کرده است. این روزنامه اشاره کرده بود: برخلاف رادیو “صدای ارتش” که علنا فعالیت می‌کند، در کانال ابوعلی اکسپرس اعلامی صریح باره اینکه مدیر [کانال] مشاور تحت اجاره ارتش اسرائیل است و به مقامات ارشد فرماندهی مناطق جنوب کمک می‌کند، وجود ندارد. از طرفی دیگر، ارتش اسرائیل اعلامی صریح درباره همکاری با ج صادر نکرده است».
در ادامه آمده است که هاآرتص اشاره کرده بود: «کانال مذکور عادت کرده بود که این طور نشان دهد “الموگ بُکِر” خبرنگار کانال ۱۳ [تلویزیون رژیم صهیونیستی] خبرنگاری بسیار محبوب در غزه است. این کانال همچنین به “امیر بوخبوط” خبرنگار نظامی پایگاه “والا” حمله کرده بود به‌نحوی که بوخبوط و بکر به اضافه “نیر دِوُری” خبرنگار “کانال ۱۲” در دسته “خبرنگاران اسرائیلی در خدمت دشمن” و همچنین “به عنوان کسانی که در خدمت حماس” هستند، نشان داده شدند. این روزنامه گفته بود: ارتش یک راه هوشمندانه برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی یافته است تا با کسانی که از آن‌ها خوشش نمی‌آید، تسویه حساب کند. این روزنامه همچنین می‌گفت: ابوعلی اکسپرس به یک بستر برای سخنگوی تهاجمی ارتش اسرائیل تبدیل شده بود و ج نیروی رسانه‌ای تحت خدمت ارتش شده بود».
تحلیلگران تمام سرویس‌ها
الاخبار در بخش پایانی گزارش خود نوشت: «اغلب خبرنگاران اسرائیل مرتبط با یک سرویس امنیتی اسرائیلی هستند که آن دسته اطلاعاتی را که این سرویس‌ها می‌خواهند به مخاطبانشان و یا به مخاطبان دشمنانشان برسد، به بیرون درز می‌دهند. از جمله این تحلیلگران طال لو رام خبرنگار نظامی روزنامه معاریو و امیر بوخبوط خبرنگاران مرتبط با ارتش دشمن هستند. “شمریت مئیر” [از] خبرنگاران [اسرائیلی] و مشاور سیاسی “نفتالی بنت” نخست‌وزیر دشمن مستقیما در ارتباط با سرویس “شاباک” (سازمان اطلاعات و امنیت داخلی رژیم صهیونیستی) بود که پایگاه ” این منبع” را پیش از تعطیلی شاباک تأمین مالی می‌کرد».
الاخبار ادامه داد: «رونِن برگمن و یوسی ملمن نیز مرتبط با سرویس موساد هستند. “یوسی یهشوع” و “ران بن یشای” هم به نوبه خود متصل به ارتش هستند، اما “روعی قیس” خبرنگار مسائل کشورهای عربی شبکه “کان” یک فعال فضای مجازی است که منبع او “کیندا الخطیب” همان شهروند لبنانی‌ای بود که به اتهام جاسوسی برای دشمن دستگیر شد و اطلاعاتی را از لبنان برای روعی قیس می‌فرستاد».
کیندا الخطیب که در اواخر سال گذشته توسط نیروهای امنیتی لبنان دستگیر شد، یک زن لبنانی و مخالف جنبش حزب‌الله لبنان بود که گزارش‌های این کشور را برای خبرنگار کانال ۱۱ تلویزیون رژیم صهیونیستی ارسال می‌کرد.
انتهای پیام/ص
