خلف صالح یا مصلحت مخالف؟

حسین کعبی؛ ایران در سال های اخیر هیچوقت اینقدر بر روی اصول انقلابی و جهادیش متحد نبوده است. شهید رئیسی محکی بود که مردم از این به بعد باقی روسای جمهور را با او می سنجند. دیگر گفتمان اصلح غیر مقبول و صالح مقبول و یا دفع افسد به فاسد و دفع اصلح نامحبوب به صالح محبوب از ترس ابتلا به فاسد مقبول به تاریخ پیوست و تاریخ انقضایش هم تمام شد.

حالا دیگر اصلا نیاز نیست دنبال چهره ای مرضی الاطراف باشیم که چانه زنی بر سر میزان سهم احزابِ به اصطلاح انقلابی و مصلحت سنج در کابینه اش باشد. رئیس جمهور منتخب شاید دیگر لازم نباشد پست های کلیدی کابینه اش را بین رقبای انقلابیش تقسیم کند تا کسی از سر سفره ی انقلاب به خارج از آن نرود. شاید این بار اگر ده کاندیدا با هم وارد کارزار شوند و تا آخر هم‌بمانند مردم فقط کسی را انتخاب کنند که بیشتر به رئیسی شبیه باشد. و شباهت که فقط به عبا و قبا و عمامه نیست. شباهت، شباهتِ اخلاق و منش و تجربه و مرام و مسلک و صفا و معرفت است. و مردم می فهمند. تشخیص می دهند. بالغ شده اند.

حرف شیرین ریاکارانه را از سخن تیز صادقانه تمیز می دهند. دیگر شاید آنقدر ها ساده بودن، صمیمی بودن و خودمانی بودن بد هم نباشد. دیگر رنگ و لعاب مو و محاسن چندان کارگر نیست. می ماند فقط به تصمیم عقلای قوم و نخبگان و خواص در حکومت اسلامی. این خواص هستند که سرنوشت تاریخ به دستان آنها رقم می خورد. آنها باید تصمیم بگیرند که از این به بعد می خواهند در کجای تاریخ بایستند. آیا بالاخره می توانند از اسارت بازیچه های سیاسی رها شوند و فقط بر مبنای تقوا تصمیم بگیرند؟ آیا کسی را به مردم عرضه می کنند که واقعا اهل این حرف ها باشد؟ آیا این بار هم نمی روند دنبال کسی که فقط اداره کند تا از این بدتر نشود؟

حالا که به قله ها نزدیکیم قطعا وقت گام های بلند تر و شجاعانه تری است نه خستگی و نفس نفس زدن و تلو تلو خوردن. آیا خواص آن اهلی که در عین عقلانیت شجاعت جراحی برای اصلاح واقعی داشته باشد را پیش چشم ملت برای انتخاب می گذارند و یا باز هم باید مثل قبل از وضعیت سیاسی مصلحت جویانه ی محض خون دل بخوریم و ادامه زمین خوردن آرمان های انقلاب توسط خواص و دفن عدالت و ایجاد طبقه اشرافِ برچسب انقلابی خورده را دست بسته فقط با بغض در گلو و شاید اشک حبس شده در حصار چشم ببینیم و بشوییم؟ رئیسی شهید! تو دعا کن برای ما. حالا جایی که هستی دستت بازتر است برای مردم تا آنجایی که قبلا بودی. تویی که دلسوز و عاشق مردمت هستی. لا اقل تو از خدا بخواه جانشینت خلف صالحی باشد برای مردم نه مصلحت مخالفی.