به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه یولن، انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی خود و حتی در زمان نهضت مبارزه با نظام شاهنشاهی خود را در طول مهدویت و در نسبت با امام زمان (عج) معرفی می‌کرد. درباره حقیقت این مسأله و چگونگی چنین نسبیتی بر آن شدیم تا با حجت‌الاسلام مجتبی‌کلباسی رئیس بنیاد مهدویت گپی بزنیم که در ادامه حاصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
حجت‌الاسلام کلباسی در ابتدا گفت: هر انقلاب و دگرگونی اجتماعی ریشه‌های عمیقی در افکار و تاریخ آن جامعه دارد، بنابراین انقلاب‌ها که مهم‌ترین تفاوت‌های اجتماعی هستند یک شبه اتفاق نمی‌افتند بلکه محصول یک فرایند فکری نسبتاً بلند مدتی هستند. تشیع در بین ایرانیان در طول سده‌ها در نهاد اجتماع گنجانده شده بود و مردم کشور ایران نوعی تعلق و شیفتگی را نسبت به قرائت اهل‌بیت پیامبر از اسلام داشتند.
وی افزود: در بین آموزه‌های شیعی مسأله امامت بر روی اهالی ایران تأثیر شگرفی گذاشت که موجب بر پا شدن خیزش‌های مختلفی با محوریت امامت و مهدویت بوده است و یکی از بارزترین این خیزش‌ها، انقلاب اسلامی است. از هزار سال پیش تا به حال در ورود موضوع دگرگونی‌ها، تحولات متفاوتی رخ داده است که دارای مشخصه‌های خاصی است. مثلاً شکل‌گیری دولت و سلطنت صفوی فارغ از نقد‌های به‌حقی که بدان وارد است در یک فضای شیعی به وجود آمد لذا مخالفان مکتب اهل بیت (ع) برای تقابل با شیعیان آنان را صفوی می‌نامند. در ادامه همین موضوع شاهد قیام‌های علما در برابر تجاوزات بیگانگان و حمله به کشور هستیم، یا موضوع تحریم تنباکو یکی از نمونه‌های همین سیر و تطور است. یکی از مصادیق رهبری که تحت نیابت از امام عصر شکل گرفت انقلاب مشروطه بود که مردم با رهبری و توصیه فقها با این دید که نائبین امام زمان (عج) هستند پا در میدان گذاشتند.
او بیان داشت: انقلاب اسلامی هم در راستای رهبری و تبعیت از نائب امام عصر (عج) شکل گرفت. شعار مردم در هنگام دفن شهدا که «مهدی بیا، مهدی بیا» بود نشانگر یک معرفتی است که در پس این الفاظ وجود دارد. اساساً در طول انقلاب اسلامی آنچه که وحدت‌آفرین، حیات‌آفرین، اجتماع‌آفرین برای جامعه ایرانی بوده است همین مسأله مهدویت بود. در جنگ و سایر بخش‌هایی از عمر انقلاب نیز مهدویت نگاه رو به جلو را برای مردم به ارمغان آورد و محرک یک‌سری خیزش‌ها بود.
انتهای پیام/
