به گزارش یولن، این موشک در گذشته با نام سلاح هایپرسونیک دوربرد (LRHW) شناخته می‌شد، اما اکنون به‌طور رسمی Dark Eagle نام‌گذاری شده است. این موشک به‌عنوان یک سلاح هایپرسونیک سطح‌به‌سطح با برد متوسط از نوع Boost-Glide طبقه‌بندی شده است.
به نقل از روزیاتو، اگرچه این عنوان کمی پیچیده و پرطمطراق به نظر می‌رسد، اما در تعریفی ساده یعنی دارک ایگل یک سلاح توپخانه‌ای بسیار سریع است که می‌تواند تا بُردی حدود ۱٬۷۲۵ مایل (حدود ۲٬۷۷۵ کیلومتر بر ساعت) و با سرعتی بالاتر از ماخ ۵ پرواز کند.
آزمایش این موشک در آوریل ۲۰۲۵ توسط ارتش ایالات متحده انجام شد. با این حال، بسیاری از جزئیات این پروژه همچنان محرمانه هستند. آنچه مشخص است، این است که دارک ایگل از دو بخش تشکیل شده است:
- بدنه گلاید هایپرسونیک مشترک (C-HGB)
- خود موشک
بخش زیادی از اطلاعات مربوط به این موشک و سامانه‌های آن همچنان طبقه‌بندی‌شده باقی مانده است و به‌نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها افشا شود. ارتش ایالات متحده معمولاً جزئیاتی مانند عمق عملیاتی زیردریایی‌ها یا ویژگی‌های دقیق سلاح‌ها را از عموم پنهان نگه می‌دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد که دارک ایگل فراتر از برد اعلام‌شده ۲,۷۷۵ کیلومتر و سرعت ماخ ۵ عمل کند، اما احتمالاً اعداد واقعی هیچ‌گاه به‌طور رسمی تأیید نخواهد شد.
نحوه عملکرد این موشک به این صورت است که بوستر اصلی، بدنه گلاید (C-HGB) را تا ارتفاع موردنظر حمل می‌کند. سپس، C-HGB از دماغه جدا شده و به سرعت‌هایی در حدود یا بالاتر از ماخ ۵ می‌رسد. در ادامه، این موشک به سمت هدف حرکت کرده و در لحظه برخورد منفجر می‌شود. اطلاعاتی مانند قدرت انفجار و جزئیات بیشتر درباره مشخصات انفجاری دارک ایگل هنوز منتشر نشده است.
۵۸۵۸
