از سال گذشته شرایط خرید دلار سهمیه‌ای تغییر کرده است و خریداران دیگر نمی‌توانند با مراجعه به صرافی دلار سهمیه‌ای خود را بخرند. بلکه خرید دلار سهمیه‌ای نیازمند بازگشایی حساب ارزی است و تغییراتی داشته است.
سهمیه ارزی هر فرد در ایران قبلا در قالب دلار پرداخت می‌شد اما اکنون در قالب یورو پرداخت می‌شود و هر فرد می‌تواند دو هزار یورو ارز دولتی بخرد.
قیمت یورو در بازار آزاد حدود ۵۳ هزار تا ۵۳ هزار و ۵۰۰ تومان است. اما قیمت یوروی سهمیه‌ای حدود ۴۴ هزار تومان است. یعنی یورو در بازار ازاد و سهمیه‌ای اختلاف ۹ هزار تومانی دارد.
در نگاه اول به نظر می‌رسد سود خرید یوروی سهمیه‌ای حدود ۱۸ میلیون تومان است که عدد قابل توجهی برای یک معامله ارزی است. اما نکته مهم این است که خرید ارز سهمیه‌ای هزینه‌هایی دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
افراد برای خرید ارز یا همان یوروی سهمیه‌ای باید ۱۰۰ یورو معادل ۵ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان را به مدت ۶ ماه در بانک بلوکه کنند. این یعنی خریدار ارز سهمیه‌ای، به بخشی از سود خود تا شش ماه آینده دسترسی ندارد و فوری این مبلغ را نمی‌تواند دریافت کند.
جز این، خرید ارز سهمیه‌ای، ۶ میلیون هزینه و کارمزد دارد؛ ۲ میلیون کارمزد صرافی و ۴ میلیون تومان کارمزد بانک است. بنابراین از سود ۱۸ میلیونی، ۵ میلیون آن شش ماه آینده قابل وصول است و ۶ میلیون دیگر هم هزینه خرید ارز سهمیه‌ای است. در نهایت سود خرید ارز سهمیه‌ای برای افراد تنها ۷ میلیون تومان است.
این سود هفت میلیونی در حالی است که با خرید ارز سهمیه‌ای احتمال حذف یارانه دهک‌های مختلف هم وجود دارد. سه دهک اول جامعه یارانه ۴۰۰ هزار تومانی دریافت می‌کنند که مجموع آن به حدود ۵ میلیون تومان در سال می‌رسد. مجموع یارانه سالانه شش دهک دیگر هم حدود سه و نیم میلیون تومان است.
یعنی با فرض اینکه یارانه این افراد با خرید ارز سهمیه‌ای قطع شود، تنها می‌توان گفت که خرید ارز سهمیه‌ای سود دو تا سه میلیونی برای خریداران دارد. به همین دلیل است که بسیاری معتقدند اکنون دیگر خرید دلار سهمیه‌ای سودآور نیست و نباید دلار سهمیه‌ای خرید.
بیشتر بخوانید:
- مرز روانی دلار شکست/ سکه وارد کانال جدید شد!
۲۱۷
