یولن ـ گروه حماسه و مقاومت: هفدمین بخش از روایت ظفر درباره عملیات بیتالمقدس، اشاره به مدیریت حاج احمد متوسلیان دارد که فرماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) را در خردادماه سال ۱۳۶۱ برعهده داشت، سردار شهید احمد غلامی روایتی از آن روزها دارد که شنیدنی است:
تلاش فرماندهان در عملیات
سردار شهید احمد غلامی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «از ری تا شام» درباره عملیات بیتالمقدس میگوید: چند عامل در آزادسازی خرمشهر نقش اساسی داشت. حالا من قصه تیپ ۲۷ را تعریف میکنم که فشار بسیار سختی را تحمل کرد. در این عملیات با اینکه احمد متوسلیان مجروح شد و پایش را گچ گرفته بود، در خط میآمد. با جیپ میآمد و میرفت.
همه در خط حضور فعال داشتند و به شکلی کمک میکردند که نبرد را جلو ببرند. این عملیات حیثیتی بود. ما هم هرچه در توانمان بود، انجام میدادیم. حتی نیروهای اطلاعات برای گرفتن اسیر و انتقال اسرا به خط آمدند و کمک کردند.گرفتن این همه اسیر در تصور ما نبود و برای انتقالشان به عقب خیلی مشکل داشتیم. بچهها موج عظیمی از عراقیها را از کوچههای خرمشهر به بیرون شهر هدایت میکردند. وقتی اسرا به جاده خرمشهر میرسیدند، میبایست ماشین میآمد، آنها را سوار میکرد و میبرد. تهیه آب و غذای آنها هم موضوع دیگری بود. ما خودمان در این زمینه مشکل داشتیم، حالا اینها هم اضافه شده بودند.
آزادسازی خرمشهر اتفاق بسیار مبارکی بود. احمد متوسلیان واقعاً یکی از افراد تأثیرگذار در این عملیات بود. هر وقت آقا محسن صحبت میکرد، میگفت: اگر متوسلیان نبود، شاید سالها طول میکشید تا خرمشهر را آزاد کنیم. در عملیات بیتالمقدس همه یگانها و فرماندهان تلاش کردند؛ فرماندهان بزرگی مثل حسین قجهای، عباس کریمی و محسن وزوایی که کسی دیگر نمیتواند جای آنها را پُر کند. آنها از عملیات فتحالمبین به بعد با تجربه و پخته شدند؛ به طور مثال محسن وزوایی در عملیات بیتالمقدس مسؤول یک محور بود.
همان موقع بحث تشکیل تیپ سیدالشهدا بود و میخواستند از درون تیپ ۲۷ یک تیپ مستقل تشکیل بدهند. کادرهایش هم مشخص شده بود. اسنادش را ما بعداً دیدیم. برای آقای وزوایی حکم زده بودند. متوسلیان گفته بود، فرصت کم است و دیگر نمیرسیم امکانات بگیریم. امکانات اولیه را نداشتند که بخواهند نیرو بگیرند. چادر، اسلحه و ماشین نداشتند که به نیروها بدهند و تیپ را راه بیندازند.
برای تشکیل تیپ سیدالشهدا با معضل پشتیبانی مواجه شدند. متوسلیان، وزوایی و فرماندهان دیگر را دعوت کرد و از آنها خواست بیایند، در عملیات بیتالمقدس شرکت کنند و بعد تیپ تشکیل بدهند. آنها ۶ تا گردان داشتند. ۶ تا گردان هم تیپ ۲۷ داشت. با این ۱۲ گردان، ۲ عملیات انجام دادند. تیپ ۲۷ در عملیات بیتالمقدس، ۲ محور داشت.
محسن وزوایی، مسؤول محور سلمان بود ـ فرماندهی محور دیگر را محمود شهبازی برعهده داشت، مسؤول گردان خودش هم بود و عملیات را هدایت میکرد. محور اول آمد ایستگاه ۹۰ را گرفت. محور دوم هم به طرف ایستگاه گرمدشت و شلمچه حرکت کرد. در آنجا ۱۰، ۱۲ گردان وارد عمل شدند. علاوه بر اینها، واحدهای دیگری مثل اطلاعات، عملیات و واحد پشتیبانی هم بودند و فعالیت میکردند.
همه درگیر کار بودند و کسی نمیتوانست در منطقه حضور نداشته باشد. هرکس به طریقی میآمد کمک میکرد، حتی پشتیبانی میکرد. ما در این عملیات، تجهیزاتی مثل توپخانه هم داشتیم. یگان زرهی هم درست کردیم؛ تیپ ۲۰ زرهی که با نام رمضان در تیپ ۲۷ کار میکرد، بعد از عملیات بیتالمقدس، تیپی مستقل شد. اینها ثمرههای عملیاتهای فتحالمبین و بیتالمقدس بودند.
منبع
مژدهی، علی، از ری تا شام: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت ناتمام احمد غلامی، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸.
انتهای پیام/
