مهرزاد بختیاری بروجردی تاریخ‌پژوه در گفت‌وگو با خبرنگار تاریخ یولن با اشاره به جنگ روسیه و اوکراین در مورد تاریخ اوکراین و رابطه آن با ایران اظهار داشت: اوکراینی‌ها از نسل سکاها هستند و سکاهای اروپایی که هوخشتر، دومین پادشاه سلسله مادها روی کار آمده بود، از بالای دریای سیاه حمله می‌کنند و به قفقاز می‌رسند و از قفقاز وارد ایران‌زمین می‌شوند و در سرزمین پارس و ماد، کشتارهای زیادی می‌کنند و ۲۰ سالی حاکم می‌شوند.
مهرزاد بختیاری‌منش
وی گفت: هوخشتر تحت فرمان آنها بود تا روزی که فرماندهان و بزرگان آنها را به یک مهمانی دعوت و آنها را مست می‌کند و به قتل می‌رساند و به سلطه سکاها پایان می‌دهد.
بختیاری‌منش افزود: ضربه‌ای که مردم خاورزمین، یعنی پارس‌ها و مادها از سلطه سکاها خوردند، ضربه سختی بود و پس از اینکه حدود ۶۰ سال امپراتوری هخامنشی در پی این واقعه تحقیر شد و پس از مرگ کوروش و پسرش کمبوجیه و روی کار آمدن داریوش هخامنشی و قدرت گرفتن امپراتوری هخامنشی، ایرانیان به فکر انتقام از سکاهای اروپایی افتادند.
وی ادامه داد: داریوش هخامنشی برای فتح اروپا و قتل عام سکاهای اروپا لشکرکشی کرد و از راه تنگه داردانل (Dardanelles) یا هلسپونت (Hellespont) وارد شمال یونان شد و تراکیه (Thrace or Thrake) و مقدونیه را تصرف کرد و به مناطق شمالی آن نواحی یعنی اوکراین پیشروی کرد و از رود دانوب (Danube) گذشت و به سمت بخش شمالی اروپا پیشروی کرد و وارد خاک اوکراین شد.
داریوش هخامنشی
این تاریخ پژوه افزود: سکاها عملیات سرزمین سوخته را برای او در اوکراین پیاده کردند؛ یعنی همه گندمزارها و کشتزارها را به آتش کشیدند و در مقابل او عقب‌نشینی کردند و او را به سمت بیابان‌های دوردست رهنمون شدند.
وی با بیان اینکه داریوش پس از اینکه متوجه شد نقشه سکاها چیست، از نقشه خود عقب‌نشینی کرد و برگشت، گفت: در زمانی که داریوش در اوکراین بود، روی تخته سنگ بزرگ نقش برجسته خود را حک کرد و زیر آن نقش برجسته نوشت: «شاه بزرگ پارس برای تنبیه سکاها آمد و این سرزمین را گرفت. او زیر سایه قدرت اهورامزداست.» این نقشه برجسته تا قرن نوزدهم هم باقی بود و بر اثر باران‌های اسیدی و عدم نگهداری و رسیدگی از بین رفت.
این تاریخ پژوه با بیان اینکه اوکراین روزگاری جزو ایران بود و پیوند تاریخی ما از آنجا آغاز می‌شود، تصریح کرد: اما در قرون معاصر، بعد از اینکه امپراتوری روسیه گسترش پیدا کرد، از زمان پطر کبیر تا زمان کاترین که اروپای شمال شرقی به تصرف روسیه در آمد و ارتش روسیه بزرگ شد، اوکراین در تابعیت اوکراین امروزی شامل سرزمین ترندهیلیا و دنیستر (Dnieste) بود.
پطر کبیر
وی گفت: این دو منطقه در دست روس‌ها بود و مردم آنجا با فرهنگ روسی تربیت شدند و اغلب مردم آنجا وارد ارتش روسیه می‌شدند؛ ارتشی که یک میلیون نفر نیروی نظامی داشت. در میان ژنرال‌های معروف اوکراینی‌الاصل، ژنرال پاسکویچ (Ivan Fyodorovich Paskevich) به جای یرملوف (Aleksey Petrovich Yermolov) در دوره دوم جنگ‌های ایران و روسیه مسئول قفقاز شد.
ژنرال پاسکویچ
بختیاری در ادامه افزود: او استراتژیست بزرگی بود. با ناپلئون جنگید و بر اثر شجاعت در جنگ با ناپلئون به درجه سپهبدی رسید و در سال ۱۸۲۶ در جنگ دوم ایران و روس، در زمان نیکلای اول (Nicholas II or Nikolai II Alexandrovich Romanov)، به جنگ عباس میرزا که یرملوف را شکست داده بود، آمد و در یک شبیخون به اردوگاه عباس میرزا حمله کرد و عباس میرزا متواری شد و او پیشروی کرد و آمد و تمام آذربایجان را گرفت. سپس به سمت گیلان و تهران حرکت کرد که انگلیس‌ها وارد صحنه شدند و باعث صلح بین ایران و روسیه و بسته شدن قرارداد ترکمانچای شدند که نسبت به قرارداد قبلی یعنی قرارداد گلستان ننگ کم‌تری برای ایران داشت. قرارداد گلستان وخیم‌تر بود.
این تاریخ پژوه افزود: اوکراینی‌ها همچنان در تابعیت روس‌ها قرار داشتند تا به دوران جنگ جهانی اول می‌رسیم که بخش مهمی از ارتش روسیه را اوکراینی‌ها تشکیل می‌دادند. با شروع جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۴۱ تا سال ۱۹۴۴ آلمان‌ها برای سه ـ چهار سال اوکراین را تصرف کردند و بعد بر اثر ائتلاف متفقین، استالین (Joseph Vissarionovich Stalin) دوباره آنجا را گرفت و اوکراین تحت سیطره شوروی قرار گرفت. تا سال ۱۹۹۱ که پس از فروپاشی شوروی، اوکراین با انقلاب مخملی استقلال خود را اعلام کرد.
وی افزود: اقتصاد روسیه به گونه‌ای بود که هر یک از جمهوری‌های آن فقط یک محصول را تولید می‌کردند. مثلاً صنعت نساجی دست ارمنستان بود و کارخانه‌های ذوب آهن فقط در ازبکستان بودند. به همین دلیل بعد از فروپاشی شوروی این جمهوری‌ها تک محصولی شدند و در زمینه‌های دیگر دستشان خالی بود و از لحاظ اقتصادی ضعیف شدند. اوکراین هم همین‌طور شد.
بختیاری گفت: با فروپاشی شوروی، سفارت اوکراین در ایران راه‌اندازی شد. در نیاوران سه‌راه یاسر زمینی را خریدند و در آنجا سفارتشان را باز کردند. مالکیت خصوصی و بازار آزاد که در اوکراین رایج شد، بسیاری از ایرانی‌هایی که در جاهای گران اروپای غربی توان خرید نداشتند و می‌خواستند با اروپا وارد کار اقتصادی شوند از اوکراین شروع می‌کردند، چون اوکراین کشور ارزانی است و رشد اقتصادی آن هم از سال ۱۹۹۱ تا سال ۲۰۰۱ منفی بود و فقر گسترش پیدا کرد. حتی پول را کنار گذاشته بودند و معامله پایاپای می‌کردند.
وی گفت: مثلاً قیمت یک همبرگر در پایان سال ۱۹۹۳ صد برابر شده بود. واحد پول اوکراین کوپن است و بعد از فروپاشی شوروی و انقلاب مخملی در اوکراین، به‌تدریج در زمینه تجارت با کشورهای دیگر، از جمله ایران وضعشان بهتر شد و ایران سرمایه‌گذاری‌های زیادی در این کشور کرد. خود اوکراین که سرمایه‌ای نداشت و سرمایه‌گذاران ترک، عرب و ایرانی سرمایه‌های زیادی به آنجا بردند و ایران در رشد اقتصادی اوکراین نقش مهمی داشته است. یعنی بعد از امارات، لبنان و… سومین یا چهارمین کشوری که ایرانی‌ها در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند، اوکراین بوده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در سال ۲۰۱۱ اقتصاد لبنان مجدداً رو به ضعف گذاشت و بر سر شبه‌جزیره کریمه (Crimean Peninsula) با روسیه مناقشه پیدا کرد و ایران به عنوان کشوری که هم با اوکراین و هم با روسیه ارتباط داشت، در پی حل این اختلاف بود. امروز هم نگاه جامعه ایرانی به نزاع روسیه و اوکراین این است که تنش بین دو کشور هر چه زودتر خاتمه پیدا کند و این جنگ ادامه نیابد.
انتهای پیام/
