ایمان گودرزی؛ اوسمار ویرا پس حدود ۹ ماه دوباره هدایت تمرینات پرسپولیس را برای آماده‌سازی تیم جهت دیدار هفته دهم مقابل استقلال خوزستان بر عهده می‌گیرد؛ مسابقه‌ای که می‌تواند نقطه شروعی برای دوران تازه‌ای روی نیمکت سرخ‌ها باشد. سرمربی برزیلی پس از این دیدار دو هفته فرصت دارد تا با بررسی دقیق عملکرد تیم، کیفیت بازی پرسپولیس را ارتقا دهد و شاید در همین فاصله شاهد تغییرات قابل توجهی در ترکیب اصلی تیم باشیم.
امیدواری نیمکت‌نشین‌ها به شروعی دوباره
با حضور دوباره اوسمار، بسیاری از بازیکنانی که در هفته‌های گذشته کمتر فرصت بازی داشتند، حالا امید تازه‌ای برای حضور در ترکیب یافته‌اند. تغییر سرمربی همواره با جابه‌جایی در نفرات همراه است و حالا این موضوع می‌تواند انگیزه مضاعفی برای نیمکت‌نشین‌های پرسپولیس باشد تا در تمرینات خودی نشان دهند. اما پرسش کلیدی این است: اوسمار چه رویکردی نسبت به بازیکنان جوان تیم خواهد داشت؟ آیا این بار برخلاف گذشته، به نسل جدید سرخ‌ها اعتماد بیشتری نشان می‌دهد؟
تجربه گذشته؛ پرسپولیس قهرمان بدون جوان‌ها
بازگشت به زمستان ۱۴۰۲ تصویر روشنی از سبک کاری اوسمار به ما می‌دهد. در آن مقطع، پرسپولیس در کورس قهرمانی قرار داشت و با جذب بازیکنانی چون اوستون اورونوف، عیسی آل‌کثیر، محمد خدابنده‌لو و عبدالکریم حسن به جمع مدعیان قدرتمند لیگ پیوست. در آن فصل رقابت برای قهرمانی با تیم‌های استقلال و سپاهان بسیار فشرده بود و اوسمار، مانند یحیی گل‌محمدی، ترجیح داد در مسیر حساس قهرمانی به جوان‌ها میدان ندهد. او ریسک نکرد و حتی نگاه گذرایی هم به نیمکت جوان تیمش نداشت.
در حالی‌که گل‌محمدی در نیم‌فصل نخست به جوانانی چون میلاد سورگی فرصت بازی داده بود، اوسمار در نیم‌فصل دوم هیچ فرصتی به بازیکنان آکادمی نداد و ترجیح داد ترکیب باتجربه خود را حفظ کند. در همان سال، هفت بازیکن از آکادمی پرسپولیس به تمرینات تیم اصلی اضافه شدند: محمد بادپا، علیرضا بابایی، سهیل صحرایی، میلاد سورگی، محمد عمری، محمدمهدی احمدی، امیررضا رفیعی و ابوالفضل بابایی. با این حال، فقط چند نفر از آن‌ها به‌دلیل بسته بودن پنجره نقل‌وانتقالاتی باشگاه در یکی دو بازی اول روی نیمکت نشستند. تنها استثنا امیررضا رفیعی بود که به دلیل مصدومیت و محرومیت علیرضا بیرانوند چند بازی درون دروازه قرار گرفت. بقیه اما فصل را از روی سکو دنبال کردند و فرصتی برای عرض‌اندام نیافتند. برای اوسمار، در آن زمان اولویت روشن بود: قهرمانی به هر قیمت.
فرصت بزرگ برای نسلی جدید
اما امروز داستان متفاوت است. پرسپولیس هنوز در ابتدای مسیر لیگ قرار دارد و تنها یک‌سوم از فصل سپری شده است. از آنجا که احتمال جذب بازیکن جدید تا نیم‌فصل پایین است، اوسمار فرصت مناسبی دارد تا از استعدادهای جوان خود در شش بازی پیش‌رو استفاده کند.
در خط دروازه، پیام نیازمند با درخشش فوق‌العاده‌اش جای بحثی باقی نگذاشته و دو دروازه‌بان جوان تیم یعنی رفیعی و محمد گندمی باید فعلاً به نیمکت قناعت کنند. در دفاع راست نیز با بازگشت تدریجی اوریه، احتمال استفاده از صحرایی کمتر شده است، مگر آنکه مدافع خارجی همچنان از فرم ایده‌آلش دور باشد. در جناح چپ، علیرضا همایی‌فر هنوز تجربه کافی ندارد و بعید است اوسمار در این مقطع جای میلاد محمدی را به او بدهد. با این حال، در خط میانی احتمال بازگشت علیرضا عنایت‌زاده به چرخه بازی‌ها وجود دارد؛ بازیکنی که در دوران گاریدو و کارتال چند بار به میدان رفت اما در تیم هاشمیان به حاشیه رفت.
فرصت برای چهره‌های ناشناخته
در خط حمله، مصدومیت ابوالفضل بابایی مانع از حضور او شده، اما با توجه به کمبود گزینه‌های هجومی، احتمالاً در ادامه نیم‌فصل فرصت‌هایی به او داده شود. از سوی دیگر، امیرحسین محمودی مهاجم جوانی است که به‌تازگی به تیم اضافه شده و می‌تواند در غیاب مهاجم کلاسیک، به گزینه‌ای هیجان‌انگیز برای اوسمار تبدیل شود.
همچنین پرسپولیس بازیکنانی چون مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی را نیز در اختیار دارد؛ دو بازیکنی که به دلایل مختلف از جمله مصدومیت، حضور در تیم ملی امید و مسائل انتقالی از شرایط مسابقه دور مانده‌اند. حالا اما شاید دوران تازه‌ای برای آن‌ها آغاز شود.
اوسمار ریسک می‌کند؟
بدون تردید استفاده از بازیکنان جوان، همواره آزمونی سخت برای هر مربی در تیمی پرهوادار چون پرسپولیس است. اما شرایط فعلی می‌تواند فرصتی بی‌تکرار برای اوسمار باشد تا ضمن ساختن تیمی باانرژی و آینده‌دار، پایه‌گذار نسلی تازه در ترکیب سرخ‌ها شود.
اوسمار حالا نه در کورس قهرمانی، بلکه در ابتدای مسیر قرار دارد. شاید همین تفاوت باعث شود سرمربی برزیلی این بار رویکردی جسورانه‌تر در قبال جوان‌ها داشته باشد؛ رویکردی که اگر نتیجه دهد، پرسپولیس نه‌تنها در این فصل بلکه در سال‌های آینده هم از ثمراتش بهره‌مند خواهد شد.
257 251
