نادیا زکالوند: دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا (سان‌فرانسیسکو) در بررسی‌های خود دریافته‌اند، هورمون‌های زنانه استروژن و پروژسترون هنگام درد می‌توانند سلول‌ها را وادار به تولید مواد افیونی تسکین‌دهنده کنند. این فرایند جلوی ارسال علائم درد به بدن و مغز را می‌گیرد.
محققان براین باورند که با این کشف می‌توانند مسکن‌های موثری برای دردهای مزمن ناشی از بیماری‌هایی چون التهاب مفصل و سرطان تهیه کنند. آنها می‌گویند، هم‌اکنون نزدیک ۲۰درصد از آمریکایی‌های مبتلا به بیماری‌های صعب‌العلاج، دردهای مزمن و شدیدی را تجربه می‌کنند و داروهای تسکین‌دهنده جدید می‌تواند زندگی آنها را تغییر دهد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا می‌گویند، این یافته‌ها علت اینکه چرا مسکن‌ها روی زن‌ها بهتر از مردها اثر می‌کند و اینکه چرا زنان یائسه، که سطح هورمون‌های زنانه کمتری دارند، موقع بیماری‌ها، درد بیشتری را تجربه می‌کنند توضیح می‌دهد.
در این بررسی محققان دریافتند لنفوسیت‌های تی تنظیم‌کننده که نوعی گلبول سفید هستند عملکرد دستگاه ایمنی بدن در کاهش التهاب را بهبود می‌بخشند. محققان این نوع لنفوسیت‌ها را در لایه‌های محافظتی مننژ که از مغز و نخاع موش‌های آزمایشگاهی مراقبت می‌کنند، با دقت بررسی کردند. آنها که تاکنون فکر می‌کردند لایه‌های مننژ صرفا از سیستم عصبی مرکزی محافظت کرده و مواد زائد را دفع می‌کند، اکنون دریافتند دستگاه ایمنی بدن با استفاده از لایه‌های مننژ با دورترین عصب‌های بدن مسئول شناسایی حس روی پوست، ارتباط برقرار می‌کنند.
وقتی عصب‌ها چیزی حس می‌کنند که ممکن است درد تولید کند، دستگاه ایمنی بدن به‌سرعت وارد عمل شده و با استفاده از لایه‌های مننژ با این عصب‌ها ارتباط برقرار می‌کند و علائمی به نخاع می‌فرستد. بخش پایینی نخاع محل تعداد بسیار زیادی از لنفوسیت‌های تی تنظیم‌کننده است.
وجود این لنفوسیت‌ها در موش‌های ماده موجب کاهش التهاب و درد در آنها می‌شود. اما این موش‌ها بدون وجود این لنفوسیت‌ها به درد بسیار حساس می‌شوند.
این تفاوت خاص جنسیتی بین زن‌ها و مردها در مدیریت درد، بیشتر به لنفوسیت‌های تی تنظیم‌کننده وابسته است. هورمون‌های استروژن و پروژسترون زنانه این لنفوسیت‌ها را وادار به تولید انکفالین، نوعی ماده طبیعی افیونی می‌کند.
محققان امیدوارند بتوانند با این کشف، داروهای مناسبی برای درمان دردهای مزمن تهیه کنند.
منبع:
dailymail
