به گزارش یولن، کتاب «ناصر ارمنی» تنها مجموعه داستانی است که از رضا امیرخانی منتشر شد و حالا از سوی انتشارات کتاب نیستان به چاپ هفدهم رسیده است.
امیرخانی را بیشتر با رمان می‌شناسند اما «ناصر ارمنی» فعالیت ادبی این نویسنده جوان و نام آشنا در حوزه داستان کوتاه است. زبان اثر جذابیت‌های کارهای او را دارد و شیطنت‌هایی در سوژه و نوع نگاه و پایان بندی‌های خاص و متفاوت از ویژگی‌های ناصر ارمنی است.
عناوین داستان‌ها: زمزم؛ انگشتر؛ رتبه قبولی؛ یک پژوهش خشن؛ کوچولو؛ ناصر ارمنی؛ کمال؛ سه نفر؛ خیابان؛ سال نو و گوش شنوا است.
در بخشی از داستان زمزم این کتاب می‌خوانیم:
ـ خدا یار عاشقاس. پنجمی رو هم پیدا کردم.
ـ پنجمی رو؟
ـ پنجمی رو؟
ـ زمزم رو؟
ـ آره دیگه زمزم رو. خدا یار عاشقاس. زمزم رو ریخته بودن توی قابلمه و گذاشته بودن کنار حجله. زمزمش اصل بود. مال خونه خدا. همون خدایی که یار عاشقاس.
هم‌چنین در بخشی از داستان «ناصر ارمنی» آمده است: «کسی چه می‌داند؛ شاید از همین جا بود که روی ناصر لقب ارمنی گذاشتند. لقب، پر بی راه هم نبود. ناصر از مدرسه که بیرون می آمد به دو می آمد تا با بچه محل‌ها به حسن آباد برود. دو سه تا کلمه هم ارمنی یاد گرفته بود.
ـ پی تر باروک آری حاکیم ناظامی!
بچه‌های مدرسه او را ناصر ارمنی صدا می‌زدند. ناراحت که نمی‌شد هیچ، خوشش هم می‌آمد. گاهی به بچه‌های مدرسه ارمنی هم یاد می‌داد. به یکی دوتا از بچه‌های شر، چند تا فحش آبدار ارمنی یاد داده بود. آنها هم تا حسن آباد بچه محل‌های ناصر را دنبال می‌کردند و به ارمنی و با همان دو سه تا کلمه فحش می‌دادند…»
انتهای پیام/
