به گزارش خبرگزاری یولن، چراغی پور که در فصل جدید سریال «زیرخاکی» حضور داشت، در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه فیلمنامه این سریال تا چه میزان متفاوت بوده و آیا لازم بود فصل جدید آن ساخته شود؟ گفت: «زیرخاکی» یکی از اتفاقات خوب تلویزیون و به نوعی بِرَند محسوب می‌شود. خوشحالم که برای فصل چهارم آن دعوت شدم. آقای جلیل سامان کارگردان باهوش، توانا، نکته‌سنج و ریزبین هستند و برای من به عنوان بازیگر نقطه قوت بود که زیرِ ذربین نگاه ایشان بازی کنم و نقشی که داشتم بانمک و جذاب بود. من در این فصل نقش هنرور سینما را ایفا کردم که در یک فیلمی بازی کردم و آن نقطه اتصال من به خانواده فریبرز باغ بیشه می‌شود و تا آخر قصه بودم.
فیلمنامه نقطه قوت «زیرخاکی»
این بازیگر درباره‌ی خروجی سریال «زیرخاکی» که حالا به فصل چهارم رسیده است، اظهار کرد: خیلی از مواقع کارهایی که ساخته می‌شوند، وقتی وارد مرحله دو و سه می‌شوند، فیلمنامه اُفت مشهودی پیدا می‌کند و نقطه ضعف کار می‌شود و دیگر برای مخاطب جذابیت ندارد. به نظرم نقطه قوت این سریال، فیلمنامه و لوکیشن‌های آن بود؛ به‌نحوی که از دایره محدود فیلمنامه‌ای وسیع‌تر شده بود و موقعیت‌های طنز و کمیکی سر راه همه این شخصیت‌ها قرار می‌گرفت. فکر می‌کنم فصل چهارم بعد از فصل اول، بهترین باشد.
مدیرانِ عزیزِ تلویزیون از نگاه مردم درس بگیرید
چراغی‌پور که در سریال «لیسانسه‌ها» سروش صحت هم حضور داشت، درباره تجربه‌های موفق خود و همکاری با صحت، خاطرنشان کرد: هنوز هم بعد از چند سال از گذشت این سریال، مردم از من سراغ آن را می‌گیرند؛ اینها نشانه این است که ما در تولید این سریال موفق شدیم. مدیرانِ عزیزِ تلویزیون شما باید از این نگاه مردم درس بگیرید. قرار نیست برای خوشایند شما کار کنیم، ما قرار است کار کنیم که مردم دوست داشته باشند و مردم حالشان خوب باشد. مردم با استقبال کردن یا نکردن نگاهشان را می‌گویند. امیدوارم نگاه مدیران تلویزیون به این سمت برود که در راستای خواست و نگاه مردم باشد.
سریال جدید سروش صحت در راه است
چراغی پور سپس از همکاری جدید خود با سروش صحت برای ساخت سریال جدیدی خبر داد و عنوان کرد که فعلا نمی‌تواند توضیحاتی درباره جزئیات آن بگوید.
او در همین زمینه به موفقیت سریال «لیسانسه‌ها» و «فوق لیسانسه‌ها» اشاره کرد و گفت: من همیشه می‌گویم سریال «لیسانسه‌ها» و «فوق لیسانسه‌ها» عامل آشتی مردم با تلویزیون بود. یعنی یک برنامه پرقدرت، فکر شده، ساده، صمیمی، دارای نکته های روانشناسی و جامعه شناسی بسیار. این سریال یکی از فکرشده‌ترین برنامه‌های تلویزیون جمهوری اسلامی بوده که تلویزیون باید برای ادامه ساخت آن دنبال سروش صحت می‌رفت اما عجیب است که چرا این کار را نکرد!؟ باید به هر قیمتی با هر هزینه‌ای این کار را می‌کرد. چون تلویزیون خواست مردم است و باید در راستای اهداف مردم باشد. روزی نیست که چند سکانس از این سریال به گوشی من نیاید. مردم به من می‌رسند، می‌گویند که سریال را دانلود کرده و چندباره می‌بینند و حالشان خوب می‌شود. خب، تلویزیون، از این بهتر چه می‌خواهی؟! خیلی خوشحالم که در این کار بودم و به نظرم این همکاری با آقای سروش صحت پربرکت‌ترین همکاری بود.
در اغلب برنامه‌های کودک کمتر فکر می‌شود
این بازیگر که چندی پیش در برنامه «کودک شو» حضور داشت، با اشاره به تولید برنامه‌های تخصصی در حوزه کودکان معتقد است: به نظر من بالاترین دقت تولید برنامه‌سازی باید در حوزه کودکان باشد. برای اینکه بچه‌ها آینده‌سازان کشور هستند. ما باید بتوانیم برنامه‌های شاد مفرح و آموزشی درست برای آنها ایجاد کنیم و در رشد و ارتقاء آنها خیلی موثر باشیم. واقعیت این است که سهم تلویزیون در این زمینه بسیار کم بوده است و انتظاری که ما از تلویزیون در برنامه‌سازی برای کودکان و نوجوانان داریم، برنامه‌سازی درست کارشناس شده و برنامه‌سازی است که با متخصصان تربیت و آموزش کودکان مشاوره شده باشد؛ در حالی که غالب برنامه‌های تلویزیونی با احترام به عزیزانی که تلاش می‌کنند، برنامه‌های کمتر فکرشده هستند و برنامه‌هایی نیستند که عمق داشته باشند. ما الان با بچه‌هایی روبه‌رو هستم که می‌توانند، درباره‌ی جدیدترن مسائل پیرامونشان بحث کنند؛ بنابراین خیلی کار سخت و سنگینی است. در دل برنامه‌هایی که کم و زیاد دیدم، «کوک شو» برنامه‌ای است که به پیوند و آشتی خانواده‌ها و پدر و مادرها با هم کمک می‌کند. ما باید این پیوند و آشتی را بیشتر کنیم. امتیازی که «کودک شو» دارد همین پیوندی است که ایجاد کرده و این رابطه را عمیق‌تر کرده است. به همین دلیل من هم پذیرفتم که به این برنامه بیایم و بتوانم سهم کوچکی داشته باشم.
حکایت برنامه‌سازی در تلویزیون، هر سال دریغ از پارسال
چراغی‌پور در پایان با یادآوری برنامه‌هایی که در دهه ۶۰ برای کودکان تولید می‌شد، به وضعیت برنامه‌هایی که در حوزه کودکان و نوجوانان در تلویزیون تولید می‌شود، اشاره و اظهار کرد: من شاهد برنامه‌های کودک و نوجوان در دو دهه اخیر بوده‌ام. حکایت برنامه‌سازی در تلویزیون، هر سال دریغ از پارسال، شده است. نه در این حوزه بلکه در تمام حوزه‌ها این‌گونه است؛ در حالی‌که یادمان است در دهه ۶۰ چه برنامه‌هایی برای بچه‌ها پخش می‌شد و چه بزرگانی برنامه‌سازی می‌کردند. ما چه بازیگرانی در چه سطحی را داشتیم که موضوعات مربوط به کودکان و نوجوانان را مورد توجه قرار می‌دادند. برای آنها مهم بود که کارگردانان باتجربه و باسواد برنامه‌سازی می‌کردند. بازیگران درجه یک سینما در این حوزه کار می‌کردند. یادمان نرفته چه کسانی در «محله برو بیا» برای کودک و نوجوانان کار می‌کردند، آن هم با مفاهیم ساده و قابل فهم درست.
۵۷۵۷
