طبق آمارغیر رسمی، ضرر اقتصادی فیلترینگ در ایران بیش از ۷۰۰میلیون دلار تخمین زده می شود و حدود ۷۲ میلیون ایرانی تحت تاثیر فیلترینگ ومحدودیت های ناشی از آن هستند واین نشان می دهد که این قضیه چقدرمی تواند در ایجاد رضایت یا عدم رضایت موثر واقع شود.
نکته بعد اینکه ایران در زمینه شدت فیلترینگ اینترنت بعد از چین رتبه دوم را دارد که این برای فرهنگ غنی و مردمی که هوادار فناوری های ارتباطی جدید هستند خیلی جالب نیست.
علاوه بر این دسترسی آزاد به اینترنت یک شاخص آزادی های سیاسی اجتماعی تلقی می شود که متاسفانه ما در این زمینه از لحاظ دسترسی بد به اینترنت در جهان در رتبه سوم قرار داریم که این نیز شایسته مردم فرهیخته ایران نیست ،در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۴ بار ما شاهد قطعی و اختلال اینترنت در کشوربوده ایم که ما را در ردیف اول قرار می دهد که این هم باعث تاسف است.
معنی مدیریت فضای مجازی این کارهایی که ما انجام می دهیم نیست،مدیریت فضای مجازی یعنی اینکه ما باید آمادگی لازم برای مواجهه با این تکنولوژی را داشته باشیم و تنها محدودیتی که می توان آن را در بحث مدیریت فضای مجازی منطقی دید یکی محدودیت های مقطعی کوتاه مدت در بعضی مواقع بنا به ضرورت است و دیگری محدودیت ها برای برخی سنین و بعضی از موضوعات .
یادآوری این نکته ضروری است که این محدودیت ها نیز نباید دائمی باشد چرا که افراد از مسیرهای دیگری به آن دسترسی پیدا خواهند کرد.لذا باید سعی کنیم آماده مواجهه با این واقعیت تکنولوژیک باشیم و آن را نمی توانیم برای همیشه در محدودیت قرار دهیم و یا در آن عدم دسترسی ایجاد کنیم.
قبلا در واقعیت دیده ایم که وقتی ما محدودیت ایجاد کرده ایم و اینترنت را فیلتر کردیم فیلتر شکن ها برای دور زدن این فیلتر وارد بازار شدند و این موجب آزار و اذیت مردم و دادن هزینه زیاد توسط شهروندان شد .فیلترینگ در نهایت موجب کاهش سرمایه اجتماعی و ضعف اعتماد مردم شده همچنین اگرهزینه هایی که ما در حوزه سیاسی اجتماعی در این قضیه متحمل می شویم را برآورد کنیم خیلی بالاتر از این ارقامی است که در تهیه فیلتر شکن وجود دارد.از لحاظ هزینه و فایده کاری که ما داریم می کنیم زیر سوال است ،یعنی ما چقدر هزینه می دهیم و چه چیزی به دست می آوریم. ما نباید با یک انتخاب غیر عقلایی مردم را ناراضی کنیم و هزینه های هنگفتی بر اقتصاد و مردم تحمیل کنیم.
فیلترینگ لطمات زیادی در حوزه اقتصاد دیجیتال به کشور زده است و مردم ناگزیر هستند علیرغم اینکه بتوانند به یک فناوری دسترسی آسانی داشته باشند مجبور هستند برای رسیدن به فناوری های جدید هزینه اضافی پرداخت کنند .
تکنولوژی یک فرصت است و ما نباید در راه رسیدن به تکنولوژی محدودیت ایجاد کنیم لذا می توان با نگاه مداراگرایانه نسبی سیاسی و اجتماعی در جهت رفع این مهم گام برداشت.
دکتری روابط عمومی، کارشناس علوم اجتماعی و ارتباطات
۲۱۲
