به گزارش خبرگزاری یولن، «افعی شاخدار ایرانی»، معروف به افعی شاخدار کاذب و با نام‌های رایج دیگر، از جمله افعی بیابانی شاخدار ایرانی و یا افعی چشم شاخی، گونه‌ای از افعی‌های بومی خاورمیانه و آسیاست که مانند سایر افعی‌ها سمی است. نام این گونه از جایی که معمولاً یافت می‌شود، یعنی ایران (ایران کنونی) و همچنین ساختارهای شاخ‌مانند بالای چشمان‌اش گرفته شده است.
نام علمی این افعی Pseudocerastes persicus است و معمولا در زیستگاه‌هایی مانند ایران، پاکستان، افغانستان، شمال عمان، امارات متحده عربی، اردن و سراسر بین النهرین یافت می‌شود. محل نوع به عنوان Perse (Persia) فهرست شده است.
این گونه افعی معمولا صحراهای شنی (نه تپه‌های ماسه‌ای) یا سنگ‌های بازالتی و آهکی و مناطق تپه‌ای معمولاً با کمی پوشش گیاهی را دوست دارد و تمایل دارد از مناطق سکونت انسان کاملا اجتناب کند. این گونه توسط IUCN به عنوان «کمترین نگرانی» توصیف شده که نشان می‌دهد تنوع و گسترده زیادی در منطقه خاورمیانه تا شرق دارد.
البته در برخی از کشورها از جمله در عربستان سعودی این گونه به عنوان «آسیب‌پذیر» شناسایی شده چرا که این خزنده در محدوده‌ای از سوریه تا پاکستان زیست می‌کند. پیش از این تصور می‌شد که افعی شاخدار ایرانی تنها می‌تواند در اتفاع ۶۰۰ متر بالای دریا زندگی کند با این توجیه که دمای سرد را راحت تحمل می‌کند و می‌تواند از دست سایر رقبا نیز راحت‌تر فرار کند.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
227227
