به گزارش یولن، در غرب نامیبیا، جایی میان بیابان نامیب و ساحل اسکلت (Skeleton Coast)، جمعیتی کوچک از شیرها زندگی می‌کنند که به آن‌ها «شیرهای بیابان نامیب» می‌گویند. این حیوانات در محیطی بسیار خشک و بی‌آب‌وعلف زندگی کرده‌اند و توانسته‌اند خود را با کمبود غذا و گرمای شدید سازگار کنند.
تا چند دهه پیش، این شیرها به شکار حیواناتی مانند غزال، زرافه و شترمرغ بسنده می‌کردند. اما با ادامه خشکسالی و کاهش طعمه‌های خشکی، رفتار آن‌ها تغییر کرده است. اکنون آن‌ها به سمت ساحل آمده‌اند تا از منابع جدیدی مانند فوک‌ها، پرندگان دریایی و لاشه‌های حیوانات دریایی تغذیه کنند.
شکار در ساحل
مطالعات میدانی نشان می‌دهد که گروهی از این ماده شیرها توانسته‌اند مهارت‌های جدیدی برای شکار در محیط ساحلی به‌دست آورند. آن‌ها هنگام جزر و مد، در امتداد خط ساحلی حرکت می‌کنند و پرندگان دریایی را غافلگیر می‌کنند. در برخی موارد، حتی فوک‌ها را تعقیب کرده و شکار می‌کنند، رفتاری که در هیچ نقطه‌ی دیگر از آفریقا مشاهده نشده است.
بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، این رفتار نه تنها نشان‌دهنده‌ی هوش و انعطاف‌پذیری شیرهاست، بلکه یادآور این واقعیت است که طبیعت همیشه راهی برای بقا پیدا می‌کند.
در سال‌های اخیر، نامیبیا شاهد یکی از خشک‌ترین دوره‌های تاریخی خود بوده است. خشکسالی طولانی باعث کاهش شدید جمعیت طعمه‌ها شده و شیرها را مجبور کرده است تا به سمت منابع جدید انرژی حرکت کنند.
به گفته‌ی کارشناسان محیط‌زیست، این پدیده نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی به شکل مستقیم رفتار شکارچیان رأس زنجیره غذایی را دگرگون می‌کند.
هرچند این صحنه‌ها برای عکاسان و گردشگران جذاب است، اما نزدیک شدن شیرها به سواحل می‌تواند خطرناک باشد. ساکنان محلی و ماهی‌گیران گاه با شیرهایی روبه‌رو می‌شوند که به دام‌ها یا تجهیزاتشان حمله می‌کنند.
برای جلوگیری از درگیری، دولت نامیبیا با کمک پروژه «Lion Rangers» در حال ایجاد مرز و آموزش جوامع محلی است تا هم شیرها حفظ شوند و هم مردم در امان بمانند.
۵۸۵۸
