به گزارش خبرنگار اندیشه یولن، حجتالاسلام مهدی طائب، فرمانده قرارگاره عمار در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما در خصوص تفاوت واژه یهود با صهیونیست و نوع برخورد ایران با آنها گفت: الان در عرف همه را یهودی میگوییم، اما ما یهودی که برتری نژادی را نمیپذیرد و اهل کتاب است را طبق فرمایش قرآن قبول داریم و او که میگوید ما قوم برتر هستیم، او همان یهودی است که با ما میجنگد و ما او را صهیونیست خطاب میکنیم.
بر اساس این گزارش، وی در تعریف واژه صهیونیست گفت: صهیونیست یعنی کسی که معتقد است قدس شرقی یعنی همان حرم باید در اختیار قوم یهود قرار گیرد، اما همینها بعدا حرفشان را عوض کردند و گفتند از نیل تا فرات که آن هم اعلانیشان است و اینها روی کل دنیا نظر دارند. اینها حتی تحریفی هم انجام دادند که این بود که خدا ما را بر همه مردم دنیا برتری داده یعنی همه مردم دنیا برده ما هستند.
وی در ادامه در خصوص تفاوت واژه یهود با صهیونیست نیز توضیح داد: الان در عرف همه را یهودی میگوئیم، اما ما یهودی که برتری نژادی را نمیپذیرد و اهل کتاب است را طبق فرمایش قرآن قبول داریم و او که میگوید نه ما قوم برتر هستیم، او همان یهودی است که با ما میجنگد و ما او را صهیونیست خطاب میکنیم، ما در ایران یهودیان بسیاری داریم که مانند دیگر مردم زندگی میکنند و هیچ مشکلی هم با آنها نداریم، یعنی نگاه نژادی عملیاتی وجود ندارد، صهیونیستها به قدری خود را نژاد برتر میدانستند که حتی فلسطینیها را با سنگ میکشتند چون در دستور تلمودیشان آمده است که برای کشتن دیگر قومها خرج اضافی نکنید اما بعد دیدند جلوه رسانهای بدی دارد از تیر استفاده کردند.
مؤلف آثاری با موضوع صهیونیسم در ادامه به موضوع نژادسازی صهیونیستها اشاره کرد و گفت: هر کسی نمیتواند بگوید من یهودی هستم و آنها هر کسی را قبول نمیکنند، اینها نژاد هستند و میگویند باید نژادتان به حضرت یعقوب برگردد، اما همینها وقتی آدم کم میآورند میروند به قبائل آفریقایی از آنجا آدم جمع میکنند و میگویند اینها از نژاد ما بودند و ما آنها را پیدا کردیم و به این شکل نژادسازی میکنند و بعد هم برای کارهای پست از آنها استفاده میکنند و زمانی که آن افراد میخواهند به کشورشان برگردند اجازه نمیدهند، بسیاری از این آفریقاییها که در آنجا هستند جعل نژاد شدند و حتی مدتی پیش دست به تظاهرات هم زدند.
این استاد حوزه به وجود اختلاف احزاب در این رژیم اشاره و عنوان کرد: رژیم صهیونیست از اول با آن افکار تند آمد و فکر نمیکرد که در مقابلش ضدی وجود داشته باشد و فکر میکرد که همه چیز به سادگی انجام میشود، اما وقتی دید با ضد مواجه شد و یک سری الزامات محیطی معادلات را عوض میکند، گفت که سران از رادیکال بودن در افکار فاصله بگیرند که البته پیشرفتشان هم در همان رادیکالیسم بودنشان بود، تا هنگامی که رادیکال عمل میکردند زدند و کشتند و جلو رفتند، اما وقتی مقاومتها شروع شد دید برای اینکه بخواهد موجودیتش را حفظ کند باید از اینکه مناطقی را در دست بگیرد دست بردارد.
طائب همچنین تصریح کرد: در حقیقت متوجه شد که اگر از این رادیکال بودن دست برندارد از بین رفته، اما از آن طرف چون ماهیتش در تجاوز است اگر از این رادیکالی دست برندارد هم از بین رفته، یعنی الزاماتی است که مقاومت بر اینها تحمیل کرده و قضیه این است که این رژیم در وضعیت بدی گیر کرده و همینهاست که این رژیم را از بین میبرد.
وی در پاسخ به این سؤال که «اسرائیلیها چطور توانستند به اغلب کارتلهای ثروت و قدرت دست پیدا کنند» یادآور شد: این برمیگردد به هجرت آنها از مصر به صحرای سینا، اینها در مصر بیسواد بودند چون فرعون گفته بود هیچ کاری یاد نگیرند و کارهای پست در دستشان بود، وقتی حضرت موسی(ع) آنها را به صحرای سینا برد، آموزش را راه انداخت و به قدری در همه فنون آنها را آموزش داد که امور اقتصادی را یاد گرفتند، چون قرار شد حکومت تشکیل دهند و با یوشع نبی حکومت تشکیل دادند و بعد دچار زیادهخواهی شدند.
این استاد دانشگاه در ادامه اظهار کرد: بنابراین به لحاظ اقتصادی بسیار ماهر و توانمند بودند، و از همان ابتدا میدانستند باید قدرت اقتصادی داشته باشند و نفوذ اقتصادی در دستور کار اینها بود، حتی زمانی که پیامبر اکرم(ص) به مدینه آمدند طلای مدینه در دست آنها بود، بزرگترین کشت و صنعت آن زمان در فدک و نزد آنها بود، به این جهت توانمندی و نفوذ اقتصادی آنها واقعیت دارد.
رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار در پایان به تشریح دستاوردها و نتایج مقاومت پرداخت و گفت: مهمترین دستاورد این بود که متوجه شدند که از کدام زاویه به این رژیم حمله کنند، به این آیه قرآن عمل کردند که تا آنجا که میتوانید نیرو تهیه کنید تا دشمن بترسد، مقاومت تا حد توان نیرو تهیه کرد و نتیجه این بود که اسرائیل لبنان را خالی کرد، دستاورد دیگر این است که اسرائیلیها در برابر جبهه حزبالله و فلسطینیها و کرانه باختری و بلندیهای جولان یک شب خواب راحت ندارند، زندگی در رژیم اشغالگر قدس برای آنها حلاوت و آسودگی ندارد و همیشه با ترس و اظطراب مواجهند.
انتهای پیام/
